از امام باقر(ع) نقل شده است که وقتى شباهت هاى حضرت مهدى(ع) به انبیا را بیان نمودند چنین فرمودند:


و امّا شبهه من عیسى فالسّیاحة[12].


و اما شباهت حضرت مهدى(ع) به حضرت عیسى(ع) جهانگردى [و نداشتن مکانى خاص[ است.



در توقیعى که از حضرت مهدى(ع) به نام شیخ مفید صادر شده است، نیز به نامعلوم بودن مکان حضرت مهدى(ع) اشاره شده است.



در آن نوشته چنین آمده است:


... و إن کنّا ثاوین بمکاننا النّائى عن مساکن الظالمین حسب الّذى أراناه اللّه‏ لنا من الصّلاح شیعتنا المؤمنین فى ذلک مادامت دولة الدنیا للفاسقین... .[13]


... با این‏که ما براساس فرمان خداوند و صلاح واقعى ما و شیعیان مؤمن‏مان تا زمانى که حکومت در دنیا در اختیار ستمگران است در نقطه ‏اى دور و پنهان از دیده‏ ها به‏ سر مى‏بریم... .



همچنین در پاره ‏اى از ملاقات هاى معتبر که در دوران غیبت کبرا نقل شده است، حضرت به این نکته اشاره فرموده ‏اند.


«على بن ابراهیم بن مهزیار» پس از نقل ملاقات خود با حضرت مهدى(ع) به نقل از ایشان چنین مى‏گوید: آن حضرت فرمود:


یابن المازیار أبى أبو محمد عهد إلىّ ألّا أجاور قوما غضب اللّه‏ علیهم... وأمرنى ألّا أسکن من الجبال إلّا وعرها ولا من البلاد إلّا قفرها.[14]


همانا پدرم ابو محمد با من عهد فرمودند که در مجاورت قومى که خداوند بر آنان غضب کرده است قرار نگیرم... و به من فرمود که در کوه ها ساکن نشوم مگر قسمت هاى سخت و پنهان آن و در شهرها ساکن نشوم مگر شهرهاى متروکه و بى‏آب و علف.



این نامعلوم بودن محل زندگى آن حضرت در دوران غیبت کبرا سبب شده تا عده‏ اى به گمانه ‏زنى‏هایى بعضا سست و واهى بپردازند و به طرح محل هایى که اثبات آنها کارى بس مشکل است روى آورند.
افسانه جزیره خضرا یا مثلث برمودا و مانند آن حکایتهایى است که در تاریخ پر فراز و فرود این اعتقاد رخ نموده است، ولى همواره روشنگرانِ این مذهبِ حق، مردم را از لغزش در این بیراهه ‏ها برحذر داشته‏ اند.