نويسنده : غلامحسین دوانی


فعالیت مالی دولت در چند ساله اخیر غیرشفاف بوده است البته این به آن معنی نیست که فعالیت های مالی دولت در دوران قبل نیز شفاف بوده است. اما غیرشفاف بودن فعالیت های مالی دولت فعلی بیش از سابق است. شرکت های دولتی نیز چون دولتی هستند چندان علاقه ای به شفاف سازی مالی خود ندارند زیرا شفاف بودن فعالیت های مالی موجب روشن شدن عملکرد آنها خواهد شد و طبیعی است زمانی که عملکرد بنگاه های اقتصادی مطلوب نیست از شفافیت گریزان باشند.شفافیت مالی ویژگی بخشی از حکمرانی خوب است که در کشور ما اساساً به آن توجه نمی شود.زمانی که سازمان های نظارتی موسسات حسابرسی خصوصی را که مستقل تر از سازمان حسابرسی عمل می کنند، کنار می گذارند نتیجه طبیعی آن گزارشاتی است که پر از ابهام است.به نظر می رسد چنانچه دولتی علاقه به شفافیت و روشنگری داشته باشد باید نهادهای مسوول این شفافیت یعنی نهادهای نظارتی مستقل همچون جامعه حسابداران رسمی ایران را تقویت کند در غیر این صورت شفافیت بدون حسابرسی همچون اتومبیلی بدون لاستیک خواهد بود.
نمونه بارز آن تغییر پی در پی حسابرسان شرکت هایی است که در گزارشات خود شفافیت را عمل کرده بودند و چون این شفافیت باعث روشن شدن عملکرد نامطلوب بنگاه ها شده بود آنها با تغییر حسابرسی شفافیت کاذبی را به جامعه ارائه دادند. اگر واقعاً نهادهای نظارتی علاقه مند به شفاف سازی و نظارت فعال هستند با اینگونه عوامل برخورد کنند و صرفاً با طرح شعار مساله را لوث نکنند