هیچکس به درستی نمی داند که اولین تختخواب دنیا را چه کسی ساخته است؟
ولی چیزی که می دانیم این است که ایرانیان، آسوری های قدیم، مادها و دارای تختخواب هایی بوده اند که کاملاً استادانه ساخته شده است. این تختخواب ها که معمولاً از سنگ و چوب یا فلز ساخته می شدند، دارای نقش و نگارها و تزئینات بسیار زیبا و جالبی بوده اند.
مصری های قدیم تختخواب های چوب به کار می برده اند و چهارچوب چوبی به کار می برده اند که در قسمت بالای سر آن یک تخته یکپارچه ای نصب می شده است. و رویه ی تخت را از بندهای چرمی صلیب وار می پوشاندند و روی این بندهای چرمی پوست انداخته می شده است.
چهارچوب این تخت ها، از چوب های گرانقیمت یا عاج یک پارچه تهیه می شده و پایه های تخت هم تماماً یا از نقره بوده یا از برنز.
رومی ها دارای تختخواب های بلندی بوده اند که با چند پله به زمین متصل می شده و احتمالاً هم آنها بودند که برای اولین بار تختخواب دو نفره را متداول کردند. این تختخواب پرده های گرانقیمت داشته و استادانه تزئین می شده اند. معروفست که یکی از امپراطوری های رومی تختخوابی از نقره خالص داشته است!
در قرون وسطی بسیاری از مردم در روی تختخواب هائی می خوابیده اند که به صورت یک فرش بوده که روی کف اتاق پهن می کرده اند و یا فرشی که روی نیمکت می انداخته اند.
تشک هائی که از پر یا پشم یا مو بوده اند، روی این فرشها می انداخته و احتمالاً از یک تکه پوست هم به عنوان لحاف استفاده می کردند.
بعداً در قرن سیزدهم تختخواب جنبه زییاتر و اشرافی تری پیدا کرد. در این دوره چهارچوب تخت ها از چوب بود که با نقاشی و کنده کاری و سایر تزئینات جالب، آن را زینت کرده اند.
بعد، یک نوع تختخواب پدید آمد که از سقف آویزان شده و یا به دیوار بسته می شد. به زودی تمام انواع تختخواب های بزرگ و اصیل مخصوص استفاده ثروتمندان، یکی پس از دیگری طرحریزی شدند و بدین ترتیب تختخواب به صورت یکی از اجزاء اصلی اثاثیه خانه درآمد.