خلوتگاه شعر...

[samira]

آن کیست که از روی کرم با ما وفاداری کند
برجای بدکاری چو من یکدم نکوکاری کند

[samira]

واسوختگی شیوه ی ما نیست، وگرنه از یک سخن سرد ، دل ناز توان سوخت

[samira]

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد
طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم

[sunyboy]

همیشه
اولین ها
سرشار از هیجان و شورند
و آخرین ها
نمایه
باورها
و تجربه های روشن لبریز نور .
و همیشه
همیشگی ها
دست نیافتنی اند
و دور .
تو
همیشگی ترین اولین و آخرینی .....

[pnugirl]

در شب یلدای بوسیدن کجابودی؟
دلم تنگنوازش های دست مهربانت بود
و قلب خسته ام در جستجوی بودن آغوشگرمت،
از سر شوقنگاه دلکش چشمان مستت به تپش افتاد
و انجام شب یلدای این پائیز،
نگاه سرد من بر قاب عکستبود
و لبخند قشنگترا هزاران بار بوسیدم
و در چشمان زیبایت نگه کردم
و با عکس خموشت گفتگوکردم
شنیدستم کهعکست بارها می گفت:
تو را من دوست می دارم!
ولی افسوس عکست بود با من گفتگو میکرد
و شاید همخیال خوش خیالم بود
نمی دانم!
ولی ای کوه سرشار از غرورم،
عشق تو یلدا ترین فصل کتاب زندگانیبود
تو را من دوستمی دارم!!!

[X2008]

بوی عذار خاک را می دهد این باران
بوی پرواز بوی عشق
بوی دمیدن سپیده در سبزه زار
صدای نفسهای توسن سرنوشت
که بر جاده ی عشق می تازد
و نهیب شاهزاده ی عاشق
که سرود یار را فریاد می کند
و دریای نگاه تو مظهر ارامش من
که در وسعت سکوت ان
خروش هزاران طغیان نهفته است
و لوح دلم هنوز در زیر باران کلام تو

شسته می شود.

[X2008]

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که ان ندارد
با هیچکس نشانی زان دستان ندیدم
یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد
هر شبنمی در این ره صد بهر اتشین است

دردا که این معما شرح و بیان ندارد

[sunyboy]

يكشنبه از خودمان است
بنشین و بلند بلند سکوت حرف های مرا گوش کن
هر کس به دیدنم آمد مریم و ریواس دستش بود
تو اما با خودت کمی از حروف باران بیاور
حرف هایم تشنه اند
نمی دانم چرا سایه ات را از روی رؤیاهایم پر می دهند
از روی دیوار همسایه
راستی دارم یاد می گیرم ساده دروغ بگویم
بگویم حالم خوب است
بگویم
حالا تو قضاوت کن
وقتی دروغ می گویم شبیه کلاغ نمی شوم
شبیه قار قار
شبیه آنتن خانه ی همسایه ؟
صدایی می اید
صدایی که بی شباهت به ستاره نیست
صدایی از پرنده ای که تازه بوسیدن را یاد گرفته
شاید هم باز دروغ بگویم
پرنده ای که بوسیدن بداند آواز را فراموش می کند
ببین گلم
ببین چه قدر کلمه کنار هم می چینم تا توئ زاده شوی
تو از جنس کلمه و آوازی
تو از جنس بهمن و شهريور و سکوتی
بیا بنشین کنار این همه کلمه
کنار دست هایم
کنار ارديبشهت
شب بوی مهتاب گرفته
پنجره بوی باد
من بوی خواب
حالا يك شنبه رو به قبله ی ترانه جان می دهد
و دو شنبه با سلام زاده می شود
حالا بیا کنار سهمی از دل تنگی من بنشین
می خواهم رنگ چشم هایت سکوت کنم
می خواهم تا آخر دنیا
تا آخر ایینه ببوسمت

[X2008]

قصد هجرت دارم
قصد یک سفر
به ناکجا اباد
به جایی دور از هیاهو
می خواهم سفر کنم به تنهایی
به سکوت
به خاموشی
دوست دارم احساسم را در پاکی یاس غسل دهم
تا پاکترین احساس زمین باشد
می خواهم وضو بگیرم
با شبنمهایی که به هنگام هبوط
همگی یخ زده اند
می خواهم سجاده ام را در دشتی از شقایق بگسترانم
شقایقهایی
که پیش از من دل به خاموشی سپردند
و ان هنگام که کبوتر عشق
اذان خاموشی سر داد
بگویم:
تا شقایق هست زندگی باید کرد.
و انگاه دل به سکوتی بدهم
که تا ابدیت ادامه داشته باشد.

این رو خودم گفتم البته میدونم که احساسات چرتی دارم.لطفا نظر بدهید

[X2008]

صدای اب می اید مگر در نهر تنهایی چه می شویند
لباس لحظه ها پاک است
میان افتاب هشتم دی ماه
طنین برف
نخ های تماشا
چکه ی وقت
طراوت روی اجرهاست
روی استخوان روز
چه می خواهیم؟!
بخار فصل گرد وازه های ماست
دهان گلخانه ی فکر است
سفرهایی تو را در کوچه هاشان خواب می بینند
تو را در قریه های دور مرغانی به هم تبریک می گویند
چرا مردم نمی دانند که لادن اتفاقی نیست
نمی دانند در چشمان دم جنبانک
امروز
برق ابهای شط دیروز است
چرا مردم نمی دانند
که در گلهای ناممکن هوا سرد است.