1. تماس چشمی نشان می دهد که اعتماد به نفس کامل دارید و پیوند قوی تری بین شما و طرف مقابل ایجاد می کند.
2. بدنتان را تکان ندهید. (که رایج ترین آن ها تکان دادن پاها ، یا با انگشت روی میز زدن می باشد)، "من من" نکنید، زیرا این حرکات ژست های عصبی بودن هستند و نشان می دهند که اعتماد به نفس کامل ندارید.
3. تکیه دادن به صندلی نشان می دهد که دارید از فرد فاصله می گیرید، علاقه ی زیادی به بحث ندارید و رابطه برقرار نمی کنید. روی صندلی بنشینید و بدنتان را به سمت جلو تمایل دهید، که یعنی خیلی مشتاقید. اگر پشت میز هستید دستانتان را روی میز بگذارید، البته طوری که وارد فضای طرف مقابل نشوید.
4. ژست دست های شنونده به گوینده اعتماد به نفس می دهد. حرکت دست ها باید متوسط باشد. اگر خیلی حرکت دهید یعنی عصبی هستید و اگر کم حرکت دهید یعنی آدم سرسختی هستید. برای تأکید به نکات مهّم از دستانتان استفاده کنید.
5. وضعیت باز داشته باشید، یعنی مانعی بین شما و افراد دیگر نباشد (مثل تریبون)، دست به سینه شدن و پا روی پا انداختن، از انواع وضعیت بسته هستند و باعث می شوند که رابطه ی قوی ای با طرف مقابل برقرار نشود.
6. در تمام طول مذاکره به طرف مقابل نشان دهید که خوب به او گوش می کنید، زیرا افراد از کسی که خوب گوش می کند خوششان می آید. پس لبخندی به لب داشته باشید و در زمان های مناسب سرتان را به علامت تأیید تکان دهید. قبل از پاسخ دادن یک ثانیه مکث کنید. این کار یعنی دارید گوش می دهید و جایگاه طرف مقابل را می دانید.
7. اگر می خواهید به کسی اشاره کنید با دست باز و کشیدن آن به سمت آن فرد این کار را انجام دهید نه با انگشت.
8. سعی کنید از ژست های صورت که هماهنگ با گفته هایتان هستند استفاده کنید، این ژست ها تأثیر کلامتان را بیش تر می کند.

منبع : سایت تخصصی زبان بدن