| شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد |
|
زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد |
| گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن |
|
که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد |
| ز انقلاب زمانه عجب مدار که چرخ |
|
از این فسانه هزاران هزار دارد یاد |
| قدح به شرط ادب گیر زان که ترکیبش |
|
ز کاسه سر جمشید و بهمن است و قباد |
| که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند |
|
که واقف است که چون رفت تخت جم بر باد |
| ز حسرت لب شیرین هنوز می‌بینم |
|
که لاله می‌دمد از خون دیده فرهاد |
| مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر |
|
که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد |
| بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم |
|
مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد |
| نمی‌دهند اجازت مرا به سیر و سفر |
|
نسیم باد مصلا و آب رکن آباد |
| قدح مگیر چو حافظ مگر به ناله چنگ |
|
که بسته‌اند بر ابریشم طرب دل شاد |
پاسخ با نقل قول
