مشاوره خانواده یا درمان خانواده نوعی روان درمانی گروهی است. این نوع جلسات که توسط یک روانشناس یا درمانگر مجاز انجام می‌شوند، معمولا کوتاه مدت هستند و طی آن به خانواده ها در مورد حل اختلافات و بهبود ارتباطات آموزش داده می‌شود.مشاور خانواده می‌تواند با کل خانواده یا فقط با اعضایی که خودشان تمایل دارند کار کند. اگر به این نوع درمان علاقمند هستید، با عزیزانتان درباره حضور در یکی از این جلسات صحبت کنید. سپس یک درمانگر مناسب پیدا و در مورد مسائل و مشکلات خود با او کار کنید. بردن اعضای خانواده برای مشاوره خانوادهبا آنها صحبت کنید.تقاضا از اعضای خانواده برای شرکت در مشاوره های خانوادگی نیازمند تلاش و سازمان دهی است. باید بی‌پرده و صمیمانه با اعضای خانواده صحبت کنید، حال چه همسرتان، والدین و یا خواهر و برادر تان باشد. از عزیزان خود بخواهید بنشینند تا بتوانید به راحتی با آنها صحبت کنید. در زمان و مکان مناسب سر صحبت را باز کنید. زمانی را انتخاب کنید که سرشان شلوغ نباشد و بتوانند به صحبت‌های شما توجه کنند. مثلا آخر شب بعد از اینکه شام را خوردید و دور هم نشستید زمان مناسبی است. زمانی را انتخاب کنید که اعضای خانواده تان راحت و آرام باشند. از به میان آوردن موضوع در یک مکان عمومی یا هنگام جر و بحث اجتناب کنید.رفتن به جلسه مشاوره خانواده را پیشنهاد کنید.شما برای پیشنهاد رفتن به جلسات مشاوره خانواده می‌خواهید با عزیزان صحبت کنید، بنابراین بی پرده موضوع را با آنها درمیان بگذارید. در عین حال، آماده‌ی نه شنیدن احتمالی از طرف آنها باشید. به آرامی موضوع را عنوان کنید و صبر داشته باشید و سعی نکنید عصبانی شوید یا جبهه بگیرید. از آن جایی که ممکن است عزیزان آنچه می گویید را نپذیرند، جملاتتان را با «من» ضروع کنید، مثلا «من فکر می کنم که مشاوره خانواده می تواند به ما کمک کند» یا «من واقعا دارم سعی می کنم راهی پیدا کنم که دیگر با تو جروبحث نکنم و من فکر می کنم کمک گرفتن از یک مشاوره خانواده می تواند برایم خوب باشد». این انتخاب لغات به شما کمک می کند احساسات خود را بیان کنید و در عین حال طرف مقابل‌ تان را هم سرزنش نکنید.برای یافتن راه حل تمرکز کنید.اگر بر روی چگونگی حل مسائل تمرکز کنید، ممکن است عزیزان بیشتر برای رفتن به جلسات مشاوره خانواده راغب شوند. بر روی عناصر کاربردی تاکید کنید، مثل اینکه درمان به شما آموزش می‌دهد مشکلات موجود در روابط و ارتباطاتتان را حل کنید، و مجبور نیستید بر روی احساسات خود را سرپوش بگذارید. به عنوان مثال موقع صحبت کردن درباره‌ی این موضوع بگویید: «من می خواهم مشاوره بگیرم تا بتوانیم یاد بگیریم که رابطه‌ی بهتر داشته باشیم و با هم سازش کنیم»؛ هرگز چنین چیزی نگویید: «من می خواهم پیش مشاور خانواده بروم تا تو من را بهتر درک کنی».به دنبال راه حل جایگزین باشید.عزیزان شما حق انتخاب دارند، ممکن است مشاوره را بپذیرند یا ممکن است آن را نپذیرند. افراد ممکن است از مشاوره بترسند، به آن بی اعتماد باشند و یا شک داشته باشند که مشاورخانواده بتواند کاری کند. اما حتی اگر درخواست شما را نپذیرفتند، امیدتان را از دست ندهید. روش‌های دیگر هم به جز مشاوره خانوادگی وجود دارند که می تواند به شما و عزیزان‌ تان کمک کنند و روابط تان را بهبود دهید. مثالا پیشنهاد کنید هر هفته با هم یک جلسه خانوادگی بگذارید و در رابطه با وضعیت رابطه خود صحبت کنید. یا به همدیگر قول دهید هر روز 10 دقیقه به احساسات یکدیگر گوش کنید. همچنین می توانید خودتان دست به کار شوید و به دنبال راه حل بگردید. از کتاب هایی زیادی که در این زمینه چاپ شده اند بهره بگیرید و به راه‌ حل ‌هایی که برای بهبود روابط و رفع اختلافات و جروبحث‌ها در روابط ارائه شده است را بررسی کنید. فراموش نکنید که خودتان هم می توانید به تنهایی به جلسات مشاوره خانواده بروید. هر عضو می تواند به پویایی کل خانواده کمک می کند و تا حدودی مسئول کیفیت روابط است. شما می توانید با رفتن به جلسات مشاوره خانواده چیزهای زیادی یاد بگیرند، حتی اگر دیگران عزیزانتان حضور نداشته باشند.