|
|
|
| [و مىتوانيم] امثال شما را به جاى شما قرار دهيم و شما را [به صورت] آنچه نمىدانيد پديدار گردانيم (۶۱) |
|
عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾ |
| و قطعا پديدار شدن نخستين خود را شناختيد پس چرا سر عبرت گرفتن نداريد (۶۲) |
|
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ ﴿۶۲﴾ |
| آيا آنچه را كشت مىكنيد ملاحظه كردهايد (۶۳) |
|
أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿۶۳﴾ |
| آيا شما آن را [بىيارى ما] زراعت مىكنيد يا ماييم كه زراعت مىكنيم (۶۴) |
|
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿۶۴﴾ |
| اگر بخواهيم قطعا خاشاكش مىگردانيم پس در افسوس [و تعجب] مىافتيد (۶۵) |
|
لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿۶۵﴾ |
| [و مىگوييد] واقعا ما زيان زدهايم (۶۶) |
|
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿۶۶﴾ |
| بلكه ما محروم شدگانيم (۶۷) |
|
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶۷﴾ |
| آيا آبى را كه مىنوشيد ديدهايد (۶۸) |
|
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ ﴿۶۸﴾ |
| آيا شما آن را از [دل] ابر سپيد فرود آوردهايد يا ما فرودآورندهايم (۶۹) |
|
أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ ﴿۶۹﴾ |
| اگر بخواهيم آن را تلخ میگردانيم پس چرا سپاس نمیداريد (۷۰) |
|
لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿۷۰﴾
|
