ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علی‌خان ظهیرالدوله (۱۲۸۱-۱۳۴۲ هجری قمری) معروف به صفاعلی‌شاه سیاستمرد و صوفی ایرانی دوره قاجار.
پدرش محمدناصرخان ظهیرالدوله بود. با فروغ‌الدوله ازدواج کرد[۱] و داماد ناصرالدین‌شاه شد و در چند ولایت به حکومت رسید. در ۱۳۰۳ هجری قمری از پیروان صفی‌علی‌شاه شد و انجمن اخوت را تأسیس کرد.
با شروع جنبش مشروطه به آزادی‌خواهان پیوست و در رویداد توپ بستن مجلس خانه‌اش ویران شد.
در تهران درگذشت. مقبره او بین امام‌زاده قاسم و تجریش شمیران واقع است و بعدها چندین تن از هنرمندان و دیگر سرشناسان ایران در جوار او مدفون شدند.(رجوع شود به گورستان ظهیرالدوله)

افتخارالسلطنه



منابع

  1. بنفشه حجازی. تذکره اندرونی: شرح احوال و شعر شاعران زن در عصر قاجار تا پهلوی اول. چاپ نخست، تهران: نشر قصیده سرا، ۱۳۸۲، ISBN 964-7675-76-3، ‏ص ۱۵۱ تا ۱۵۶.