استانداردهای ایران (اتصالات خرچینی)

[javad jan]

3-1 مصالح فولادی
مصالح به کار رفته شامل نیمرخ، ورق، تسمه، میلگرد، پرچ، پیچ، واشر، مهره، میل مهار، الکترود و ... باید
با استانداردهای ملی ایران مطابق باشد . در صورتی که برای بعضی از مصالح، استاندارد ملی تهیه نشده
باشد می توان یکی از استانداردهای معتبر بی نالمللی (ترجیحاً استاندارد ایزو) را مورد استفاده قرار داد.
4-1 بارهای محاسباتی
بارهای محاسباتی باید با مشخصات مبحث ششم مقررات ملی ساختمانی ایران (بارهای وارده) مطابق باشد.
5-1 مدارک طراحی و محاسبه
نقشه های سازه باید طرح کامل مقاطع، محل قرار گرفتن اعضای سازه نسبت به یکدیگر، تراز کفهای
ساختمانی، محورهای گذرند ه بر مرکز ستونها، پیش آمدگیها و پس نشستگی ها با اندازه های مربوط را
شامل باشد.
در مدارک طراحی و محاسبه باید نوع اتصال خرجینی مشخص شود (ساده یا گیردار ). همچنین این
مدارک باید حاوی اطلاعاتی در مورد مقادیر بار، نیروهای برشی، لنگرهای خمشی و نیروهای محوری که
توسط اعضا و اتصالات آنها تحمل می گردد باشد، به طوری که با مراجعه به آنها بتوان نقشه های سازه ای
را تهیه کرد.
اگر استفاده از پیچ با مقاومت زیاد، برای اتصالات مورد نظر باشد، مدارک طرح و محاسبه و نقشه ها
باید نوع عملکرد پیچ (اصطکاکی، برشی معمولی (اتکایی) و یا کششی) را معین کند.
میزان پیش خیز در ساخت (در صورت لزوم ) تیر، شاهتیر، خرپا و مانند آنها، باید روی مدارک
محاسباتی و نقشه ها قید گردد.

[javad jan]

مقطع ستونها باید برای ترکیب نیروی محوری و لنگر خمشی در کلیه بارگذاریها مطابق مبحث دهم
مقررات ملی ساختمانی ایران، و ضوابط پیوست 2 استاندارد 2800 طراحی گردد
2-1-6-3 ستون مرکب
در ستونهای مرکب قابهای خمشی، باید از بکارگیری بستهای موازی برای اتصال دو نیمرخ تشکیل دهنده
ستون، خودداری، و در صورت نیاز از ورقهای سرتاسری استفاده گردد . چنانچه از بستهای مورب استفاده
شود، ابعاد و زاویه بستها و اتصالات آنها باید برای حداقل نیروی محوری فشاری و کششی که تصویر آن
در راستای افق برابر برش ناشی از بارهای ثقلی مرده و زنده به اضافه نیروی برشی جانبی ستون، در کلیه
0 بار محو ری ثقلی مرده / ترکیبات بارگذاری باشد، طراحی شود . همچنین نیروی برشی مزبور نباید از 02
4 مبحث 10 مقررات -5-1- و زنده ستون کمتر باشد . در طراحی این بستها همچنین باید ضوابط بند 10
ملی ساختمانی ایران رعایت گردد.
در صورتی که نیمرخهای تشکیل دهنده ستون از هم فاصله داشته باشند، لازم است در محل گره
(اتصال تیر به ستون )، صفحه ای که ابعاد آن روابط زیر را ارضا نماید، نصب گردد . لبه های قائم این
صفحه باید به طور کامل و با برگشت حداقل 4 برابر بعد جوش به ستون جوش شود . ابعاد این صفحه در
صورت لزوم باید به منظور نصب سیستم های سازه ای دیگر، در جهت عمود بر صفحه قاب و تحمل
نیروهای وارده ناشی از آنها افز ایش یابد . برای ستونهای مرکب، علاوه بر کنترل مقطع مرکب، تک
نیمرخها باید در فاصله بین بستها، برای نیروی محوری سهم هر نیمرخ و نیروی محوری متناظر با لنگر
خمشی موجود در مقطع ستون، در آن نیمرخ به صورت یک عضو محوری فشاری طرح گردد.