در صنعت هتلداری،این نكته حساس جای ویژه خود دارد كه : شهرت نیكو وبرخورداری از محبوبیت اجتماعی برای یك هتل، با طرزكار و نحوه رفتار كاركنان هتل، بستگی مستقیم دارد . آنها هستند كه میتوانند نتایج فعالیت ها و تلاش ها و هزینه های مدیر هتل را بی ثمر نمایند .لیكن برای پیشیگری از چنین رویدادی تلخ و فاجعه آمیز ، بهترین روش و سازنده ترین شیوه، همان آموزش دادن صحیح به كاركنان هتل و حفظ و نگاهداری آنها و ثبات وضع معیشت و موقعیت آنها است كه اگر چنین اقدامی به عمل آورده باشیم، تردیدی نباید داشت كه موفقیت واقعی را بدست آورده ایم. مدیرانی كه افراد و پرسنل هتل را هر چندگاه تعویض می نمایند و جای آنها را به افراد جدید می سپارند، به اقدامی اشتباه آمیز مبادرت می ورزندكه از یك سو، موجبات دلسردی و یأس كاركنان صدیق ودلسوز وپر سابقه و با تجربه را فراهم می سازند و از دیگر سوی، زمینه سردر خوردگی و شكست برنامه های اقتصادی و اجتماعی خود را تهیه می بینند. چنانچه كارمندی صدیق و خوش سابقه كه مدیر هتل و مسئولین برای آماده سازی او، سرمایه گذاری كرده و رنج برده اند، مرتكب اشتباهی گردد و رفتار ناروایی از وی مشاهده گردد باز هم بهتر است كه به وی فرصت دیگری داده شود و بر خطای او چشم پوشی گردد تا خویشتن را اصلاح نماید و خود به جبرانش بكوشد. اقدام به اخراج كارمند در چنین مواردی، صحیح نخواهد بود چرا كه اشتباه انجام شده از سوی كارمند همجون معلولی است كه برای مبارزه عاقلانه با آن می بایست كه ریشه و علت آن را یافت و سبب آن را بنحو شایسته و صبورانه از میان برداشت تا معلول نیز خودبخود اصلاح گردد.
استخدام پرسنل

همان گونه كه برای افتتاح و اداره یك هتل علاوه بر علاقه و تخصص، سرمایه مادی مورد نیاز است وبدون وجود سرمایه نمی توان دست به كار شد، همان گونه هم برای اداره یك هتل عوامل مختلف انسانی لازم است و بدون وجود این عوامل نمی توان هتل را اداره كرد.
استفاده ازكارگران ورزیده و علاقمند موجب پیشرفت كار هتل و موفقیت در تأمین آسایش و رفاه مسافران می گردد وبالعكس درصورتی كه از وجودكارگران مجّرب و آزموده استفاده نشود سرمایه هتل نیز از بین می رودوكارها با شكست روبرو می شود. بنابراین درانتخاب كارمندان هتل باید نهایت دقت معمول گردد و هركسی را به صرف این كه بیكار است یا مزد كمی می گیرد به این كار نگمارند.
انتخاب كارگر را برای هتل نباید سطحی و سرسری گرفت و آن را در ردیف اننخاب كارگر به طور مثال برای ساختمان قرارداد زیرا در صورتی كه یك كارگر ساختمان خوب كارنكند و در كار خود وارد نباشد اولاً تنها ضررش عدم پیشرفت كار است و ثانیاً می توان عذر او را خواست و روز بعد كارگر جدیدی گرفت. اما یك كارگر هتل اگر خوب انجام وظیفه نكند باعث شكست هتل می شود و تغییر دادن او نیز به آسانی انجام نمی گیرد، چرا كه هر روز تغییر دادن كارگران هتل كار درستی نیست، بنابراین لازم است از همان آغاز سعی شود كه كاركنان هتل واجد شرایط خاصی باشند.
كسی كه كاركنان هتل را انتخاب می كند، اعم ازصاحب هتل یا مدیر هتل باید به اصطلاح قیافه شناس باشد و نكات زیر را مورد توجه كامل قرار دهد:




معمولاً مسافر یا از وضع داخل هتل سؤال می كند یا اطلاعاتی راجع به شهر و استان و دیدنیهای آن می خواهد، مثلاً موزه چه ساعتی باز می شود؟ هواپیما چه ساعتی حركت می كند؟ ترن چه ساعتی وارد می شود؟ یا برای رفتن به موزه از كجا باید حركت كرد؟ و مثلاً آیا در آنجا وسیله ناهارهست یا خیر؟ كارمند هتل در جواب مسافر نمی تواند بگوید چون من گارسون هستم این چیزها را نمی دانم، حتی نباید بگوید صبركنید بروم بپرسم وبرگردم. به شما بگویم، بلكه باید به طور دقیق بتواند پاسخ هر یك از پرسشهای مسافررا بدهد، بنابراین اطلاعات عمومی در باره وضع شهر و مسائلی كه مربوط به نیازمندیهای مسافر می شود برای یك كارمند هتل ضروری است و باید موقع استخدام كارمند رعایت شود؛
حتی مدیر باید موقع استخدام كارمند اطلاعاتی از موزه و گردشگاههای شهردراختیار هر كارمند قرار دهد تا در صورتی كه مورد سؤا ل قرارگرفت، بتواند پاسخ لازم را بدهد؛
بدیهی است كه وقتی مسافر از كارمند هتل پاسخ مشروح و مكفی بشنود با خود فكر خواهد كرد عجب هتل منظم و خوبی است كه كارمندانش تا این حد مطلع و مجرب هستند.




سرپرست مربوط شخصاً با داوطلب مزبور مصاحبه كند تا دریابد كه آیا مشخصاتی كه در فرم هست با خود او منطبق است یا نه و بعد نظر خود را در محل معین كه در فرم گنجانیده شده می نویسد و مدارك فوق را ضمیمه نموده و برای مدیر هتل می فرستد.
مدیر هتل با ملاحظه فرم پرسشنامه و نظر متصدی قسمت مربوط و دیدن متقاضی، حقوق كارمند را تعیین می كند و پس از تعیین حقوق، فرم را امضا می كند و تحویل كارگزینی هتل می دهد و بدین ترتیب یك كارمند استخدام می شود و در هتل، خدمت خود را شروع می كند.