گروه طنز- یک جایی هست که باید وایسی، یک جایی هست که باید در بری، هر وقت جای این دو تا با هم عوض بشه می‌شی مثل بانوی آهنین، تا آخر عمر بدهکار خودتی. از اونجا که ما ایرانی‌ها دلمون نمیاد پشت سر مرده غیبت کنیم، پس صلوات می‌فرستیم برای مارگارت تاچر، که ما کاری به سیاست نداریم، که سیاست روی کاغذ مال تاچریسمه ولی اصلیتش مال خداس که ما و منش ریخته!


گلریزون می‌کنیم واسه کسی که آزاد می‌شه از این چاردیواری بریتانیا، که همه دنیا چاردیواریه... حرافی می‌کنیم از یه زن با کله‌ای به سان موزیلا فایرفاکسی با سه هزار تب همزمان باز که با محافظه کاری و اقتدارگرایی (اونم همزمان) یازده سال بریتانیا رو کشونده. صحبت می‌کنیم از اونی که محض رو کم کنی، گفت به برلوسکونی، هر چه کنی به خود کنی حتی توی آشغالدونی!

 می‌نویسیم از زنی با وجدانی به مثابه کیوون برره، دقت نظری همچو خرزو خان، ظرافتی بسان سحرناز برره و لطافتی همتای یاور طغرل که به‌لحاظ سن و طول عمر رقابتی سرسختانه داشت با دیگر سیاستمداران جهان. پس به سلامتی سه کس، زندونی و سرباز و بی کس. ای تو روح سه چیز، فونت ریز و آدم هیز و جاده لیز. تف تو ذات تمام شخصیت‌های حریم سلطان، از سنبل خان و بالی خان تا سلطان سلیمان، به سلامتی باغبونی که خونه‌نشینی رو از نخست وزیری بیشتر دوست داره. به سلامتی آبادی، به سلامتی آزادی، به سلامتی زندونیای بی ملاقاتی، عشق‌های تله‌پاتی، دخترهای شکولاتی، مربی‌های گنده لاتی، راسکولنیکف جنایت مکافاتی و خلاصه به سلامتی همه جوونای دوره روغن نباتی. برو پیش عشقت رونالد ریگان، که دست خدا سپردمت، لحظه خداحافظی تو سینه‌ام فشردمت.. وقتی میری قشنگ‌ترین پیرهنتو تنت کن، اون روسریه که واست خریده بودمو سرت کن..



مهرداد نعیمی
پایگاه خبری رسانه قانون