تفاوت های غیرجنسی در آسیب های acl

[alamatesoall]

با آغاز شرکت زنان در ورزشهای سازمان یافته در سال 1972، این نگرانی وجود داشت که ممکن است زنان به طور معناداری میزان آسیب بیشتری از مردان داشته باشند برای بیشتر قسمتها این ترس بی اساس بود. میزان آسیب ورزشی درزنان ومردان یکسان است .

ودر کل به نظر می رسد که این مورد مربوط به ورزش باشدتا مربوط به جنس. هرچند ، احتمال پارگی acl درزنان 2تا 8 برابر بیشتراست. تحقیقات و نظریه های بسیاری وجود دارد که به آشکارساختن اینکه چرااین تفاوت درمیزان آسیب وجود دارد اختصاص داده شده است.

تحقیق حاضر بر عوامل درونی (اصلی ) وبیرونی (فرعی )تمرکز دارد.

عوامل درونی مواردی هستند که فردی ، بدنی و روانی می باشند. عوامل درونی شامل نرمی مفاصل ، تاثیر هورمونی ، تنظیم بودن اعضاء ، ابعاد پارگی واندازه لیگامنت می باشد. این علل درونی بیشتر مربوط به جنس بوده وممکن نیست قابل تغییر باشند . دراغلب تحقیقات علل آسیب های aclبه سمت علل درونی متوجه بوده است.

عوامل بیرونی مواردی هستند که به نوع ورزش ، شرایط محیطی ، وشرایط ورزشکاروتججهیزاتی که استفاده می شود مربوط می باشند. برخلاف اغلب فاکتور های درونی ، فاکتورهای بیرونی بطور بالقوه قابل کنترل وقابل تغییر می باشند ، فاکتور های بیرونی شامل : تجربه ، مهارت ، قدرت ، الگو های بکارگیری عضلانی وتکنیک های جایگیری می باشند. عوامل بیرونی برای اندازه گیری بطور موضوعی در یک عملکرد مشکل می باشند. مربوط به ورزش بودن ، تحقیق رادراین زمینه دچار چالش می سازد.

این مقاله بطور خلاصه شیوع شناسی آسیبهای aclرابازنگری کرده وبراستعداد فاکتورهای کمک کننده بر تفاوت جنسی در میزان آسیب های acl نظر دارد. به علاوه سیاست های پیشگیرانه وفواید آنراآزمایش می کند. شواهد جراحی وپیامدهای بعد از بازسازی acl در مردان وزنان بازنگری شده وگزینه پیوند acl در زنان مورد بحث قرار گرفت.

شرکت زنان در ورزشهای بین دانشگاهی بطور آشکاری در سالهای اخیر افزایش داشته است . مشارکت بیشتر ، آگاهی از موضوعات پزشکی وبهداشتی زنان ورزشکار راافزایش داده است . برخی گزارش ها حاکی از یک استعداد بیشترزانو برای آسیب (بخصوص آسیب acl) درزنان ورزشکار درمقایسه بامردان همتای آنها دارد. ما 5 سال آسیب های acl را در برنامه های فوتبال وبسکتبال مردان وزنان دانشگاهی مورد استفاده در سیستم مراقبت آسیب انجمن ملی ورزش دانشگاهی را ارزیابی کردیم . نتایج مقادیر بیشتری از آسیب acl را در زنان ورزشکار نسبت به مردان ورزشکار نشان داد. مکانیزم های غیر برخوردی علل اصلی آسیب acl در زنان ورزشکار بود. عوامل احتمالی برای افزایش در آسیب های acl در میان زنان ممکن است درونی یابیرونی باشند .

[alamatesoall]

همانطور که گفته شدمقادیر آسیب ACL درزنان 2 -8 برابربیشتر از مردان (در یک ورزش یکسان ) گزارش شده است .ازآنجایی که چرخه قاعدگی با نوسانات هورمونی ماهانه آن ، یکی از تفاوت های اساسی بین زن و مرد می باشد ما ارتباط بین توزیع پارگی های تایید شده ACLومرحله چرخه قاعدگی رابررسی کردیم .

69 زن ورزشکار که متحمل یک آسیب حاد ACL بودند در 4 مرکز در ظرف 24 ساعت مورد مطالعه قرار گرفتند . مکانیزم آسیب ، جزئیات چرخه قاعدگی ،وسابقه قبلی آسیب ثبت شده بودند .

نمونه های ادرار برای تائید مرحله چرخه قاعدگی ازطریق سنجش استروژن ، پرژسترون ، ومکانیزم هورمون لوتئینی وسطح کراتین درهنگام پارگی جمع آوری شد ، نتایج حاصل از آزمایش هورمون نشان دادکه زنان به طور معناداری درصدی بیشتر ازدرصد مورد انتظار ازآسیب های ACLدر طول مرحله میانی چرخه (مرحله ovulatory )و کمترازدرصدمورد انتظار از آسیب های آنان در طول مرحله لوتئال چرخه قاعدگی داشتند.

[alamatesoall]

دراین مطالعه 5 ساله برروی زنان ژیمناست ، 70 نفر (برای مثال یک زن در یک جلسه )که متحمل 66 آسیب عمده بودند شرکت داشتند. تنه کمترین وقوع آسیب را داشت . اندام های بالایی 20 مورد و اندام های پایینی بیشترین وقوع راداشتند. (35 آسیب )

دو طبقه بندی استرس (فشار) یا صدمه ، آسیب هایی راکه در این گروه وجود داشت را تفکیک می کند.

آنها به طور مستمر درتلاش برای ارتقای عملرد بودند. آنها در تمرینات شدید و مانورهای مشکل بکارگرفته شدند و خود- انگیزه این زنان شمارآسیب های ناشی از استرس (فشار) را افزایش داد. ترکیب تمرین شدید ومانورعلت آسیب های صدمه ای بود .

به این دلیل ژیمناستیک زنان باید به عنوان ورزش مخاطره آمیز شناخته شود . عوامل خطرزا (risk factors) باید بطور مستمر توسط خود آنها، مربی وپزشک تیم ارزیابی شوند .

عوامل بیرونی مواردی هستند که به نوع ورزش ، شرایط محیطی ، وشرایط ورزشکاروتجهیزاتی که استفاده می شود مربوط می باشند. برخلاف اغلب فاکتور های درونی ، فاکتورهای بیرونی بطور بالقوه قابل کنترل وقابل تغییر می باشند ، فاکتور های بیرونی شامل : تجربه ، مهارت ، قدرت ، الگو های بکارگیری عضلانی وتکنیک های جایگیری می باشند. عوامل بیرونی برای اندازه گیری بطور موضوعی در یک عملکرد مشکل می باشند. مربوط به ورزش بودن ، تحقیق رادراین زمینه دچار چالش می سازد.


humankinetics.blogfa.com/category/1