آخر از راه دل و ديده سرآرد بيرون
نيش آن خار كه از دست تو در پاى من است
آخر از راه دل و ديده سرآرد بيرون
نيش آن خار كه از دست تو در پاى من است
شادى هديه كن حتى به كسانى كه آن را از تو گرفتند.
عشق بورز به آن هايى كه دلت را شكستند.
دعا كن براى آن هايى كه نفرينت كردند.
و بخند كه خدا هنوز آن بالا با توست.
تا تو نگاه میکنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است
اطلسATLAS ( از القاب حضرت عباس به معنی بسیار شجاع )
تا تو مراد من دهى كشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسى من به خدا رسيده ام
شادى هديه كن حتى به كسانى كه آن را از تو گرفتند.
عشق بورز به آن هايى كه دلت را شكستند.
دعا كن براى آن هايى كه نفرينت كردند.
و بخند كه خدا هنوز آن بالا با توست.
مرا پیر دانای مرشد شهاب
دو اندرز فرمود بر روی آب
یکی آنکه بر خویش خوشبین مباش
دگر آنکه بر خلق بد بین مباش
اطلسATLAS ( از القاب حضرت عباس به معنی بسیار شجاع )
شب های ملال آور پاییز است
هنگام غزل های غم انگیز است
هرچه آید به سرم باز بگویم گذرد
وای از این عمر که با میگذرد، میگذرد
تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی از حلقه ای در ذکر یارب یارب است
اطلسATLAS ( از القاب حضرت عباس به معنی بسیار شجاع )
تو چون نسیم گذرکن به عاشقان و ببین
که همچو برگ خزانت چه جان نثارانند
هرچه آید به سرم باز بگویم گذرد
وای از این عمر که با میگذرد، میگذرد
دل عارفان ببردند و قرار پارسایان
همه شاهدان به صورت، تو به صورت و معانی
یارب چها به سینه این خاکدان در است
کس نیست واقف اینهمه راز نهفته را
هرچه آید به سرم باز بگویم گذرد
وای از این عمر که با میگذرد، میگذرد