♥ღ ختم قرآن کریم برای تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج)ღ♥

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الیل آیات 11 تا21

و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى‏آيد (۱۱) وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾ همانا هدايت بر ماست (۱۲) إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾ و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (۱۳) وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾ پس شما را به آتشى كه زبانه مى‏كشد هشدار دادم (۱۴) فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿۱۴﴾ جز نگون‏بخت‏تر[ين مردم] در آن درنيايد (۱۵) لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿۱۵﴾ همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت (۱۶) الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۶﴾ و پاك‏رفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (۱۷) وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿۱۷﴾ همان كه مال خود را مى‏دهد [براى آنكه] پاك شود (۱۸) الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿۱۸﴾ و هيچ كس را به قصد پاداش‏يافتن نعمت نمى‏بخشد (۱۹) وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى ﴿۱۹﴾ جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (۲۰) إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿۲۰﴾

و قطعا بزودى خشنود خواهد شد (۲۱) وَلَسَوْفَ يَرْضَى ﴿۲۱﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الضحی آیات 1 تا11

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سوگند به روشنايى روز (۱) وَالضُّحَى ﴿۱﴾ سوگند به شب چون آرام گيرد (۲) وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى ﴿۲﴾ [كه] پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است (۳) مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿۳﴾ و قطعا آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود (۴) وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى ﴿۴﴾ و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى (۵) وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿۵﴾ مگر نه تو را يتيم يافت پس پناه داد (۶) أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى ﴿۶﴾ و تو را سرگشته يافت پس هدايت كرد (۷) وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿۷﴾ و تو را تنگدست‏يافت و بى‏نياز گردانيد (۸) وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿۸﴾ و اما [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار (۹) فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿۹﴾ و گدا را مران (۱۰) وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿۱۰﴾

و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى (۱۱)		وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الانشراح آیات 1 تا8 به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ آيا براى تو سينه‏ات را نگشاده‏ايم (۱) أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿۱﴾ و بار گرانت را از [دوش] تو برنداشتيم (۲) وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ ﴿۲﴾ [بارى] كه [گويى] پشت تو را شكست (۳) الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ ﴿۳﴾ و نامت را براى تو بلند گردانيديم (۴) وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ﴿۴﴾ پس [بدان كه] با دشوارى آسانى است (۵) فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿۵﴾ آرى با دشوارى آسانى است (۶) إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿۶﴾ پس چون فراغت‏يافتى به طاعت دركوش (۷) فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ﴿۷﴾ و با اشتياق به سوى پروردگارت روى آور (۸) وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ﴿۸﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره التین آیات 1 تا8

به نام خداوند رحمتگر مهربان		بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سوگند به انجير و زيتون (۱)		وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ ﴿۱﴾
و طور سينا (۲)		وَطُورِ سِينِينَ ﴿۲﴾
و اين شهر امن [و امان] (۳)		وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ ﴿۳﴾
[كه] براستى انسان را در نيكوترين اعتدال آفريديم (۴)		لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ﴿۴﴾
سپس او را به پست‏ترين [مراتب] پستى بازگردانيديم (۵)		ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ ﴿۵﴾
مگر كسانى را كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‏اند كه پاداشى بى‏منت‏خواهند داشت (۶)		إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿۶﴾
پس چه چيز تو را بعد [از اين] به تكذيب جزا وامى‏دارد (۷)		فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ ﴿۷﴾
آيا خدا نيكوترين داوران نيست (۸)		أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ ﴿۸﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره العلق آیات 1 تا 10

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ بخوان به نام پروردگارت كه آفريد (۱) اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿۱﴾ انسان را از علق آفريد (۲) خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿۲﴾ بخوان و پروردگار تو كريمترين [كريمان] است (۳) اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿۳﴾ همان كس كه به وسيله قلم آموخت (۴) الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾ آنچه را كه انسان نمى‏دانست [بتدريج به او] آموخت (۵) عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿۵﴾ حقا كه انسان سركشى مى‏كند (۶) كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى ﴿۶﴾ همين كه خود را بى‏نياز پندارد (۷) أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾ در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸) إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾ آيا ديدى آن كس را كه باز مى‏داشت (۹) أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿۹﴾ بنده‏اى را آنگاه كه نماز مى‏گزارد (۱۰) عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره العلق آیات 11 تا19

چه پندارى اگر او بر هدايت باشد (۱۱) أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾ يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] (۱۲) أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾ [و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] (۱۳) أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾ مگر ندانسته كه خدا مى‏بيند (۱۴) أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى ﴿۱۴﴾ زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم (۱۵) كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ﴿۱۵﴾ [همان] موى پيشانى دروغزن گناه‏پيشه را (۱۶) نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾ [بگو] تا گروه خود را بخواند (۱۷) فَلْيَدْعُ نَادِيَه ﴿۱۷﴾ بزودى آتشبانان را فرا خوانيم (۱۸) سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ﴿۱۸﴾ زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان (۱۹) كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿۱۹﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره القدر آیات 1 تا 5

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ما [قرآن را] در شب قدر نازل كرديم (۱) إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾ و از شب قدر چه آگاهت كرد (۲) وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾ شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است (۳) لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿۳﴾ در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند (۴) تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ ﴿۴﴾ [آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است (۵) سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿۵﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره البینة آیات 1 تا 8

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ كافران اهل كتاب و مشركان دست‏بردار نبودند تا دليلى آشكار بر ايشان آيد (۱) لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ﴿۱﴾ فرستاده‏اى از جانب خدا كه [بر آنان] صحيفه‏هايى پاك را تلاوت كند (۲) رَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُّطَهَّرَةً ﴿۲﴾ كه در آنها نوشته‏هاى استوار است (۳) فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ ﴿۳﴾ و اهل كتاب دستخوش پراكندگى نشدند مگر پس از آنكه برهان آشكار براى آنان آمد (۴) وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَةُ ﴿۴﴾ و فرمان نيافته بودند جز اينكه خدا را بپرستند و در حالى كه به توحيد گراييده‏اند دين [خود] را براى او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زكات بدهند و دين [ثابت و] پايدار همين است (۵) وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاء وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ ﴿۵﴾ كسانى از اهل كتاب كه كفر ورزيده‏اند و [نيز] مشركان در آتش دوزخند [و] در آن همواره مى‏مانند اينانند كه بدترين آفريدگانند (۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ ﴿۶﴾ در حقيقت كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‏اند آنانند كه بهترين آفريدگانند (۷) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ ﴿۷﴾ پاداش آنان نزد پروردگارشان باغهاى هميشگى است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است جاودانه در آن همى مانند خدا از آنان خشنود است و [آنان نيز] از او خشنود اين [پاداش] براى كسى است كه از پروردگارش بترسد (۸) جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ ﴿۸﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره الزلزال آیات 1 تا8

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ آنگاه كه زمين به لرزش [شدید] خود لرزانيده شود (۱) إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿۱﴾ و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند (۲) وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿۲﴾ و انسان گويد [زمين] را چه شده است (۳) وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا ﴿۳﴾ آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد (۴) يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿۴﴾ [همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است (۵) بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿۵﴾ آن روز مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود (۶) يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿۶﴾ پس هر كه هموزن ذره‏اى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد (۷) فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿۷﴾ و هر كه هموزن ذره‏اى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد (۸) وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿۸﴾

[غریب آشنا]

جزء 30 سوره العادیات 1 تا11

به نام خداوند رحمتگر مهربان بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مى‏جهانند (۱) وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾ و برق [از سنگ] همى جهانند (۲) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾ و صبحگاهان هجوم آرند (۳) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾ و با آن [يورش] گردى برانگيزند (۴) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾ و بدان [هجوم] در دل گروهى درآيند (۵) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾ كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است (۶) إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿۶﴾ و او خود بر اين [امر] نيك گواه است (۷) وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿۷﴾ و راستى او سخت‏شيفته مال است (۸) وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿۸﴾ مگر نمى‏داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد (۹) أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿۹﴾ و آنچه در سينه‏هاست فاش شود (۱۰) وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾

در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است (۱۱) إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ ﴿۱۱﴾