قديمي ترين تمدن از نظر رياضي : بين النهرين ( بابل )

برتري رياضي بابلي ها بخاطر دستگاه ارزشي ـ مکاني اعداد آنها مي باشد .

سال 3500 قبل از ميلاد

– لوحهاي گلي که اعداد بر روي آنها حک شده است .

سال 1800 قبل از ميلاد

– سلطان حمورابي قوانين را بر روي لوحهاي گلي مي نوشت .

– دوران شکوفايي رياضي بابليان

دهه اول قرن هشتم قبل از ميلاد

– سلطان بخت النصر( King Nabonassar)

– يادداشتهاي خورشيد گرفتگي و ماه گرفتگي

سال 530 قبل از ميلاد

– کتيبه هاي مثلثي شکل بيستون ( ايران )

– خط ميخي ( الفباي بابليان ) که رالينسون (Rawlonson) در دهه اول قرن نوزدهم رمزگشايي نمود .

دستگاه اعداد

– بر پايه 60

– مکاني

– داراي نماد ويژه براي مکانهاي خالي است ( صفر ) .

جبر

– آلگوريتم را بدون توضيح به کار مي گيرد .

– از هيچ نمادي استفاده نمي کند .

– در معادله درجه دوم از بين دو جواب معمول تنها يکي را مي پذيرد .

– اعداد منفي را در نظر نمي گيرد .

– فاقد ارزش عملي مشخص است ( هميشه اعداد گردشده / روند دقيق ارائه مي کند ) .

– به مطالعه راه حلهاي مثلث فيثاغورث مي پردازد .

در ميان باستانيان ، بابليان تنها کساني بودند که معادلات درجه دوم را همانگونه که امروزه ما حل مي کنيم ، حل مي کردند .

مثلثهاي قائم الزاويه

– سه تايي اوليه فيثاغورثي

– آنها مي دانستند چگونه معادله a2 + b2 = c2 را حل کنند .

استخراج ريشه

– تقريب ريشه ها به روش مربع کامل کردن

– جداول ريشه هاي دوم و سوم

موفقيتها


– اندازه گيري دايره

– حل معادله درجه دوم

– دستگاههاي دو معادله خطي

– لوحهاي ميخي ( لوحهاي گلي سنگين ، براي علامت گذاشتن به عنوان مهراستفاده مي شد ) .

– اعداد سه گانه فيثاغورثي

– علوم مربوط به آسمان ( نجوم ، نقشه برداري آسمان )