اولين هاي نظامي، دفاعي در ايران

[MIN@MAN]

نيروي هوايي و هواپيماهاي نظامي

اولين فرودگاه ايران

تا نيمه اول سال 1301 در تهران زمين مشخص براي نشستن و برخاستن هواپيما وجود نداشت؛ ولي چـــنــانـکــه روزنامه "ايران" در شماره 7 تيرماه 1301 خود مي نويسد: در پي درخواست انگليس براي ورود دو فروند هواپيما به تهران و اختصاص محلي براي فرود آنها، دولت وقت، زمين قلعه مرغي را براي اين منظور اختصاص داده و به ياري زندانيان شهرباني وقت به تسطيح آن اقدام کرده است.
عين خبر روزنامه مذکور چنين است: « به طوري که اطلاع حاصل نموده ايم قريباً دو فروند آئروپلان که متعلق به دولت انگليس است در هواي تهران پرواز خواهد کرد و ورود آئروپلانهاي مزبور قبلا به دولت ايران اطلاع داده شده. اختصاص محلي را جهت فرود آمدن تقاضا نموده اند؛ لذا به اداره نظميه اطلاع داده شده که در بيرون دروازه محل مناسبي را براي پائين آمدن آنها تهيه و در صورت پست و بلندي، محل را تسطيح نمايند. اداره نظميه نيز در اطراف قلعه مرغي، سمت امامزاده حسن را براي فرود آمدن آئروپلان اختصاص داده و عده اي از محبوسين نظميه هم چند روز است مشغول تسطيح آنجا هستند که براي ورود آئروپلان حاضر باشد.»
سپس روزنامه مذکور در شماره پنجشنبه 9 مرداد ماه 1301 خود مي نويسد: « دو فروند آئروپلان انگليسي که اخيرا از بغداد به تهران آمده، در قلعه مرغي فرود آمده از صبح روز گذشته در آسمان تهران به پرواز و نمايش مشغول بوده و در پايان در قلعه مرغي فرود آمدند.»

[MIN@MAN]

اولين کسي که در ايران خلباني آموخت

نايب سوم "علي اصغر ملک" اولين کسي به شمار مي رود که فن خلباني را در ايران فراگرفته و در تاريخ اول تيرماه سال 1309 از عهدهً امتحانات مربوطه برآمده و به سمت خلباني مشغول خدمت گرديده و اين موضوع با درج در مـــــاده 16 حکم نمره 59 ادارهً هواپيمايي کل قشون رسميت يافته است. ليکن پس از تأسيس مدرسه خلباني با توجه به اينکه اخذ گواهينامه اين مدرسه شرط رسميت در خلباني نظامي و استفاده از مزاياي قانوني آن بوده؛ لذا علي اضغر ملک که آن موقع در درجه نايب دومي و کفالت آجوداني فوج نمره 1 مختلط هواپيمايي را داشت، با حفظ شغل سازماني، دوره مدرسه خلباني را نيز طي کرده و طبق ماده 15 حکم نمره 96 مورخ 27/2/1312 قواي هوايي خلبان مدرسه ديده و داراي گواهينامه رسمي گرديده است؛ و به اين ترتيب علي اصغر ملک اولين کسي نيز به شمار مي رود که فارغ التحصيل مدرسه خلباني در ايران شده و تصديق خلباني اين مدرسه را دريافت کرده است.

[MIN@MAN]

اولين عمليات نظامي با هواپيما

هواپيما در ايران اولين بار در جنگ عليه "ميرزا کوچک خان" به کار رفت که هواپيماهاي انگليسي با خلبانان انگليسي در آن جنگ به مانور پرداختند.
در سال 1298 که ميرزا کوچک خان قيام کرد، دولت مرکزي يک نيروي ده هزار نفري مرکب از قزاق، سرباز و ژاندارم، شامل توپخانه، آماده و به سوي گيلان اعزام کرد. انگليسيها که آن موقع در جنوب ايران بودند، تصميم گرفتند قواي دولتي را عليه ميرزا کوچک خان تقويت کنند و به همين دليل دو فروند هواپيما را با خلبانان انگليسي مأمور پشتيباني قواي زميني دولتي کردند. اين ظاهراً اولين باري بوده است که قواي نظامي ايران از پشتيباني هواپيما برخوردار بوده است.

[MIN@MAN]

اولين خلبان ايراني که گواهينامه خلباني دريافت کرد

در 13 خرداد ماه 1302 که اولين دسته از افسران ايراني از رسته هاي مختلف ارتش انتخاب و براي تکميل تحصيلات نظامي به کشور فرانسه اعزام شد، يک افسر (سرهنگ احمدخان نخجوان از تيپ گارد پياده) نيز جزو دسته مذکور جهت تحصيل در رشته هواپيمايي فراگرفتن فن خلباني اعزام گرديد.
وي اولين ايراني است که گواهينامه خلباني دريافت داشته است.

[MIN@MAN]

اولين نمايش هواپيماهاي نظامي در تهران

طبق نوشته روزنامه "ايران" اولين نمايش پرواز طيارات قشوني در تهران، ساعت 3 بعدازظهر روز يکشنبه پنجم خردادماه 1303 ه.ش. در آسمان قلعه مرغي انجام گرفته است.

[MIN@MAN]

اولين پخش اوراق از طريق هواپيما در تهران

در روز 19 آذرماه 1303 هنگامي که چند فروند هواپيما در آسمان تهران پرواز مي کردند به وسيله يکي از آنها براي نخستين بار کارتهاي چاپي شعارهاي ورزشي در شهر فرو ريخته شد، روي کارتهاي مذکور جملاتي با مفاهيم مشروحه زير نوشته شده بود:
اگر خواهي تو نعمت از سلامت بيا ورزش نما کم کن استراحت؛
ملت ورزيده سعادتمند است؛
هر کس خود را قوي سازد به نسلش خدمت کرده؛
احتياج ملت به وزرش بيشتر از همه چيز است.

[MIN@MAN]

اولين دانشجويان خلباني در روسيه

در خردادماه 1303 تعداد 10 نفر محصل ايراني براي آموزش خلباني به روسيه اعزام شدند که از بين 10 نفر محصل ايراني اعزام شده، سه نفر در روسيه باقي ماندند؛ و مابقي به فرانسه رهسپار شدند. شرف الدين ميرزا قهرماني، عيسي خان طيار(اشتوداخ) و علي اکبر خان امين زاده از جمله محصلان ايراني در روسيه بودند که پس از حدود 2 سال آموزش و اخذ گواهينامه خلباني در اواخر سال 1304 به ايران مراجعت نمودند. اولين افسران ايراني بشمار ميآيند که در سازمان هواپيمايي نظامي ايران مشغول خدمت شدند.

[MIN@MAN]

اولين مجروح جنگي خارجي در هواپيمايي ايران

در مأموريت جنگي هشتم بهمن ماه 1306 که در آن هوانورد روسي "ليخاويسکي" به معيت مـــکـــانـيـســيــن آلـــمـاني "سيسمان" با هواپيماي يونکرس آ-20 براي شرکت در عمليات غرب کشور اعزام شده بود، هواپيما دچار سانحه گرديد و سيسمان به شدت زخمي و از روز 9 بهمن ماه 1306 تا 12 فروردين ماه 1307 در بيمارستان بستري و تحت معالجه قرار گرفت و طي حکم ارتشي به عنوان مجروح جنگي شناخته شد و به اين ترتيب سيسمان آلماني اولين خارجي در تاريخ هواپيمايي نظامي ايران مي باشد که مجروح جنگي به شمار آمده است.

[MIN@MAN]

اولين پرواز بر فراز قله دماوند

اولين پرواز بر فراز قله دماوند در صبح 27 آذرماه 1304 با حضور وزير جنگ وقت صورت گرفت.
اين پرواز با سه فروند او هواپيماهاي جديد فرانسوي که موتورهايي با قدرت 500 اسب بخار داشتند انجام شد. هواپيماهاي مزبور مي توانستند در مدت کمتر از 30 دقيقه، 6 هزار متر اوج گيرند و همچنين با داشتن محموله اي به وزن 800 کيلوگرم تا ارتفاع 7500 متري قابليت پرواز داشتند، در صورتي که قبل از آن، هواپيماهايي که بر فراز تهران پرواز کرده بودند نتوانسته بودند تا ارتفاع 6000 متري اوج بگيرند.
اين مسافرت مهم هوايي از فرودگاه قلعه مرغي آغاز شد و مدت يک ساعت و 3 دقيقه به طول کشيد که 28 دقيقه از اين مدت صرف پرواز از تهران تا دماوند و 35 دقيقه آن صرف پرواز بر روي قله دماوند و بازگشت به قلعه مرغي شد.

[MIN@MAN]

اولين هواپيما که در ايران ساخته شد

در سال 1309 يک بدنه کامل از هواپيماي نوع "دوهاويلاند 9-آ" در تعميرگاه قلعه مرغي توسط ستوان دوم "سياوش
سياهپوش" به ساختمان گذاشته شد و با استفاده از بالهاي ساخته شده (يدکي) به يک هواپيماي کامل مبدل و آماده پرواز گرديد و آزمايش هوايي شد و مشخص گرديد که از هر نظر هواپيماي نامبرده همطراز هواپيماهاي "دوهاويلاند 9-آ" خريداري شده از دولت شوروي ميباشد.