یک خط برای کسی که دوسش دارم ....

[javad jan]

یک دهان باز در متن غبار


طعنه ای را خواند :





- ای آزرده مرد!

ای اسیر جلوه های وحشی بی راه!

مانده ای بس در خم بیراهه مشتاق نگاه مهربان سنگ

در اشاره های گرم آفتاب و رنگ!

در زبان بوته و تصویر مانده!

خط هر سودا خطا خوانده!

با کدامین مژده گرم می داری؟

خشکسار اشتیاقت را نهال وعده می کاری؟

و سرودت را به مهر آب ها بسپار، اینجا همزبانی

نیست


قصه ی پاک نوازش را به دست خواب ها بسپار، اینجا

مهربانی نیست.


-یدالله رویایی

[javad jan]

توهّم غریبی بود
وقتی".." آمد
و من نابالغانه به خودم روحیه داد که
قرارست دیگر دیر نشود!!!!

[javad jan]

چرا این مرد
شاید بویش، شاید نگاهش...
شاید فقط به خاطر دانه دانه دایره های نامنظم سر انگشتانش
که می آویزند به دانه دانه قلاب های سر انگشتانم
حقیقی ترین حقیقت
مجازی ترین تصویر
باورکردنی ترین عجایب
آیا چیزی جز زن بودن من است
آرزوهای من، رودی است خروشان
که بعد از عبور از دلتای کوچک میان ران هایم
به دریای زنانگی ام می ریزد
به واسطهء کدامین حس گنگ می دانم
که این مرد بوی جاودانگی و پیوستگی می دهد
به واسطهء کدامین حس گنگ

[javad jan]

در من
چیزی می‌سوزد انگار
…
باید بسوزد انگار.
در من
چیزی
انگار …

خاموشش نمی‌کنی…
می‌دانی
می‌دانی…

حاکسترش را اما
آرام
آرام
آرام
آرام
آرام
آرام
آرام
آرام
جمع می‌کنی (با دست‌کش)

[javad jan]

وقت برگشتن تو ماه و میگم نوبیارن

همه اطلسیارو لب ایوون بذارن

این دیگه دست خودم نیست به هوایی که میای

تو چشام دونه دونه شوق تماشا میذارن

وقت برگشتن تو باغ و میگم بهاری شه

میگم عاشقی بیاد موسم بیقراری شه

به تن رنگین کمون رنگ چشاتو میکشم

میگم لحظه لحظه مون لحظه جون سپاری شه

وقت برگشتن تو دستامو قایق میکنم

واسه عاشق شدنت این دل و لایق میکنم

هرچی نیرنگه برن یه جای دوری گم بشن

واسه خاطر شما کشف حقایق میکنم

وقت برگشتن تو خوابامو رنگی میکنم

فکر بکری واسه ی هرچی دورنگی میکنم

به چشات خوب خیره شو نسترنای باغچه رو

سرصبری می شینم به این قشنگی میکنم

وقت برگشتن تو میخوام که بارون بباره

میخوام ماه تو آسمون کلی ستاره بیاره

سرفرصت که بشه وقت رسیدن سحر

سر راهت دست من گلای مریم بذاره

وقت برگشتن تو شعرامو از بر میکنم

تو که باشی عزیزم بودن و باور میکنم

اینو باورت بشه خیلی عزیزی واسه من

از حالا تا که بیای با یاد تو سر میکنم

[javad jan]

من دوست دارم از تو شنیدن را
تو لذت نادر شنیدن باش
تو از به شباهت از به زیبایی
بر دیده تشنه ام تو دیدن باش...

-یدالله رویایی

[javad jan]

مي نويسم نامه و روزي از اينجا ميروم

با خيال او ولي تنهاي تنها ميروم

در جوابم شايد او حتي نگويد کيستي ؟

شايد او حتي بگويد لايق من نيستي

مي نويسم من که عمري با خيالت زيستم

گاهي از من ياد کن حالا که ديگر نيستم

[javad jan]

صحبت از پژمردن يک برگ نيست



فرض کن مرگ قناري در قفس هم مرگ نيست



فرض کن يک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست



فرض کن جنگل بيابان بود از روز نخست



در کويري سوت و کور،



در ميان مردمي با اين مصيبت ها صبور،



صحبت از مرگ محبت ، مرگ عشق ،



گفتگو از مرگ انسانيت است.

[javad jan]

از پاسخ من معلمان آشفتند
از حنجرشان هر چه درآمد گفتند
اما به خدا هنوز من معتقدم!
از جاذبه ی تو سیب ها می افتند

[javad jan]

عهد می‌بندم با تو

چنان زنده‌ات کنم

که از صدای نشستن گرد و غبار بر اشیا

گوش‌هایت کر شوند

و شانه‌هایت از تمنای رویش بال

تاول خواهند زد

و خاطراتت از نو زاده خواهند شد

همچون روز اول آفرینش جهان!!!