با اندیشمندان حسابداری آشنا شویم

[مژگان]

مقدمه
چارچوب نظری هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) شامل سیستم هماهنگی از هدفهای مرتبط با یکدیگر و همچنین مفاهیم بنیادی است که می­تواند به استانداردهای نامتناقضی منتهی شود که ماهیت، کارکرد و حدود حسابداری مالی و صورتهای مالی را توصیه کند؛ بنابراین کوششی در راستای فراهم کردن ساختار جامع تئوریک برای حسابداری مالی محسوب می­شود. هفت بیانیه مفهومی که چارچوب نظری هیئت استانداردهای حسابداری مالی را تشکیل می­دهد، محصول فرایند تکامل تدریجی است زیرا هدفهای آن (بیانیه شماره 1) ریشه در گزارش تروبلاد (Trueblood) دارد و ویژگیهای کیفی آن (بیانیه شماره 2) که بیانیه کلیدی چارچوب نظری است بر گزارش انجمن حسابداری امریکا (AAA) با عنوان «شرحی بر تئوری بنیادی حسابداری» و گزارشهای هیئت اصول حسابداری (APB) مبتنی است.
به نظر بسیاری از منتقدان، چارچوب نظری هیئت یاد شده مدرکی کامل محسوب نمی­شود، اما چنانچه این مدرک از دیدگاه تکامل تدریجی مورد توجه قرار گیرد، امکان بهبود آن وجود دارد. باوجود انتقادات به عمل آمده، چارچوب نظری، کمک بزرگی به تدوین استانداردهای حسابداری در راستای دستیابی به ثبات رویه و قابلیت مقایسه در گزارشگری مالی کرده است. چند کشور دیگر علا‌وه بر ایالات متحد امریکا شامل کانادا، استرالیا،زلاندنو و این اواخر (1999) انگلستان و همچنین کمیته استانداردهای بین­المللی حسابداری نیز نسبت به تدوین چارچوب نظری حسابداری اقدام کرده­اند و این کوششها نشان می­دهدکه علیرغم تمامی مشکلات، فکر داشتن چارچوب نظری منطقی و قابل توجیه است.
انگیزه اصلی هیئت استانداردهای حسابداری مالی در تدوین چارچوب نظری حاصل مشکلا‌تی بود که هیئت اصول حسابداری تجربه کرد (در واقع این هیئت قبل از شکلگیری هیئت استانداردهای حسابداری مالی متصدی تعریف چارچوب نظری بود) گزارش کمیته تخصصی انجمن حسابداران رسمی امریکا (AICPA) در1958 که منجر به شکلگیری هیئت اصول حسابداری در سال 1959 گردید، این هیئت را ملزم کرده بود که کار بر روی مفاهیم اساسی و اصول فراگیر را در اولویت قرار دهد. در پاسخ به این نیاز، هیئت دو مطالعه تحقیقاتی حسابداری انجام داد، یکی بر روی مفروضات بنیادی و دیگری برروی اصول حسابداری. پس از انجام تحقیقات و تهیه گزارش، هیئت به این نتیجه رسید که مفروضات بنیادی و اصول پیشنهادی با اصول عمومی پذیرفته­شده در حسابداری تفاوت فاحش دارد و به همین علت در آن زمان پذیرش عامه نیافت. به دنبال این گزارش هیئت اصول حسابداری در سال 1970 مطالعه تحقیقاتی شماره 4 را با عنوان «مفاهیم بنیادی و اصول حسابداری صورتهای مالی واحدهای انتفاعی» منتشر کرد. ولی خود هیئت دوباره اعتراف کرد که این گزارش در درجه اول توصیفی است نه تجویزی و تمرکز اصلی آن به آنچه حسابداران آن زمان انجام می­دادند بوده است نه آنچه باید باشد. در نتیجه از آنجا که طبق اعلام خود هیئت، اصول بیانیه شماره 4 گذشته­نگر بود، نتوانست راهنمای محکمی برای استانداردگذاری به حساب آید. به­طور خلا‌صه می­توان گفت تا این زمان نظریه­پردازان کوشش کرده­اند که با استدلال، اصول و روشهای حسابداری را استنتاج و گزارش کنند و انتقادات بیشتر در این زمینه بود که در تحقیقات و استدلالهای ذهنی به استفاده­کنندگان از اطلا‌عات حسابداری توجه نشده و به گونهای برخورد شده است که گزارش اطلا‌عات حسابداری به خودی خود هدف است در حالی که اطلا‌عات حسابداری وسیله ای است برای رسیدن به هدف. هدف اصلی این است که استفاده­کنندگان بتوانند به نحو مقتضی از اطلا‌عات حسابداری استفاده کنند. بیانیه شماره 4 هیئت اصول حسابداری در واقع پاسخ به این انتقادات بود و حلقه اتصال میان تحقیقات و مطالعات انجام شده بر مبنای روش قیاسی (رویکرد مفروضات بنیادی-اصول) و رویکرد دوم (هدفها-استانداردها) که در آن سعی می­شود از طریق تعیین هدفها، اصول و استانداردهای حسابداری تبیین شود.
انجمن حسابداران رسمی امریکا در سال 1971 به­دنبال انتقادات وارده بر گزارشهای هیئت اصول حسابداری دو گروه مطالعاتی شکل داد: یکی به ریاست فرانسیس ام ویت (Francis M.Wheat) و دیگری به ریاست رابرت ام تروبلاد (Robert M.Trueblood). رسالت این دو گروه بهبود فرایند استانداردگذاری و تعریف اهداف صورتهای مالی بود. گزارش کمیته اول منجر به تاسیس هیئت استانداردهای حسابداری مالی و انحلا‌ل هیئت اصول حسابداری در 1973 گردید و گزارش کمیته دوم به تدوین چارچوب نظری توسط هیئت انجامید.
در واقع گزارش کمیته تروبلاد‌ در 1973 تلا‌ش کرد که هدفهای گزارشگری مالی از دیدگاه استفاده­کنندگان از اطلاعات حسابداری را تبیین و به طور آشکار بیان کند. این گزارش گام با اهمیتی در راستای تدوین چارچوب نظری به­شمار می­آید.
کمیته ویت نیز با رسالت بهبود فرایند وضع استانداردهای حسابداری مالی به بررسی فرایند استانداردگذاری پرداخت و طرح ضرورت تشکیل یک مرجع تمام وقت نوین برای تدوین استانداردهای حسابداری را پیشنهاد کرد و با پذیرش این پیشنهاد بستر مناسب برای انحلا‌ل هیئت اصول حسابداری و شکلگیری هیئت استانداردهای حسابداری مالی فراهم شد، که در واقع منجر به تاسیس این هیئت گردید و از آنجا که پیشنویس اصلی این گزارش را دیوید سالومونز (David Solomons) تهیه کرد، از او به عنوان پدر هیئت یاد شده یاد می­کنند. تاسیس این هیئت در 1973 و گزارش تروبلا‌د در همان سال منجر به انتشار بیانیه چارچوب نظری توسط هیئت شد. تدوین چارچوب نظری از سال 1978 شروع شد و شامل هفت بیانیه است که آخرین بیانیه در سال 2000 میلا‌دی انتشار یافته است.
با توجه به اهمیتی که دیوید سالومونز در تاسیس هیئت استانداردهای حسابداری مالی وتهیه چارچوب نظری آن داشته است در این شماره حسابرس به بررسی زندگینامه این دانشمند حسابداری که تاثیر بزرگی بر فرایند استانداردگذاری حسابداری داشته است می­پردازیم.

[مژگان]

زندگینامه
دیوید سالومونز در 1912 میلادی در لندن به دنیا آمد.او یکی از 4 فرزند خانواده­ای نسبتاً ثروتمند بود. پدرش به بازرگانی اشتغال داشت و بعد مدیر کارخانه سازنده موتورسیکلت شد. به­منظور گذراندن تحصیلا‌ت ابتدایی به مدرسه پسرانه هاکنی دونز (Hackney Downs) رفت و در سن 16 سالگی وارد دانشکده اقتصاد لندن شد. در 1932 با رتبه عالی لیسانس خود را دریافت کرد. پس از فارغ­التحصیلی با پرداخت یک شهریه 300 گینی به عنوان کارآموز وارد شرکت دیکنشن (Dickensian) شد و یک دوره سه ساله طاقت­فرسا را جهت اخذ گواهی حسابدار رسمی با موفقیت به­پایان رساند و در سال 1936 حسابدار رسمی شد. تا 1939 در یک شرکت معتبر حسابداری اشتغال داشت و هنگام شروع جنگ جهانی دوم داوطلبانه به ارتش سلطنتی پیوست و در عملیات جنگی شمال افریقا و شکست ارتش در توبروک (Tobruk) در ژوئن 1942به همراه سی هزار سرباز دیگر اسیر شد و به ایتالیا و سپس آلمان فرستاده شد. در اردوگاه اسرا کار تدریس را شروع کرد و به آموزش حسابداری و اقتصاد به سایر اسرا پرداخت. در 1945 با درجه کاپیتانی آزاد شد و پس از ترک ارتش به شرکتی که قبلا‌ً در آن اشتغال داشت در لندن بازگشت. در 1946 به­عنوان مربی نیمه­وقت در دانشکده محل تحصیل خود در لندن مشغول شد و در آنجا بود که تحت تاثیر رونالد اس ادواردز (RonaldS.Edvards) قرار گرفت. ادواردز اقتصاددان صنعتی بود و مقالا‌ت مهمی در ارتباط با هزینه­یابی و تئوری حسابداری طی دهه 1930 در مجله اکانتنت (Accountant) به چاپ رسانده بود. به خاطر قدردانی از زحمات او در دوران جنگ و اسارت در 1946به استخدام دانشگاه درآمد و در دانشکده اقتصاد لندن به عنوان دستیار تنها استاد تمام وقت حسابداری منصوب شد که او نیز به طور ناگهانی در شروع ترم تحصیلی (1946- 47) بیمار و سپس فوت کرد. سالومونز به عنوان تنها مدرس حسابداری در دانشکده تنها ماند. درآن سال (1946) در کل جزایر بریتانیا استاد حسابداری تمام وقت وجود نداشت؛ تا 1947 که باکستر (Boxter) به عنوان استاد حسابداری دانشکده منصوب شد. در 1955 سالومونز به عنوان استاد موسس گروه حسابداری دانشگاه بریستول (Bristol) منصوب شد (سومین استاد تمام وقت در بریتانیا.) در 1959 به منظور گذراندن یک دوره آموزشی و اکتساب کرسی استادی به دانشکده وارتون (Wharton) در دانشگاه پنسیلوانیا در آن سوی اقیانوس اطلس مهاجرت کرد و در1966 موفق به اخذ درجه دکتری از دانشگاه لندن شد. از 1969 تا 1975 به عنوان رئیس گروه حسابداری در وارتون فعال بود و در 1974 صاحب کرسی استادی آرتور یانگ (Arthur Young) شد و او اولین کسی بود که صاحب این کرسی شد و تا زمان بازنشستگی در 1983 این کرسی را در اختیار داشت.
سالومونز در 1976رسماً شهروند امریکا شد، و به همین جهت دوران زندگی او به دو بخش انگلیسی و امریکایی تفکیک می­شود. او یک پسر و یک دختر داشت و در دوران زندگیش عاشق موسیقی به خصوص موتزارت (Mozart)، اپرا، تئاتر و فیلم بود.

کارهای سالومونز
دیوید سالومونز نمونهای واقعی از یک استاد حسابداری بین­المللی است. او در کشورهای زیادی تدریس داشته است(14 دانشگاه در 10 کشور) و کتابهای او نیز در کشورهای متعددی منتشر و تدریس شده است. تقریباً در همه جای دنیا دانشجو داشته و تحقیقات و نوشته­هایش تاثیر مهمی بر حرفه، در کشورهای مختلف بر جا گذاشته است. او تنها استادی است که در دو سازمان حسابداری دانشگاهی مهم در دو سوی اقیانوس اطلس یکی در انگلستان و دیگری در ایالا‌ت متحد امریکا ریاست کرده است: ریاست انجمن حسابداری امریکا (1977-78) و انجمن حسابداری بریتانیا. به عنوان رئیس انجمن استادان دانشگاهی حسابداری در سالهای 1955- 58 فعالیت داشته است و پیشاهنگ انجمن حسابداری بریتانیا بوده است.
دوران کاری او بیش از 60 سال بود، از فارغ­التحصیلی در 1932 از دانشکده اقتصاد لندن تا دو هفته قبل از مرگش در فوریه 1995 که اعلا‌م کرد « دیگر نمیخواهم هیچ کار حرفه­ای انجام دهم».
او فردی فعال در حرفه حسابداری بود نه تنها در انگلستان و امریکا بلکه در کانادا، نیوزیلند و سر تا سر اروپا و آسیا و هر جایی که سخنرانی داشت یا به عنوان مشاور و استاد دعوت شده بود.
پس از بازنشستگی رسمی در 1983 (در سن 70 سالگی) از دانشکده وارتون به عنوان عضو شورای مشورتی استانداردهای حسابداری مالی فعالیت خود را شروع کرد و سمینارهایی را برای کارکنان و اعضای هیئت استانداردهای حسابداری مالی برگزار می­کرد.
او رئیس انجمن حسابداری امریکا، مشاور هیئت استانداردهای حسابداری مالی و کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC)، کمیسون تجارت مرکزی (FTC)، کمیته تدوین استانداردهای بین­المللی­حسابداری(IASC)، انجمن حسابداران خبره کانادا (CICA) و انجمن حسابداران رسمی امریکا و شرکتهای حسابداری متعدد در بریتانیا و امریکا بوده است.
او ریاست کنفرانس بین­المللی انجمن حسابداری امریکا با عنوان «استانداردگذاری گزارشگری مالی» را برعهده داشته است.
وی همچنین نویسنده مقالا‌ت و کتابهای حرفهای زیادی بوده است و شهرتش بیشتر به خاطر اولین کتابش با عنوان «عملکرد واحدهای سازمانی: اندازه­گیری و کنترل) است که جایزه مشارکت برجسته در ادبیات حسابداری را در 1969 از انجمن حسابداران رسمی امریکا دریافت داشت و علت اهدای این جایزه مطالعه جامعی بود که سالومونز بر روی چگونگی ارزیابی و کنترل عملیات دوایر در 25 سازمان غیر متمرکز انجام داده بود.
او همچنین نویسنده اصلی پیشنویس گزارش ویت در 1972 بود که منجر به تاسیس هیئت استانداردهای حسابداری مالی شد. او همچنین نقش مهمی در تاسیس هیئت استانداردهای حسابرسی انجمن حسابداران رسمی امریکا ایفا کرد.
سالومونز نقش مهمی درتهیه چارچوب نظری نهادهای استانداردگذاری در سراسر جهان داشته و نویسنده اصلی بیانیه مفهومی شماره 2هیئت استانداردهای حسابداری مالی با عنوان «ویژگیهای کیفی اطلا‌عات حسابداری» بوده است.
او ارائه­دهنده مقالات متعددی در جلسات سالا‌نه جامعه حسابداری اروپا بوده و مولف دو کتاب و یک گلچین دو جلدی از مقالا‌ت خود در حوزه حسابداری و آموزش حسابداری می­باشد.
سالومونز همچنین در تهیه بیانیه مفهومی شماره 5 هیئت استانداردهای حسابداری مالی با عنوان «شناخت و اندازه­گیری در صورتهای مالی شرکتهای انتفاعی» نقش مهمی داشته است؛ اگرچه با بسیاری از بندهای آن مخالف بود و در یک مقاله در ژورنال آو اکانتسی (Journal of Accountancy) شدیداً به آن انتقاد کرد (ژوئن 86، صفحه 114).
مشارکت مهم سالومونز در ادبیات حسابداران مدیریت حرفه­ای با مقاله «عملکرد واحدهای سازمانی» منتج به دریافت جایزه از بنیاد تحقیقات مدیران مالی در 1965 گردید. او نویسنده مقالا‌ت و کتابهای مهمی در تئوری حسابداری، استانداردگذاری، مدیریت حسابداری و آموزش آن و مشاور پرطرفدار انجمنهای حرفه­ای حسابداری و نهادهای استانداردگذار بوده است.
شهرت او علا‌وه بر پیشنویس گزارش ویت و بیانیه مفهومی شماره 2 هیئت استانداردهای حسابداری مالی، تعریف «بیطرفی» به عنوان ویژگی ضروری استانداردگذاران و اولین شرح اساسی «ارزش برای مالک» در حسابداری ارزشهای جاری و پیشبینی معروف او مرتبط با اضمحلا‌ل مفهوم سود در تصمیمات حسابداری است. اولین مقاله مهم سالومونز در 1952 پرداختن به تاریخچه هزینه­یابی بود. او به بررسی مجدد رساله مشهور سیدنی الکساندر (Sidney Alexander) استاد اقتصاد هاروارد پرداخت. رساله الکساندر «اندازه­گیری سود در اقتصاد پویا» نام داشت. متعاقباً در 1961 سالومونز در مقاله «مفاهیم اقتصادی و حسابداری سود» اعلا‌م کرد که از نظر عملیاتی جداسازی تغییر در انتظارات از «سود اقتصادی» الکساندر امکانپذیر نیست لذا سودمندی این سود (سود اقتصادی مورد نظر الکساندر) به عنوان یک معیار مطلوب عملکرد سازمان رو به کاهش است و در همان مقاله او پیشبینی کرد که: همانطور که از تاریخ حسابداری بر می­آید، 25سال آینده دوران افول اندازه­گیری سود خواهد بود. اگرچه در 1987 او اعلا‌م کرد که پیشبینی­اش کاملا‌ً تحقق پیدا نکرده است.
در 1966 سالومونز رساله مهمی منتشر کرد با عنوان «مفاهیم حسابداری و اقتصادی هزینه و ارزش» که در ارتباط با فرمول «ارزش برای مالک» بونبرایت (Bon Bright) استاد مالی دانشگاه کلمبیا جهت ارزشیابی اموال بود. ارزش جاری دربرگیرنده سه نگرش متفاوت است که عبارتند از ارزش ورودی (بهای جایگزینی)، ارزش خروجی (خالص ارزش فروش) و ارزش اقتصادی (ارزش فعلی جریانهای نقدی مورد انتظار از کاربرد مستمر دارایی و فروش نهایی آن توسط مالک فعلی). در برخی موارد از قبیل ارزیابی داراییهای ثابت مشهود خاص واحد تجاری تفاوت بین مقیاسهای مختلف ارزش جاری احتمالا‌ً با ارزش خواهد بود. در چنین مواردی باید قاعده مشخص و معقولی برای انتخاب یکی از مقیاسهای مختلف اندازه­گیری ارزش جاری در اختیار داشت. معیار «ارزش برای واحد تجاری» چنین قاعده­ای را به دست می­دهد. طبق این قاعده، ارزش جاری برابر اقل بهای جایگزینی دارایی و مبلغ بازیافتنی آن تعیین می­گردد. مبلغ بازیافتنی دارایی بالا‌ترین ارزشی است که مالک فعلی دارایی می تواند به آن دست یابد و برابر خالص ارزش فروش دارایی یا ارزش اقتصادی آن هر کدام بیشتر است می­باشد. این بحث­انگیزهای شد تا سالومونز در این رساله در قالب یک نامعادله به بحث در رابطه با ارزشهای جاری بپردازد. این رساله به­طور مستقیم یا غیرمستقیم بر مذاکرات حسابداری تورمی هیئت استانداردهای حسابداری مالی در امریکا و کمیته ساندیلندز (Sandi Lands) در بریتانیا تاثیر مهمی داشت.
سالومونز در 1989 در پاسخ به درخواست هیئت تحقیق انستیتوی انگلیسی یک چارچوب نظری موجز و خلا‌صه برای جلب توجه کمیته استانداردهای حسابداری بریتانیا تهیه کرد که به عنوان راهنمایی برای استانداردهای گزارشگری مالی در همان سال منتشر شد.
در 1986 او عقایدش در ارتباط با استانداردگذاری و چارچوب نظری را در کتابی با عنوان «سیاستگذاری در حسابداری: راهی برای اعتباربخشی به گزارشگری مالی» تلفیق کرد، که نمونه­ای از یک نوشتار کامل، قانع­کننده و علمی محسوب می­شود. در زمینه آموزش حسابداری نیز سالومونز از سوی 6 نهاد حسابداری درسراسر بریتانیا دعوت شد تا پژوهشی درازمدت در آموزش و پرورش حسابداران به عمل آورد که این پروژه تحقیقاتی در 1974 تکمیل و با عنوان «دورنمای حرفه» منتشر شد.
از کتابهای تالیف شده توسط او «سیاستگذاری در حسابداری» است. موضوعی که شرکتهای تجاری در سالهای اخیر به منظور تهیه صورتهای مالی خود سخت به آن نیاز دارند و دارای اهمیتی حیاتی شده است. طریقه محاسبه هزینه و درامد تاثیر مهمی در ارزیابی عملکرد شرکت از نظر سرمایه­گذاران، جامعه مالی، نهادهای نظارتی و سایر افراد ذینفع دارد. این کتاب راهنمای عملی و شفافی در فهم شاخصهای مهم سیاستهای حسابداری است. در این کتاب بحث می­شود که چه چیز، چه وقت در صورتهای مالی گزارش شود تا با اهداف اساسی گزارشگری مالی منطبق باشد.
به طور خلا‌صه جوایز اهدایی به دیوید سالومونز توسط نهادهای حرفه­ای و دانشگاهی حسابداری عبارتند از:

• دو مدرک دکتری افتخاری،
• دریافت جایزه به خاطر کتاب «عمکرد واحدهای سازمانی» و تاثیر مهم آن بر حرفه حسابداری مدیریت در سال 1965 از بنیاد تحقیقات مدیران مالی،
• دریافت جایزه «مشارکت برجسته در ادبیات حسابداری» در 1969 از انجمن حسابداران رسمی امریکا به خاطر مطالعاتش بر روی چگونگی ارزیابی و کنترل سازمانهای غیرمتمرکز،
• دریافت جایزه از ژورنال آو اکانتنسی به خاطر مقاله «سیاستزدایی از حسابداری» در 1979(شماره نوامبر، صفحه 65)،
• جایزه مربی برجسته حسابداری در سال 1980 توسط انجمن حسابداری امریکا،
• جایزه بین­المللی جامعه حسابداران رسمی انگلستان و ویلز (ICAEW) در 1989،
• انتخاب توسط تالا‌ر مشاهیر حسابداری در 1992 (پنجاه و دومین دانشمند انتخاب شده).

[مژگان]

مربی حسابداری قرن


سیدنی دیویدسون (Sidney Davidson) فرزند مندل (Mendel) و اوا اسلوزبرگ (Eva Slosberg) در بیست و نهم مه سال 1919 در ایلینویز(Illinois) شیکاگو به‌دنیا آمد. در کودکی همراه خانواده‌اش به میشیگان رفت و در همانجا در سال 1936 از دبیرستان فلینت نورترن‌ (Flint Northern) فارغ‌التحصیل شد. در سال آخر دبیرستان رئیس شورای دانش‌آموزان بود و در پنجاهمین سال تجدید میثاق همکلا‌سان دوران دبیرستان در سال 1986 فارغ‌التحصیل برجسته مدرسه نام گرفت.

دیویدسون درجه لیسانس و فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه میشیگان و درجه دکتری را نیز از همان دانشگاه در سال 1950 دریافت کرد. دیویدسون تا زمانی که دوره حسابداری مقدماتی را با ویلیام پاتن (William Paton) عضو تالا‌ر مشاهیر حسابداری گذراند به حقوق گرایش داشت. در سالهای 1946- 48 مربی اقتصاد و 1948- 49 مربی حسابداری در دانشگاه میشیگان بود. از سال 1942 تا اوایل 1949 نقش فعالی در نیروی دریایی آمریکا داشت و در سال 1951 از سوی جامعه حسابداران رسمی مریلند (Maryland) پذیرفته شد و به‌خاطر درخشش در آزمون سال 1951، جایزه جامعه حسابداران رسمی مریلند را برای کسب رتبه عالی در سطح ایالت دریافت کرد و همچنین دیپلم افتخار جشنواره الیجا وات سلز(Elijah Watt Sells) از طرف جامعه حسابداران رسمی آمریکا (AICPA) به او تعلق گرفت. دیویدسون بیشتر عمر حرفه‌ای خود را در دو دانشگاه معتبرصرف کرد؛ اول دانشگاه جونزهاپکینز(Johns Hopkins) و دیگری دانشگاه شیکاگو. در دانشگاه جونز هاپکینز تا سطح استادی پیش رفت. در سالهای 1949 تا 52 به‌عنوان استادیار، 1952 تا 56 به‌عنوان دانشیار و 1956 تا 58 به‌عنوان استاد فعالیت کرد، سپس در سال 58 عضو هیئت علمی دانشگاه شیکاگو شد و به‌عنوان استاد حسابداری تا 1962 در آن دانشگاه فعالیت داشت و در آن سال مدیر موسسه حسابداری حرفه‌ای که خودش در سال 1962 به تاسیس آن کمک کرده بود، شد. وی تا اواسط 1969 به این سمت اشتغال داشت، سپس سرپرست دوره‌های کارشناسی ارشد و دکترای تجارت گردید و تا سال 1974 همین سمت را داشت. در سال تحصیلی 1974 و 75 تحت عنوان بورسیه مرکز به‌منظور شرکت در دوره مطالعات پیشرفته در علوم رفتاری مرخصی مطالعاتی گرفت.

در سال 1962 به‌عنوان اولین استاد حسابداری آرتوریانگ (Arthur Young) انتخاب شد و از آنجا تامین مالی می‌شد و تا سال 84 این سمت را داشت تا آنجا که استاد حسابداری برجسته آرتوریانگ نام گرفت و تا سال 89 این امتیاز را حفظ کرد و سپس استاد حسابداری برجسته ارنست اند یانگ (Ernst and Young) گردید. در تابستان 1950 استاد مدعو دانشگاه برکلی (Brekley) در کالیفرنیا، در سال تحصیلی 1956-57 دانشکده اقتصاد لندن، در تابستان 1960 دانشگاه هاوایی (Hawaii) ، درتابستان 1964 دانشگاه استانفورد (Stanford) و دانشگاه میشیگان (درتابستانهای متعدد) بود. او همچنین مدتها در سه ماهه زمستان هر سال به‌عنوان استاد مدعو در دانشگاه فلوریدا آتلا‌نتیکت (Florida Atlantic) تدریس کرده است.

دیویدسون در سازمانهای حرفه‌ای زیادی فعالیت داشته است؛ به‌عنوان رئیس (1968-69)، مدیر تحقیق (1955-56) و عضو کمیته اجرایی (1955-56 و 67-70) انجمن حسابداری آمریکا(AAA) ، در سالهای 1976-78 به عنوان رئیس کمیته اعتباربخشی برنامه‌های حسابداری انجمن حسابداری آمریکا و در سال 1978 به‌عنوان سخنران بین‌المللی منتخب آن سازمان برگزیده شد. از سمتهای دیگر او در انجمن حسابداری آمریکا، عضویت در کمیته‌های ساختار آینده، محتوا و حوزه آموزش حسابداری (1984-86)، کمیته استانداردهای حسابداری مالی (1974-76) و ریاست این کمیته (1974 تا 75)، کمیته مشاوره‌ای تحقیق (1965-66)، کمیته مفاهیم و استانداردها، کمیته مفهوم تحقق (1964-66) و ریاست آن (1965-66) و کمیته تلفیق آموزش (1953-54) را می‌توان نام برد.او عضو هیئت اصول حسابداری(APB) از 1965 تا 1970 و عضو گروه تحقیق برروی اهداف صورتهای مالی انجمن حسابداران رسمی آمریکا در سالهای 1971 تا 73 بوده است. از مشاغل دیگر او در انجمن حسابداران رسمی آمریکا، ریاست کمیته مشاوره‌ای تحقیق برروی مفهوم اهمیت (1967-72) و عضو کمیسیون تحقیق برروی دانش عمومی برای حسابداران رسمی (1963-66)، کمیته مشاوره‌ای در پروژه تحقیق برروی حسابداری مالیات بردرآمد (1960-66)، کمیته ارتباطات دانشگاه (1961-64) و کمیته پرسنلی (1955-56) را می‌توان نام برد.

دیویدسون به‌عنوان عضو هیئت امنای موسسه حسابداری مالی در سالهای (1981-83) فعالیت کرد؛ همچنین عضو رسمی شورای مشاوره‌ای هیئت تدوین استانداردهای مالی(FASB) در سالهای 73-74 بود، همچنین عضو کار گروه حسابداری اجاره به شرط تملیک در سال 73 و 74 و کارگروه چارچوب نظری حسابداری (1975) نیز بوده است. دیویدسون از 1984 عضو افتخاری مادام‌العمر جامعه حسابداران رسمی ایلینویز و عضو کمیته مالی جامعه اقتصاددانان آمریکاست.

دیویدسون پانزده کتاب تالیف کرده است از جمله، کتابی با عنوان <حسابداری : زبان تجارت > (هفتمین چاپ 1982) که با همکاری کلا‌ید پی‌استیکنی (Clyde P. Stickney) و رومن‌ال ویل (Roman L. Weill) تالیف کرده است. از کتابهای دیگر او <حسابداری مالی : مقدمه‌ای بر مفاهیم، روشها و کاربردها> (پنجمین چاپ 1988) مجدداً با استیکنی و ویل، <حسابداری میانه : مفاهیم، روشها و کاربردها> (چهارمین چاپ 1985) با لئون جی هانویل (Leon J. Hanouille) ، استیکنی و ویل، <حسابداری مدیریت مقدمه‌ای بر مفاهیم، روشها و کاربردها> (سومین چاپ 1988) با مایکل ماهر (Michael W. Mahr) ، استیکنی و ویل، <مطالعات در حسابداری> (سومین چاپ 1977) با ویلیام تی باکستر (William T. Baxter) را می‌توان نام برد. دیویدسون با همکاری ویل <کتابچه راهنمای حسابداری مدرن> (سومین چاپ 1983) و کتابچه <راهنمای حسابداری بهای تمام‌شده> (1978)، را تالیف کرد. او محقق پرکاری است که مقالا‌ت زیادی برای مجلا‌ت حرفه‌ای نوشته است.

دیویدسون عضو هیئت مدیره چهار شرکت فورچون 500 (Fortune500 ) و دو شرکت دیگر است، او رئیس کمیته‌های حسابرسی 5 شرکت از این 6 شرکت می باشد. او به‌عنوان مشاور با شماری از نهادهای دولتی و شرکتهای تجاری فعالیت داشته است از جمله کمیسیون فرمانداران در اصلا‌حات قانون کمیسیون خدمات عمومی، واحد خزانه امریکا (1961-69) ومریلند (1952-55)، کمیسیون تجارت فدرال (1975-78) وکمیسیون بورس اوراق بهادار(SEC) در سالهای (1976-77).

دیویدسون در سال 1940 از سوی فی بتا کاپا (Phi Beta Kappa) دردانشگاه میشیگان برگزیده شد. و همچنین در بتا گاما سیگما (Beta Gamma Sigma) و بتا آلفا پسی (Beta Alpha Psi) عضویت داشت. او به‌عنوان محقق برجسته بتا گاما سیگما (1979) انتخاب شد و جایزه معلم ماندگار انجمن حسابداری امریکا(AAA) را در 1976 و جامعه حسابداران رسمی ایلینویز را در 1985 دریافت کرد. همچنین جایزه حسابداری بنیاد آلفا کاپا پسی (Alpha Kappa Psi) در سال 1974 به او اهدا شد و در سال 1984 نیز به‌عنوان حسابدار سال از سوی بتا آلفا پسی انتخاب شد.

دیویدسون در23 ژوئن1946 با فردا جوی‌سندلز(Freda JoySendles )ازدواج کرد و صاحب دو فرزند گردید.

یکی از مزایای آموزش این است که استاد و کار استاد، با کار دانشجویانش زنده می‌ماند. اگر چه این در تمام سطوح آموزش مشهود است ولی مصداق عینی آن را می‌توان در آموزش دانشگاهی یافت که شدت تاثیر و سابقه برروی دانشجویان اغلب خیلی قوی است. سیدنی دیویدسون مظهر این نوع رابطه است. او نمایانگر تاثیرات معلم و مربی خود ویلیام آندرو پاتن (William Andrew Paton) از دانشگاه میشیگان است؛ کسی که انجمن حسابداران رسمی امریکا او را به‌عنوان مربی حسابداری قرن انتخاب کرد. دیویدسون نیز از طریق دانشجویان نامدار خود از جمله باروک لو(Baruch Lev) ، کاترین شیپر(Katherine Schipper)، جورج سورتر(George Sorter)، ویلیام بیور(William Beaver)، جوی اس دامسکی (Joei S. Domeski)، جورج بنستون (George Benstone) ، فردریک نومن (FrederickNoumann) ، گری بیدل (Gary Biddle)،گرانت کلووری (Grant Clowery) و رابرت لیپ (Robert Lipe) تاثیر خود را برروی این حرفه گذاشته است.

زمانی که دیویدسون به‌عنوان استاد میهمان در دانشکده اقتصاد لندن در سالهای 1956-57 فعالیت داشت به‌همراه موسسه حسابداری حرفه‌ای ترغیب شدند تا با همکاری ویلیام تی باکستر و دانشکده اقتصاد لندن مجله ژورنال آو اکانتینگ ریسرچ (Journal of Accounting Research) را در سال 1963 منتشر کنند.

همان‌طور که گفته شد دیویدسون تا سال 1993 حدوداً 25 کتاب را تالیف، ویراستاری و یا مشارکت در تالیف کرده است، 55 مقاله و 9 نقد کتاب داشته و در سازمانهای حرفه‌ای زیادی فعالیت کرده است. رکورد دیویدسون از نظر سنوات خدمت در انجمن حسابداری امریکا از ریاست، مدیر گروه تحقیق و عضویت در کمیته‌ها حدود 40 سال است که رقمی درخور تحسین است. دیویدسون در سال 1983 به عضویت تالا‌ر مشاهیر حسابداری درآمد.