>> تقديم با عشق <<

[مهندس.كوچولو]

بهترين همسفر آن است كه در طول سفر فكر كني يك نفري درعين دو يا چند نفر بودن.

بهترين آيينه وجدان توست، آگاه و بيدار باش.

بهترين شريك آن است كه اصلا وجود نداشته باشد.

بهترين گذشت آن است كه در موضعقدرت باشي و آن را انجام دهي.

بهترين ايده ها را هميشه احساس تو به تو هديه مي كند نه عقل تو.

بهترين راه حرف زدن، صريح و شفاف حرف زدن است، از حاشيه بپرهيز.

بهترين مامن شانه هاي كسي است كه از صميم قلب دوستش داري.

بهترين نعمت بدون هيچ قيد و شرطي، سلامتي است و دل خوش.

بهترين جست و جو، كنكاش در وجود خودت است.

بهترين عمل آن است كه بدي را با نيكي جواب بدهي.

بهترين راه براي بدگويان آن است كه در عمل عكس آن چه را كه گفته اند نشان بدهي نه با زبان.

بهترين فرار آن است كه از جمع غيبت كنندگان بگريزي.

بهترين بزرگواري آن است كه هرگز از بالا به كسي نگاه نكني مگر آن كه بخواهي او را از زمين بلند كني.

بهترين طرز فكر كردن آن است كه به ديگران بر اساس خصوصيات شخصيتي شان امتياز بدهي نه بر اساس ظاهر و ثروت.

بهترين قدرداني آن است كه در آن افراط نباشد.

و بهترين مرگ آن است كه تنها جسمت از ميان رفته باشد و نه اسمت.

[NIMA.N]

اي جماعت، چطوره حالاتتون؟
قربون اون فهم و کمالاتتون !

گردنتون پيش کسي خم نشه
از سَر بنده سايه تون کم نشه

راز و نياز و بندگي تون، دُرست
حساب کتاب زندگي تون، درست

بنده مي شم غلام دربست تون
پيش کسي دراز نشه دست تون

از لبتون خنده فراري نشه
خدا نکرده، اشکي جاري نشه

باز، يه هوا دلم گرفته امروز
جون شما، دلم گرفته امروز

راست و حسيني ش، نمي دونم چرا
بيني و بيني اش، نمي دونم چرا

خلافامون، از سر اختلاف نيست
خلاف، خلافه، توش خطا خلاف نيست

فرقي نداره ديگه شهر و روستا
حال نمي دن مثل قديما، دوستا

شاپرک ها، به نيش مجهز شدن
غريب گزا هم آشنا گز شدن

« رپ »تنگ غروب که شهر، پر شد از
ما مونديم و يه کوچه علي چپ

خورشيده مي نشست که ما پا شديم
رفتيم و گم شديم و پيدا شديم

رفتيم و چرخي دور ميدون زديم
ماه که در اومد، به بيابون زديم

آخ که بيابون چه شبايي داره
شب تو بيابون چه صفايي داره

شب تو بيابون خدا بساط کن
اون جا بشين با خودت اختلاط کن

دل که نلرزه، جز يه مشت گِل نيست
دلي که توش غصه نباشه، دل نيست

اين در و اون در زَدَناش، قشنگه
به سيم آخر زدناش، قشنگه

دلم گرفته بود و خيلي غصه داشتم
منم براش سنگ تموم گذاشتم

نصفه شبي، به يه کوه تکيه کردم
نشستم و تا صبح، گريه کردم

سِجل و مدرک نمي خواد که گريه
دستک و دنبک نمي خواد که گريه

ساعت الان حدود چهار و نيمه
غصه نخور داداش، خدا کريمه

شعرم اگه سُست و شکسته بسته است
سرزنشم نکن، دلم شکسته است

[NIMA.N]

بي تو طوفان زده ي دشت جنونم ،صيد افتاده به
خونم

تو چنان مي گذري غافل از اندوه درونم ؟

بي من از کوچه گذر کردي و رفتي

بي من از شهر سفر کردي و رفتي

قطره اي اشک درخشيد به چشمان سياهم

تا خم کوچه به دنبال تو لغزيد نگاهم !

تو نديدي ٬نگهت هيچ نيفتاد به راهي که گذشتي

چون در خانه ببستم ،دگر از پاي نشستم

گوئيا زلزله آمد،گوئيا خانه فرو ريخت سر من

بي تو من در همه شهر غريبم ،بي تو کس نشنود از
اين دل بشکسته صدايي

بر نخيزد دگر از مرغک پر بسته نوايي،تو همه
بود و نبودي

تو همه شعر و سرودي،چه گريزي زبر من ٬که زکويت
نگريزم

گر بميرم زغم دل،به تو هر گز نستيزم

من و يک لحظه جدايي ؟
نتوانم . . . . نتوانم
بي تو من زنده بمانم

[NIMA.N]

من در کلبه تنهایی خود چیزی از عشق دارم
که لیلی مجنون در خانه ی گوهر بار خود ندارند.
من با خود یادگاری از عشق دارم
که لیلی و مجنون در خواب ندارند

Memories Never Dies

[NIMA.N]

حقا که غمت از تو وفادارتر است
****
به نام آنکه دائم می شکند

برای گفتن من شعر هم به گِل مانده

نمانده عمری و صدها سخن به دل مانده

صدا که مرهم فریاد بود زخم مرا

به پیش درد عظیم دلم خجل مانده

از دست عزیزان چه بگویم

گله ای نیست

گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
سر گرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هر لحظه جز این دست مرا مشغله ای نیست
دیری است که از خانه خرابان ِ جهانم
بر سقف فرو ریخته ام چلچله ای نیست

[مهندس.كوچولو]

عشق

هر وقت خواستي بدوني كه کسي دوستت داره تو چشماش زول بزن تا عشق رو تو چشماش ببيني:

اگه نگات کرد عاشقته .

اگه خجالت کشيد بدون برات ميميره

اگه سرشو انداخت پايين و يه لحظه رفت تو فکر بدون بدونه تو ميميره

و اگر هم خنديد بدون اصلا دوست نداره.


از طرف یه دوست!

[NIMA.N]

گریه کردن تا سحر کار من است. شاهد من چشم بیمار من است
فکر کردم که او یار من است. نه ! فقط در فکر آزار من است
نیتش از عشق تنها خواهش است. «دوستت دارم» دروغی فاحش است
یک شب آمد ، زیر و رویم کرد و رفت. بغض تلخی در گلویم کرد و رفت
پابند جستجویم کرد و رفت. عاقبت بی آبرویم کرد و رفت
این دل دیوانه آخر جای کیست؟ آنکه لیلایش منم ، مجنون کیست؟

[NIMA.N]

قطار مي رود
تو مي روي
تمام ايستگاه مي رود ...

و من چقدر ساده ام
که سالهاي سال
در انتظار تو
کنار اين قطارِ رفته ايستاده ام
و همچنان
به نرده هاي ايستگاهِ رفته
تکيه داده ام

قیصر امین پور

[NIMA.N]

به آفتاب ... )
ای مهربان بتاب بر تار و پود من
تا گرم تر شود اینک وجود من

ای مهربان بخند تا باز بشنو د
ذرات این جهان ذکر سجود من

__________________________________________________ _______________________

طرح (او مثل هیچکس نیست)

-دلش می خواست درخت ها کنار بروند تا او بتواند خوب جنگل را ببیند.

-جنگ اول را به امید صلح آخر راه انداخت.

-نگاهش را به زمین انداخت خوشبختانه نشکست.

[NIMA.N]

کاشکی یک نفر بیاد و باغچه رو ناز بکنه
اتاق مادر بزرگ رو دوباره باز بکنه


کاشکی یک نفر بیاد و باز قناری بیاره
برای دل گرفته مثل بارون بباره

کاشکی یک نفر بیاد تشکچی ها رو بیاره
سر شب رو اون دو تا تخت چوبی باز بذاره

کاشکی یک نفر بیاد و چاق کنه قلیونارو
رو دوتا تخت چوبی بنشون باز مهمونارو

کاشکی یک نفر بیاد و خونه رو تازه کنه
مهربونی رو برای همه اندازه کنه

کاشکی یک نفر بیاد تا ما بهونه نگیریم
تا که از بی کسی اینجا تک و تنها نمیریم

کا شکی یک نفر بیاد و حرف ها رو گوش بکنه
بگه هر کی دلخوره باید فراموش بکنه

کاشکی یک نفر بیاد و خونمون رو ببینه
بیاد و تو این روزا زمونمون رو ببینه

کاشکی یک نفر بیاد و خونه قدیمی رو
پس بده به هممون اون خونه صمیمی رو

کا شکی یک نفر بیاد و باز بهارو بیاره
خنکای شبای تابستو نا رو بیاره

کاشکی یک نفر بیاد و دست ما رو بگیره
نور ماه رو بیاره شبای تارو بگیره

کاشکی یک نفر بیاد و باز چراغونی کنه
جشن صاحب الزمان همه رو مهمونی کنه

کاشکی یک نفر بیاد و نون سنگک بیاره
پنیر " کلسونی " میون سفره بذاره

کاشکی یک نفر بیاد و بگه زود باش بچه جون
کمکش کنم تو باغچه دوباره از دل و جون

کاشکی یک نفر بیاد و بگه خونه یعنی چی
آقا مشتی و بی بی تو این زمونه یعنی چی

کا شکی یک نفر بیاد و بخونه اسمشونو
یا که یادمون بیاره دوباره رسمشونو