محیط متعالی برای کار جایی است که کارکنان به مدیریت سازمان اعتماد دارند و به کاری که انجام می­دهند، افتخار می­کنند و از رابطه با همکاران خود لذت می­برند. در واقع احساس کارکنان نسبت به محیط کار را می­توان از سه جنبه مورد توجه قرارداد و همین ابعاد، اساس تمایز بین محیط کار معمولی یا خوب و محیط کار متعالی یا ایده­آل را تشکیل می­دهد:


1- احساس فرد نسبت به مدیریت سازمان


2- احساس فرد نسبت به شغل خود


3- احساس فرد نسبت به همکاران


در پژوهشی که از طریق مصاحبه با هزاران کارمند شاغل در صد شرکت برتر جهان انجام شد، مصاحبه شوندگان به بیان محیط کار مناسب برای کار کردن و ویژگی­های آن پرداختند.. نتایج این پژوهش نشان داد که سیاست­ها، برنامه­­های سازمان، وضعیت مالی یا ارزش سهام هیچ کدام سازمان را به محیط مناسبی برای کار کردن تبدیل نمی­کند، بلکه آنچه از سازمان، یک محیط کاری ایده­آل ومطلوب می­سازد وجود شرایط یا ویژگی­های زیر است:


کارکنان به روسا و مدیران خود اعتماد داشته باشند.

کارکنان به شغل و کار خود افتخار کنند.

کارکنان از کارکردن با همکارانشان لذت ببرند و آن را خوشایند بیابند.

به این ترتیب، مطالعات انجام شده در یکصد شرکت برتر نشان داد، تفاوت جو سازمانی متعالی و جو سازمانی خوب از پنج متغیر اعتبار، احترام، عدالت، افتخار و صمیمیت آشکار می گردد. سه متغیر اول بر روی هم بیانگر مفهوم اعتماد است.