تا پنجاه شصت سال پیش مرغها شبها داخل مرغدانی ها بیتوته میکردند و زندگیشان روندی معمولی داشت، تا اینکه کسی مبادرت به تآسیس مرغداری کرد. مرغ مرغداری دیگر دانه و چینهء گندم نمی خورد. برایشان خوراک مرغ درست می کنند. مرغ مرغداری مجبور است با هزاران مرغ دیگر در مکانی بسیار کوچک زندگی کند. در پی این تراکم، بیماری های متعددی در میان آنها شایع میشود. مرغدار ها برای زنده نگهداشتن مرغ مجبورند به مرغها واکسن های مختلف و انواع آنتی بیوتیک ها تزریق کنند. انواع بیماری های ریوی بین مرغ های مدرن ترین مرغداری های عالم رایج است. با رواج انواع هورمونها مرغداران قادرند سلول های تن مرغان را دیوانه وار تکثیر کنند تا هرچه سریعتر بمرحله کشتار نزدیک شوند و ببازارها ارسال گردند. بدین ترتیب یک مرغ مرغداری علاوه بر داشتن سلول های مجنون و بی شباهت به گوشت خدادادی، حاوی مقدار زیادی آنتی بیوتیک و واکسن و مواد مضرر می باشد و هدف نهایی فروش و پولدار شدن مرغدار و سیر شدن شکم آدمها ست.