همانطور که می دانیم تایپوگرافی تا چند سال پیش در عرصه فعالیتهای گرافیکی به شکل کنونی استقلال یافته و منسجم مطرح نمی شد و اگرچه اکنون به عنوان یک عرصه کاملاً تخصصی به آن نگاه می شود ولی نباید اینگونه تصور کرد که مهارتهای کسب شده در نگاه استقلالی به آن در دیگر حوزه های گرافیک مأثر نخواهد بود.
به عنوان مثال یکی از عرصه های طراحی گرافیک به معنای عام آن ، حوزه ی طراحی لوگو و آرم است.در واقع اگر طراحی لوگو را از لحاظ سبک کار به سه بخش تقسیم کنیم:
بخش استفاده ی صِرف از تصویر و عناصر معنا دار تصویری، مانند:
بخش استفاده ی صِرف از حروف و اسم سازمان یا ارگان مطبوع در طراحی معنا دار آرم، مانند:
بخش استفاده از هر دو حوزه ی قبل به صورت ترکیبی، مانند:
واضح است که هنر تایپوگرافی در دو بخش نهایی بیشترین تأثیرات را خواهد داشت.این قابلیت نیز مشخصاً مرتبط با همان مطلبی خواهد بود که در مورد اهمیت ساده بودن در عین عمق در بحث قبلی مطرح کردم.چرا که سادگی و قابلیت درک سریع در عین انتقال معنای مورد نیاز، اصلی ترین خصیصه ی یک لوگوی خوب است.
شاید به توان یکی از نمونه های شاخص جریان یافتن معنا را در قالب چینش ساده ی حروف در کنار هم، در طراحی لوگوی بیمة آسیا مشاهده کرد:
در این لوگو نحوه ی استفاده از سرکش بالای حرف آ را مشاهده کنید. با این ترکیب، در واقع طراح توانسته است مفهوم امنیت و آرامش را در قالب یک سرپناه با طرز قرار دادن سرکش آ و همچنین استفاده از نقطه ها درست در مرکز این به اصطلاح چهاردیواری امن نشان دهد.
و یا به آرم شرکت مهرام توجه کنید:
در این لوگو طراح با در کنار هم قرار دادن زیبای حروف و سپس استفاده از چند برگ در بالای حرف ا ، توانسته است حوزه ی تخصصی کار شرکت مطبوع خود را نمایش دهد.
به طور کلی هدف من از مطرح کردن این پست، اشاره به استفاده از دو حرف آ و ا در نوعی تایپوگرافی و در کنار آن پیشنهاد دادن به دوستان در مورد طرح حوزه ها متفاوت کاربرد تایپوگرافی در گرافیک بود.