اولا درگذشت این انسان بزرگ و به نظر من یکی از افتخارات بشریت رو تسلیت میگم.هرچند که یکسال از رفتن این اسطوره میگذره....
جکسون اثر برجستهای بر موسیقی و فرهنگ سراسر جهان گذاشتهاست. او در آمریکا تبعیضهای نژادی را فرو پاشید، هنر موزیک ویدئو را متحول کرد، و راه را برای موسیقی پاپ مدرن هموار نمود. فعالیتهای کاری، صوت یکتای موسیقی و سبک آوازی جکسون ، هنرمندان هیپ هاپ، پاپ و آر اند بی بیشماری را تحت تاثیر قرار دادهاست. هنرمندانی مثل مدونا، ماریا کری، آشر، بریتنی اسپیرز، کریس براون، بیانسه، گرین دی، مایلی سایرس، فیفتی سنت، جاستین تیمبرلیک و آر کلی.
جکسون در طول دوران کاریش، توسط موسیقی و فعالیتهای بشر دوستانه، تاثیری بی نظیر بر روی نسل جوان در سطح جهان گذاشتهاست. در سال ۱۹۸۴، نام جکسون بطور رسمی در پیادهروی شهرت هالیوود ثبت شد.او افتخارات و جوایز بیشماری در طول فعالیت کاریاش دریافت کردهاست، از جمله: «موفق ترین هنرمند مرد پاپ هزاره» از جوایز جهانی موسیقی، «هنرمند قرن» از جوایز موسیقی آمریکا، و «هنرمند پاپ هزاره» از جوایز بمبی. او دوبار به تالار مشاهیر راک اند رول فرا خوانده شدهاست، یکبار به عنوان عضوی از گروه جکسون ۵ در ۱۹۹۷ و بعدا بعنوان یک هنرمند سولو در ۲۰۰۱. جکسون به تالار مشاهیر آهنگ سازان نیز در ۲۰۰۲ فرا خوانده شد. دیگر جوایز او عبارتند از تعداد بسیار زیادی رکوردهای جهانی گینس (۸ جایزه در سال ۲۰۰۶)، ۱۵ جایزه گرمی، ۱۳ تک آهنگ برتر _ بیش از هر هنرمند مرد دیگری بعد از پایه گذاری جدول ۱۰۰ اثر برتر _ و فروش ۷۵۰ میلیون کپی در سراسر جهان.
او با این مشخصه شناخته میشود ؛ «یک رب النوع توقف ناپذیر، که تمام ابزارها را برای فتح جداول موسیقی به ارادهی خود در اختیار دارد: صدایی که بلافاصله خود را نشان میدهد، حرکات رقصی که چشمها را خیره میکند، استعدادها و قابلیتهای موسیقایی حیرت انگیز، و محبوبیت و قدرت بسیار بسیار زیاد یک ستاره». در میانهی دههی هشتاد، مجلهی تایم جکسون را «داغ ترین پدیدهی فردی از زمان الویس پرسلی» توصیف کرد. در شرف ورود به ۱۹۹۰ ، مجلهی ونیتی فر ، جکسون را مردمی ترین هنرمند در تاریخ نمایش دانست. تام آتلی نویسندهی دیلی تلگراف، او را یک «شخصیت فوق العاده مهم درتاریخ فرهنگ مردمی» و یک «نابغه» نامید.
1- این مزخرفات مربوط به تغییر جنسیت مایکل فقط در بین برخی از ایرانی های سطحی و کاملا نامطلع وجود داره و چنین حرفی در هر جای دنیا که بزنید باعث خنده میشه!
2- مایکل جکسون بیماری پوسیتی به نام ویتیلیگو داشته که بتدریج رنگدانه های پوستش بی رنگ میشدند و برای همین برای پوشش این آثار ناهنجار مجبور به استفاده از کرم ها و ماود آرایشی میشده.این مبیماری باعث رنج زیادی به مایکل میشده و درمانهای مربوط به اون واقعا آزارش میداده.مایکل همیشه خودش رو سیاهپوست میدونست و به این موضوع افتخار میکرد.
3-مایکل تقریبا تمامی درآمدهای حاص لز کنسرتهاش رو به امور خیریه اختصاص میداد.او یک سازمان خیریه بنام heal the world تاسیس کرده بود و از طریق اون به بسیاری از کودکان جهان کمکهای انساندوستانه میرساند..نمونه بارز اون جنگ بوسنی در سال 95 و گرسنگان اتیوپی و ...
در ۲۰۰۶ اعلام شد که جکسون در طول زندگیاش بیش از ۳۰۰ میلیون دلار وقف خیریه نمودهاست.
در اواخر سال ۲۰۰۷، جکسون از حرفهاش و تاثیر آن در آینده سخن گفت:
« موسیقی وسیلهای است برای ارضای تمایلات من، هدیه من است برای تمام عشاق دنیا . با موسیقی ام ،می دانم که تا ابد زنده خواهم بود .بعد از مرگ اون نیز فاش شد اون یک سوم از دارایی اش را برای امور خیریه برجا گذاشته است.((حتی اخیرا اعلام شده که مایکل جکسون یک میلیون دلار به زلزله زدگان بم نیز اختصاص داده بود که چنین چیزی در زمان حیاتش فاش نشده بود))
مایکل دارای قلب بسیار بزرگی بود ولی متاسفانه دنیا او ر بسیار آزار داد.به او تهمت زدند,آزارش دادند و هر رفتارش را وارونه جلوه دادند.
اگر واقعا بهشتی وجود داشته باشد, تمامی بهشتیان هم اکنون به جایگاه مایکل قبطه میخورند.




پاسخ با نقل قول
