طهران تهران
حوصله ندارم اما، همه قصه رو می‌گم/ همه قصه رو حتی اون جایی که دوست ندارم/ بذار صحبت‌ کنیم این‌بار جای اینکه بنویسیم/ راجع به دوجین سؤال و یه سری نقطه بدخیم...
حضور رضا یزدانی در اپیزود دوم فیلم طهران تهران (سیم آخر) هم از نمونه‌های بارز علاقه او به سینما است. ترانه پایانی این فیلم که در قالب کلیپ ساخته شده تصویر یک گروه موسیقی است که روی تپه‌ای در غروب تهران ایستاده‌اند و مشغول اجرای آزادانه قطعه‌شان هستند.

صحنه‌ای پرشور از اجرای جوانانه گروهی سرخورده اما مصمم که در شب اجرای کنسرت مجوزشان لغو می‌شود و همین ماجرا دست‌مایه اتفاق‌های بعدی می‌شود. ترانه اندیشه فولادوند و موسیقی کارن همایونفر قطعه‌ای را می‌سازد که یکی از تک‌آهنگ‌های منتخب و پرطرف‌دار آن سال می‌شود. ترجیع‌بند این ترانه چنین بود« اگه عاشقت نبودم، پا نمی‌داد این ترانه/ بی‌خیال بدبیاری، زنده باد این عاشقانه» که صدای معترض و خش‌دار یزدانی حسابی با آن تناسب دارد به خصوص در اجرای بیت اول.