رهبري:
رهبري و تأثيرگذاري بر رفتار ديگران در جهت رسيدن به هدف. رهبري نسبت به مديريت مفهوم وسيع تري دارد در رهبري رسيدن به هرنوع هدفي مطرح است اما در مديريت رسيدن به اهداف سازماني مدنظر است.
در رهبري عضويت در سازمان ضرورت ندارد. اما در مديريت عضو سازمان بودن يک ضرورت است.
در رهبري سلسله مراتب مطرح نيست. اما در مديريت سلسله مراتب وجود دارد.
سبک رهبري:
نحوه استفاده رهبر از قدرت و نفوذ خود:
نفوذ و قدرت رهبر به منابعي قدرت از آن سرچشمه مي گيرد بستگي دارد.
منابع قدرت:
1- قدرت مرجعيت:
پذيرش رهبر بعنوان الگو و مرجع و تبعيت از دستورات آنها
1- قدرت تخصصي
1- قدرت ناشي از مهارت و کار و دانش، يا به عبارتي قدرت ناشي از داشتن اطلاعات
3- قدرت سازماني( قانوني) قدرت ناشي از پست و مقام که رهبرار قادر مي سازد در رفتار ديگران تأثير بگذارد.
4- قدرت تنبيه وپاداش
توانايي در ارائه پاداش مادي و معنوي و همچنين تنبيه در جهت هدف
تئوري هاي رهبري
تئوري هاي صفات اين تئوري رهبران را ابر مردي مي دانند که دارابودن ويژگي هاي که ذاتاً دارا ي آن هستند شايسته رهبري گرديده اند خصوصياتي از قبيل: هوش، فيزيکي، تحصيلات و..... اما از آنجا که رهبران موفق تئوري هاي رهبري پيدا شدند که داراي اين خصوصيات نبودند اين تئوري مورد استفاده قرار نگرفت و تئوري کامل و جامعي به حساب نمي آمد.
تئوري رفتاري: اين دست از تئور يها بجاي توجه به خصوصيات افراد به دنبال بررسي رفتار رهبر بودند و روشهاي برخورد رهبران با زيردتاتن را مورد بررسي قرار مي دهند اين تئوري ها هم از آنجا که به رفتار يکسان را در تمامي شرايط درنظر مي گرفتند مورد ترديد و انتقاد قرار گرفتند.
1-2- شبکه مديريت: اين نظريه را بليک و هوتن مطرح کردند 2 عال را در بررسي رفتار رهبر مدنظر گرفتند:
1-توجه رهبر به کارکنان
2- توجه رهبر به کار و توليد
از برخورد اين 2 محور 81 سبک رهبري بوجود مي آيد 5 تا از مهمترين ها را مورد بررسي قرار مي دهيم:
ميزان توجه رهبر به کارکنان و همچنين کار در حداقل
حداکثر توجه به کارکنان و حداقل توجه به مديران
حداکثر توجه به کار و حداقل توجه به مديران
توجه به کار و توجه به کارکنان در حداکثر ا ست.
به هر دو مطرف بطور يکسان توجه پيدا کردن.
تئوري رهبري اثربخشي
تئو ري اقتصادي:
تئوري رهبري وضعي
همانطور که قبلاً گفته شد يکي از عوامل مؤثر در رهبري شرايط محيطي مي باشد. به اين ترتيب که شرايط و وضعيت هاي مختلف محيطي شيوه هاي رهبري متفاوتي را اقتضا مي کند بنابراين تلاش اين تئوري اقتضايي بر بررسي رفتار رهبر در شرايط مختلف است.
تئوري رهبري : را آقاي فيدطر ايشان براي بررسي سبک رهبري رابطه همان سبک رهبري رابطه درمطلوبيت محيطي را بررسي نموده است.
ازنظر ايشان مطلوبيت محيطي به 3 متغير قابل بيان است.
1- رابطه رهبر و پيرو: منظورهمبستگي علاقمندي و پشتيباني با رهبر و پيروان است اگراين شرايط باشد وضعيت مساعد مي گردند. و اگر نباشد شرايط ضعيف است.
2- ساختار کار: چنانچه کار داراي هدف روشن به شيوه انجام مشخص باشد شرايط را مساعد باشد و اگر هدف کار نامشخص باشد شيوه انجام آن هم پيچيده باشد شرايط را نامساعد گويند.
قدرت و توان رهبر:
اگر قدرت و توان رهبر بالا باشد شرايط مساعد است و اگر پائين باشد شرايط نامساعد است.
3- تئوري قدرت و توان با توجه به اينکه اين سه متغير يا هر کدام داراي سه حالت قوي، متوسط، ضعيف مي باشد آقاي فيدطر چنين نتيجه گيري کرده است که براي حالاتي که هر سه متغير قوي هستند يا هر سه متغير ضعيف هستند سبک رهبري وظيفه مدار مناسب بوده است و براي حالات مياني سبک رهبري ميانه رو مي باشد.
تئوري رهبري ق ض ق ض
افرادي بنام هرسي و بلنچار مطرح کردند.
رهبري وصفي:
در اين تئوري ميزان آمادگي يا بلوغ کارکنان بعنوان متغير اساسي در تعيين سبک رهبري مورد توجه قرار گرفته منظور از آمادگي يکي بلوغ کاري است و ديگري بلوغ رواني که کار را توان و روان تمايل گويند.
بلوغ کاري: دانش تجربه تخصصي و مهارت لازم براي انجام کار.
بلوغ رواني: داشتن انگيزه و تعهد براي انجام يک کار.
با توجه به اين مسئله اين آقايان چهار سبک رهبري مطرح شد.
1- سبک دستوري: اين سبک براي کساني هست که نه توان دارند و نه تمايل دارند.
2- سبک انحنائي( استدلالي- تشويقي): اين براي کساني است که علاقمند هستند ولي توان ندارند در اين روش ضمن دستور از تشويق هم استفاده مي شود.
3- سبک حمايتي: براي افرادي است که توان دارند اما علاقمند به انجام کار نيستند. در اين سبک از ارتباطات دو نفره دوطرفه و همکاري مبتني بر اعتماد متقابل استفاده مي شود.
4- سبک تفويضي: زماني که افراد هم توان دارند و هم تمايل دارند اين سبک به انجام کار افرادي واگذار مي شود که نياز ناچيزي به هدايت و حمايت دارند.