هپاتیت ب یک ویروس است که کبد را درگیر می کند. بیشتر افرادی که مبتلا می شوند مدتی بعد خوب می شوند و ویروس در بدنشان باقی نمی ماند. در این صورت مبتلا به هپاتیت حاد هستند. ممکن است فرد از ابتلای خود آگاه نباشد، چون بیماری می تواند بدون علامت باشد یا علائمی خفیف مانند آنفولانزا داشته باشد. در این صورت فرد بدون اینکه بداند ویروس را به دیگران منتقل می کند. در مواردی ویروس در بدن باقی می ماند که هپاتیت مزمن نامیده می شود. این حالت در دراز مدت موجب آسیب کبد می شود. شیرخواران و کودکان خرد سال بیشتر دچار هپاتیت مزمن می شوند.

عامل ایجاد کننده چیست؟
بیماری توسط ویروس هپاتیت ب ایجاد می شود. ویروس از طریق خون و مایعات بدن فرد مبتلا منتشر می شود.
هپاتیت ب از چه طریقی منتقل می شود؟
١- تماس جنسی با فرد آلوده بدون استفاده از کاندوم
٢- سرنگ تزریقی مشترک
٣- خالکوبی و تاتو با وسایلی که استریل نشده اند.
٤- استفاده از وسایل شخصی مشترک مانند مسواک،تیغ، موچین، لنز تماسی و هر وسیله ای که ممکن است با خون و مایعات بدن تماس داشته باشد.
٥- انتقال از مادر به نوزاد حین زایمان
انتقال از طریق عطسه، سرفه، و معاشرت معمولی صورت نمی گیرد.

علائم:
بسیاری از افراد از بیماری خود مطلع نیستند.چون بیماری می تواند بدون علامت باشد یا علائمی خفیف مانند آنفولانزا داشته باشد.
علائم بیماری شامل:
* احساس خستگی مفرط
* تب خفیف
* سردرد
* کاهش اشتها
* شکم درد یا استفراغ
* اسهال یا یبوست
* درد عضلات و مفاصل
* کهیر * زردی چشم و پوست (یرقان) که معمولاً علامت دیررسی است.

- بیشتر بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن هیچ علامتی ندارند.
هپاتیت ب چگونه تشخیص داده می شود؟
هپاتیت ب با انجام آزمایش تشخیص داده می شود. همچنین با آزمایش می توان بیماران بی علامت را شناسایی کرد. با آزمایش خون می توان فهمید که آیا واکسن حفاظت کافی ایجاد کرده یا نه. در مراحل بعدی ممکن است برای بیماران آزمایش آنزیمهای کبدی و نیز نمونه گیری از بافت کبد برای تعیین میزان آسیبی که به کبد وارد شده انجام شود.
هپاتیت ب چگونه درمان می شود؟
در بسیاری از موارد هپاتیت ب حاد خود به خود از بین می رود.
علائم بیماری را می توان با:
استراحت، خوردن غذاهای سالم، مایعات فراوان و خودداری از مصرف داروهای غیر ضروری، الکل و
مواد مخدر تسکین داد.
درمان هپاتیت ب مزمن به میزان آسیب کبد بستگی دارد. بسیاری از این بیماران می توانند با مراقبت و معاینات منظم زندگی معمول خود را داشته باشند.
درمانهای خاصی وجود دارند که پزشک بسته به شرایط بیمار تجویز می کند. اگر هپاتیت ب مزمن
منجر به آسیب شدید و دائمی کبد گردد ممکن است نیاز به پیوند کبد باشد.
چگونه پیشگیری کنیم؟
1-واکسن هپاتیت ب:
که در سه نوبت تزریق می شود، بهترین راه پیشگیری از بیماری است. پس از انجام دوره ی کامل واکسیناسون آزمایشی صورت می گیرد تا میزان حفاظت ایجاد شده بر علیه بیماری بررسی شود زیرا ممکن است ایمنی فرد پاسخ کافی نداده و برای ایمن شدن به واکسن بیشتری نیاز باشد.
2- استفاده از کاندوم
3- خودداری از استفاده از سرنگ مشترک، مسواک، تیغ، و سایر وسایل فردی که احتمال آلوده بودن دارند.
4- استفاده از دستکش :
در افرادی که با خون و مایعات بدن سر و کار دارند توصیه می شود.
5- دریافت پادتن:
در مواردی که مواجهه با ویروس صورت می گیرد با مراجعه به پزشک ودریافت پادتن می توان از احتمال ابتلا کاست.
6- زنان باردار:
زنان باردار در صورتی که احتمال آلودگی خود را می دهند باید به پزشک مراجعه کنند تا با تدابیری ویژه
از احتمال ابتلای نوزادشان کاسته شود.
درمان :
درمان دارویی در افراد مبتلا به هپاتیت ب حاد توصیه نمی شود. درمان ضد ویروسی در هپاتیت ب مزمن ، در آسیب کبد و یا در مراحل تکثیر شدید ویروس استفاده می شود. با این وجود درمان بستگی به شرایط بیماری و میزان آسیب کبد دارد و در افراد مختلف متفاوت است. احتمال عود بیماری پس از درمان وجود دارد.