در حدود چهار هزار سال پیش نوعی مرکب سیاه و با دوام در چین و مصر تهیه می شد.
بدین گونه که دوده چراغ یا زغال چوب را با نوعی چسب یا صمغ، می آمیختند. آن گاه موقع مصرف، کمی آب نیز به آن می افزودند . امروزه ، مرکب های چین و هندوستان را باز هم بر همین اساس می سازند. این نوع مرکب ها برای رسم یا نوشتن چیزهایی که می خواهند ثابت بماند، مورد استفاده قرار می گیرند.
علاوه بر این، صدها رقم جوهر برای مصرف های گوناگون عرضه گردیده است. با آن که هر کارخانه ای فرمول مخصوص به خود دارد، ولی بیشتر آن ها یک شیوه مشترک در تولید مرکب یا جوهر دارند. یعنی آن که برخی اسیدها، نوعی نمک و آب را برای تهیه بیشتر جوهرها به کار می برند. گاهی به مرکب، رنگ آبی روشنی می افزایند تا وقتی که نوشته تازه است، آبی رنگ می نماید، ولی پس از خشک شدن سیاه می شود.
طرز تهیه جوهرهای رنگی این است که رنگ را با آب، به نسبت یک بر صد، به هم می آمیزند. یعنی یک صدم مقدار آب، رنگ بدان می افزایند و جوهر را به رنگ های مختلفی که می خواهند، در می آورند. جوهری که بدین گونه تهیه می شود سال ها رنگ خود را حفظ می کند مگر آن که نوشته در برابر نور زیاد یا رطوبت قرار گیرد که در این صورت رنگ خود را می بازد.
مایع درون خودکار، مرکب یا جوهر معمولی نیست. بلکه مایعی است که اولاً آب در بر ندارد، و ثانیاً در مقایسه با جوهر، مواد رنگی بیشتری داشته طوری آن را به عمل می آورند که مانند یک شیـره غلیظ بر نوک خودکار جریان می یابد. این مایع حدود 25 درصد رنگ در بر دارد.
مرکـب چاپ نیز با مرکب ها و جوهرهای معمولی فرق دارد. آن را از مواد رنـگی آمیـخته به روغن جلا تهیه می کنند. بدین گونه که مواد رنگی را بسیار نرم ساییده خوب در هم می آمیزند. سپس « روغن جلا » هم بر آن می افزایند تا در ماشین چاپ، مواد رنگی بتواند بر صفحه کاغذ جاری بشـود و به طور ثابت روی آن باقی بماند.
در گذشته، مواد رنگی لازم در جوهر سازی را از مواد معدنی می گرفتند. ولی اکنون بیشتر آن ها را خودمان با استفاده از مواد شیمیایی می سازیم.
البته مواد شیمیایی نه فقط ارزان تر تمام می شوند، بلکه با دوام تر بوده، رنگی درخشنده تر از مواد رنگی قدیمی دارند.