در داخل ضريح سه قبر ديگر نيز وجود داشت. قبر مياني كه بلندتر و بزرگتر از بقيه بود، بنا به گفته افراد محلي متعلق به پسر كاوه بود كه اگر اين نظر درست باشد اين قبر بايد متعلق به كارن (قارن) پسر كاوه باشد كه در شاهنامه ي فردوسي از او به نام «قارن كاوگان» نام برده مي شود.

مردم محل قبر سمت راست را متعلق به دختر كاوه مي دانستند. از نوشته هاي نه چندان قديمي روي سنگ قبر چنين برمي آمد كه اين قبر متعلق به دختر يكي از افراد سرشناس محلي بوده است و انتساب آن به دختر كاوه صحيح به نظر نمي رسيد.

مردم محل براساس روايات قديمي قبر سمت چپ را كه كوچك تر از بقيه و بدون هر نوشته اي است، قبر امام زاده «حيدر بن علي بن موسي الرضا» مي دانند كه يكي از پنج امامزاده اي است كه در منطقه ي فريدن قرار دارد.
از نكات جالب توجه در اين بازديد اين كه همه اهالي منطقه از پير تا جوان كاوه را مي شناختند و روايات مربوط به او را با جزئيات شنيدني مي دانستند و به درستي بازگو مي كردند و حتا مهاجران ترك زبان كه از دوران صفوي تا كنون چند نسل در اين منطقه زندگي كرده اند، آنچنان وابستگي به كاوه دارند كه مي گفتند ، كاوه هم ترك بوده است. نكته شايان توجه ديگر اين كه هنوز هم پس از گذر هزاره ها مي توان جلوه هايي از روحيه ي دلاوري و جنگجويي و سپاهي گري نياكان مردم منطقه ي فريدن را در شيوه ي زندگي مردم امروز و حتا بازي هاي محلي كودكان و نوجوانان و جوانان در هر كوي و برزن، مشاهده كرد.

در هر حال به نظر مي رسد كه با توجه به موقعيت مطلوب روستاي «كاوه آهنگر» يا «مشهد كاوه» در يك منطقه خوش آب و هوا و داراي جاذبه هاي گردشگري برجسته ، رويكرد هر چه بيشتر گروه هاي ايران شناسي و گردشگري به ديدار از آرامگاه كاوه آهنگر به عنوان نماد قيام ملي ايرانيان در برابر بيگانگان، علاوه بر تقويت روحيه نيروهاي ملي و ايجاد همبستگي بيشتر، موجب رونق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي منطقه خواهد شد.