یک خط برای کسی که دوسش دارم ....

[javad jan]

نگاهم کن
نگاهت دلنشین است
صدایم کن
صدایت بهترین رنگ زمین است
نگاهم کن
نگاهت بوی خاک خیس باران خورده را دارد
صدایم کن
صدایت در دل هر سنگ هم لبخند می کارد
نگاهم کن
صدایم کن
نگاهت می کنم باز
صدایت می کنم باز
بیایی یا نیایی

دعایت می کنم باز ...

[javad jan]

ز مهجوران نمی‌جویی نشانی ...
کجا رفت آن وفا و مهربانی...؟
در این خشکی هجران ماهیانند
بیا ای آب بحر زندگانی
برون آب ماهی چند ماند ؟
چه گویم من نمی‌دانم تو دانی
که باشم من که مانم یا نمانم

تو را خواهم که در عالم بمانی
هزاران جان ما و بهتر از ما
فدای تو که جان جان جانی...

[javad jan]

گر بعنوان طبیبی بیایی بر سر بالینم

به جهانی ندهم عـــالم بیماری را ...

[javad jan]

خدايا

برای همسایه ای که نان مرا ربودنان


برای دوستی که قلب مرا شکست مهربانی


برای آنکه روح مرا آزرد بخشایش


و برای خویشتن خویش آگاهی و عشق


از درگاهت آرزو دارم

[javad jan]

کاش بودی...
کاش می شناختمت...
این لحظه دلم می خواهد زیرلب شعری را که دیروز سرودم برایت زمزمه کنم...
نیستی که باشم
همین

[javad jan]

مهربان نزدیک سلام!

[javad jan]

حتی اگر نباشي، مي‌آفرينمت
چونانكه التهاب بيابان سراب را...

[javad jan]

ای همه آرامشم از تو
پریشانت نبینم...
چون شب خاکستری سر در گریبانت نبینم

ای تو در چشمان من
یک پنجره لبخند شادی
همچو ابر سوگوار اینگونه گریانت نبینم...

ای پر از شوق رهایی
رفته تا اوج ستاره
در میان کوچه ها افتان و خیزانت نبینم...

مرغک عاشق کجا شد
نور آواز قشنگت
در قفس چون قلب خود هر لحظه نالانت نبینم...

تکیه کن بر شانه ام
ای شاخه ی نیلوفری رنگ
تا غم بی تکیه گاهی را به چشمانت نبینم...

قصه ی دلتنگیت را خوب من
بگذار و بگذر...
گریه ی دریاچه ها را تا به دامانت نبینم

کاشکی قسمت کنی
غم های خود را با دل من...
تا که سیل اشک را زین بیش مهمانت نبینم

تکیه کن بر شانه ام....................

[javad jan]

چندی بود ساکت نشسته بودم و به جستجو میپرداختم تا راهی به سوی زندگی بیابم

[javad jan]

گرامی، آنقدر به روی این دیوار خط کشیده ام که دیگر از شمار انگشتان ده ها دست خارج است روزهای نبودنت