یسنا

نیایش می گذارم
اهورا مزدای فرهمند و شکوهمند را
بزرگترین ، بهترین ، زیبا ترین را
استوارترین ، خردمندترین، برازنده ترین را
آن پاکترین ، آن زیباترین
آن شادی بخش ترین
او آفریدگار ما
او هستی بخش ما او پروراننده ی ما

نیایش می گذارم فَرَوَشی های پاکان را
زنان را و همه ی فرزندان آنان را

نیایش می گذارم
اهورا و مِهر را
آن بزرگان آسیب نا پذیر را
ستارگان را
ستارهء تِشتَر شکوهمند و رایو مند را
ماه گوی پیکر را
خورشید تیز تاز را ، فروغ اهورا مزدا را
مهر را ، شهریار همه ی کشورها را
فَرَوَشی های پاکان را





نیایش می گذارم
ای آذر اهورا
ای همه ی آتش ها
ای آب های زندگی بخش
ای همه ی آبها
ای همه ی گیاهان مزدا آفریده
نیایش می گذارم
برای این جایگاه ها
برای این روستا ها
این چراگاه ها
این خانمان ها
این چشمه ها ، آبها
این کشتزار ها ، گیاهان
این زمین ، آن آسمان ، آن باد
آن ستاره و ماه و خورشید
آن فروغ بیکران جاودانه
برای همه آفریدگان سِپند مینو
برای مردان پاک و زنان پاک
آن سروران پاکی

نیایش می گذارم
فَرَوَشی های توانا و کامیاب پاکان را
فَرَوَشی های آموزگاران را
فَرَوَشی های نیاکان را
فَرَوَشی خود را





شما ای همه
ای بزرگترین پاکان
ای سروران پاکی
چه آزردم شما را
در اندیشه ، در گفتار ، در کردار
چه به اراده ی خود ، و چه نه به اراده ی خود
چه آزردم شما را
اینک نیایشگرم همه ی شما را ...






... آفرین با د
سروران روز و گاه و گاهانباز و ماه و سال را
می ستایم اهورا و مهر را
آن پاکان بزرگمند آسیب نا پذیر را
می ستائیم ستارگان و ماه و خورشید را
می ستائیم مهر ، شهریار همه ی کشورها را
می ستائیم هرمز روز شکوهمند و فرهمند را
می ستائیم فروشی های پاک و نیک راستان را





ای آذر اهورا
می ستائیم تو را
می ستائیم آب های مزدا داده ی نیک را
می ستائیم گیاهان مزدا آفریده ی پاک را
می ستائیم گفتار وَرجاوَند بهره مند را




می ستائیم این آب ها را ، زمین را ، گیاهان را
می ستائیم این جایگاه ها را ، روستا ها را ، چراگاه ها را ، چشمه ها را ، خانه ها را
می ستائیم نگهبان این روستاها را ، اهورا مزدا را

ای اهورا مزدا
پایدارباد شهریاری ات بر آفریدگانت
بر آب ها و گیاهان
بر همه ی نیکانی که تو آفریدی
بادا که راستی را ، توانایی بخشی
بادا که دروغ را ناتوان بخشی
پیروز باد راستی
سرنگون باد دروغ
برود دروغ ، سرنگون ، برانداخته ، رانده ، نابود ،
نا کام باد دروغ