آلزهایمر
این بیماری از شایعترین و مهمترین بیماریهای تحلیل برنده ی مغز است به شکلی که طبق آمارهای غربی حدود 8 % انسانها بعد از 85 سالگی دچار آن می شوند.این بیماری به دو شکل تک گیر (sporadic ) و ارثی مشاهده می شود که نوع تک گیر آن شایعتر است.در این بیماری پیش رونده که اغلب بصورت دیر رس ( پس از 65 سالگی ) بروز می نماید قشر مغز بطور شدید و فراگیری بویژه در لبهای پیشانی ، گیجگاهی و آهیانه آتروفی پیدا می کند و بطنهای طرفی و سوم مغز بزرگ می شوند.همچنین شکنجهای قشر مخ باریک و شیارهای آن گشاد می شود.کاهش شمار یاخته های عصبی مغز و کم شدن اندازه و تغییر شکل نورونهای باقی مانده نیز از دیگر نشانه های آلزهایمر است.از نظر آسیب شناختی این بیماری با پیدایش تعداد زیادی پلاکهای پیری برون سلولی ، کلافه های نوروفیبریلی درون سلولی و رسوبات آمیلویید عروقی مشخص می شود.
پاسخ با نقل قول
