هیپنوتیزم با شمع

[Borna66]

به امروز بسيار ديده ايم كه در همه ي زيارتگاهها، مساجد، سقا خانه ها و ساير اماكن مقدس شمع روشن مي كنند تا جايي كه كما بيش اطلاع داريد در اكثر كشورهاي جهان در بعضي اماكن بخصوص خانقاه هاي يوگا مراسم را با شمع شروع مي كنند. تا بحال به اين فكر كرده ايد كه علت اهميت دادن به شمع و روشن كردن آن چيست؟
در اين مبحث كه پايه ي آن خود هيپنوتيزم ميباشد علت و فلسفه ي خيره شدن به شعله ي شمع را بيان خواهم كرد.
به احتمال زياد، نخستين كسي كه تاثير تثبيت نگاه بر شعله ي شمع را بيان كرده يا به راز آن پي برده است، شخصي بسيار با هوش و روانشناسي حاذق بوده است كه متاسفانه هيچ نام و نشاني از اين شخص در دست نيست.
شمع علاوه بر آنكه يكي از اسبابهاي خود هيپنوتيزم مي باشد فوايد عيني و ظاهري ديگري نيز دارد، اگر دقت كرده باشيد در هر مكاني كه شمع روشن شود، هوا تصفيه گشته و محيط ضد عفوني ميشود و هرگز شما در چنين محيطي پشه نخواهيد ديد.
يكي از مهم ترين دلايلي كه شمع بعنوان ابزار علم خودهيپنوتيزم شناخته شده است، ايجاد تمركز فكر ميباشد. كسي كه به علت مشكلات و گرفتاري هاي زندگي يا بعلت مرگ و مير عزيزان و يا هر نوع نزاع و اختلافهاي خانوادگي و اجتماعي دچار افكار مزاحم شده باشد، كافيست طي چند جلسه و هر بار 20 دقيقه تا نيم ساعت به شعله ي شمع خيره شود تا خيالات مزاحم از ذهنش دور و تمركز فكر پيدا كند. متاسفانه چه بسيارند جوانان ناآگاه و نادان كه به محض بروز مشكلات به انواع مخدر پناه برده و عمري را در ظلمت و سياهي مي گذرانند در صورتي كه افراد آشنا به علم عميق و وسيع هيپنوتيزم با توسل به عمل خود هيپنوتيزم كه خيره شدن به شعله ي شمع يكي از چند روش معمول در اين راه ميباشد، آرامش و سكوني ابدي و پايدار را براي خود بدست مي آورند.

[Borna66]

يره شدن به شمع يكي از روش هاي موثر تمركز فكر، يعني شرط اصلي خود هيپنوتيزم شدن است. اين كار مي تواند بسياري از اختلالات روحي و رواني را (البته در طي چندين جلسه و طبق قواعد خاص) مانند تشتت و پراكندگي فكر، اضطراب، افسردگي، ضعف حافظه و نظاير آن معالجه كند.

حالات عاطفي و احساسي:

هنگام خودهيپنوتيزم از طريق شمع عواطف و احساسات شخص تغيير مي كند و حالات خاص روحي و جسمي در شخص بوجود مي آيد كه متناسب با استعداد افراد در هيپنوتيزم شدن، زمان بروز اين علایم و حالات متغير است؛ بطور مثال ممكن است افراد مستعد در همان جلسه ي اول متوجه اين حالات شوند در حالي كه بعضي پرتوجويان حتي تا چند ماه از خود عكس العملي نشان ندهند.
برخي از اين حالات عبارتند از:

_ سنگين يا سبك شدن بدن: در اثر خيره شدن به شعله ي شمع، شخص گاهي در تمامي بدن خود احساس سنگيني و يا سبكي مي كند؛ بطور مثال حس مي كند كه از سنگيني به زمين فرو مي رود و يا مانند پنبه سبك شده است.

_ حالت پرواز: در اين حالت شخص حس مي كند كه به حالت معلق در هوا در آمده و يا در حال سقوط به طرفين است.

_ بلند يا كوتاه شدن اعضاي بدن: گاهي شخص احساس مي كند كه كوچك يا بزرگ شده است؛ مثلا دستها و پاهايش بلند شده اند و يا سرش بزرگتر شده است.

_ گرما يا سرما: در بعضي مواقع هم شخص احساس گرماي شديد و داغ شدن و يا سرماي فراوان مي كند؛ حتي ممكن است دندانهايش نيز به هم بخورند.

_احساس غم و شادي: ممكن است شخص احساس خوشحالي و يا افسردگي و غمگيني بكند مثلا بلند بخندد يا گريه كند.

_ توهم: گاهي شخص احساس مي كند كه در مكاني غير از محل اصلي خود قرار دارد؛ بطور مثال تصور مي كند كه در حال شنا كردن يا قدم زدن در باغ و ... است.

_ احساسهاي داخلي: گاهي شخص احساس درد، سوزش و يا بهبودي در اعضاي دروني خود (مانند قلب يا معده) مي نمايد.

_ساير حالات: در بعضي موارد، افراد وابسته به شرايط جسمي يا عصبي خاص خود مثلا خاطرات گذشته، بيماري عصبي و... حالاتي استثنايي را تجربه مي كنند كه براي هر شخص منحصر به فرد است.

[Borna66]

قاعده و روش عمل:

خود هيپنوتيم با شمع وابسته به چهار مرحله ي زير مي باشد:

_بي حركت بودن بدن: پرتوجو بايد به حالت لوتوس بنشيند؛ يعني ستون فقرات را عمود بر قوه ي جاذبه ي زمين، سر را نه به جلو و نه به عقب، هر دو دست را كاملا كشيده، انگشت سبابه و شست را به شكل دايره و بقيه ي انگشتها را كامل كشيده قرار دهد.
بي حركت بودن بدن اجبارا باعث تمركز فكر مي شود و به خود هيپنوتيزم كمك بزرگي مي كند؛ به همين علت است كه همه ي يوگي هاي بزرگ دنيا معتقدند كه "بدن همانند كاسه ي آبي مي ماند كه اگر ثابت و بدون لرزش باشد، آب درون آن هم به تبعيت آرام خواهد ماند"...

_طرز نگاه: پرتو جو بايد به شعله ي شمع خيره شود، پلك نزند و كره ي چشم خود را تكان ندهد تا بتواند كم كم سرخي نوك شمع را ببنيد. اين حركت نيز به شكلي اجباري ايجاد تمركز فكر مي نمايد.

_ جريان فكر: در طي اين عمل بايد كاملا مراقب بود كه افكار مزاحم مانع تمركز فكر ما نشوند؛ البته دو عملي كه قبلا ذكر شد (بي حركت بودن و خيره ماندن به شمع) خود كمك بسياري مي كند كه مراقبت خود شخص، در نهايت باعث خودهيپنوتيزم خواهد شد.

_خواب آلودگي: چنانچه هنگام نگاه كردن به شمع كمي خود را خواب آلوده نگاه داريم، سريعتر خود هيپنوتيزم خواهيم شد...

[Borna66]

چه وقت و چه مدت:

بهترین زمان برای این کار آخر شب، حد اقل دو ساعت بعد از صرف غذا و هنگامی که همه به خواب رفته اند و محیط ساکت می باشد است. اتاق باید نیمه تاریک بوده، زیاد سرد یا گرم نباشد و صدای ماشین، رادیو، تلویزیون و از این قبیل شنیده نشود (البته اگر اینگونه صداها اجبارا وجود داشت، چاره ای جز ادامه ی کار نیست) می توان برای مساعد بودن شرایط ساعت 3 یا 4 نیمه شب از خواب برخاست و در حال خواب آلودگی خودهیپنوتیزم را انجام داد که این عمل تاثیری اعجاب انگیز و در حد چندین جلسه خود هیپنوتیزم در حالت عادی را دارد زیرا که شخص به خواب عمیقتری می رود و هرگونه تلقینی را براحتی پذیرا می گردد.
اگر در شبهای نخست نتیجه ای حاصل نگردید باید تمرینات را تا چند هفته (نهایتا چهل روز) ادامه دهید. سرعت نتیجه بخشی این عمل به استعداد افراد در هیپنوتیزم شدن و نوع بیماری دارد. واضح است که هرچه بیماری شخص کهنه تر و ریشه دارتر یا آرزو و خواسته ی او سخت تر و مشکل تر باشد، دیر تر نتیجه خواهد گرفت.
اگر این عمل رو به جنوب انجام گیرد، نتیجه ی بهتری حاصل خواهد کرد.

فاصله ی شمع: شمع در ادازه های مختلف موجود است ولی شما می توانید از شمعی که بین 20 الی 25 سانتیمتر باشد استفاده کنید بعلاوه در زیر شمع باید جاشمعی بلندی قرار دهید و فاصله ی آن را تا چشمتان بین 10 الی 20 سانتیمتر تنظیم کنید.

خاتمه ی خود هیپنوتیزم از طریق شمع:

پس از بیست دقیقه الی یکساعت خیره شدن به شمع باید برای 3 الی 5 دقیقه چشمها را بست و شعله ی شمع را در ذهن تصور نمود؛ سپس 7، 10 یا 20 بار این جمله را به خود تلقین کرد:

"من هر روز و هر لحظه و هر آن از هر حیث و هر جهت بهتر و بهتر می شوم"

این جمله را می توان بلند یا آهسته و یا حتی در ذهن و بدون کلام تکرار کرد همچنین می توان پس از تکرار این جمله به هدف های زندگی و راه و روش رسیدن به آنها فکر کرد که این روش موثرترین راه تلقین می باشد.