احترام مسئولیتی است " همه وقتی، همه کسی و همه جایی "... تحقیقات، مطالعات و تجربیات گسترده‌ای در حوزه ارتباطات انسانی نشان می دهد که در مراودات رسمی و غیر رسمی، احترام ارزش و منزلتی فراتر از آن چیزی را دارد که در تصور ماست. بسیاری از مردم پول خرج می کنند که دیگران به آنان احترام بگذارند . بسیاری از مردم مقام و منزلت را برای این می خواهند که دیگران به آن‌ها احترام بگذارند، زیرا اصالتاً احترام یکی از نیازهای اساسی زندگی بشر است که امروزه در مراودات رسمی با عنوان تشریفات از آن یاد می شود...








شاید در تصویری دیگر بتوان اینگونه ترسیم کرد که در مراودات رسمی " احترام " و در مراودات غیر رسمی " محبّت " اشکال اساسی تشریفات است.

وقتی ما به دیگران احترام می گذاریم، یعنی برای آنان حق و حقوقی قائل هستیم. به آنان به عنوان یکی از اعضای جامعه ای که در آن زندگی می کنیم می نگریم و در واقع با احترام به طور رسمی به آنان محبّت می‌کنیم.

در همین زمینه برای تشریفات در کتاب "تشریفات هتل" نوشته یحیایی ایله ای و تاوتلی، قانون زیر به عنوان قانون طلایی تشریفات تدوین شده است: " احترام مسئولیتی است: همه وقتی، همه کسی و همه جایی ".

واژه های این قانون اینگونه تفسیر می شود که: احترام یک مسئولیت است و مسئولیت هر فعالیتی است که اجرای آن منافع و مضرات اجتماعی دارد و احترام در اجتماع پدیده ای است که تنها نتایج و تبعات شخصی در پی ندارد. زیرا وقتی ما در اجتماعات مختلف به افراد دیگر احترام می گذاریم در واقع ما به اجتماع احترام می گذاریم و وقتی در اجتماعات و در ارتباطات عمومی به فرد دیگری توهین می کنیم در واقع به جامعه توهین می کنیم.

همچنین وقتی ما به فرد دیگری در حضور دیگران احترام می گذاریم به دیگران می آموزیم که بایستی به یکدیگر احترام بگذارند و اگر به فردی در حضور اجتماعی توهین کنیم محیط را برای توهین افراد به یکدیگر آماده می کنیم . لذا می بینیم که احترام یک مسئولیت است .

احترام مسئولیتی است همه وقتی : به این معنا که احترام گذاشتن به دیگران در همه زمان ها الزامی است.

احترام مسئولیتی است همه کسی .: به این معنا که برای احترام گذاشتن نیازی نیست افراد دارای مقام و مرتبه و مال و منال باشند و برای هر فردی احترام گذاشتن الزامی است، چه مافوق ما باشد، چه هم سطح ما و چه مادون ما .

احترام مسئولیتی است همه جایی : به این معنا که احترام گذاشتن به دیگران در همه جا ( اداره ـ خیابان ـ نمایشگاه ـ فروشگاه و ... ) الزامی است . لذا احترام در همه زمان‌ها و همه مکان‌ها و برای همگان یک الزام اجتماعی است و هیچ گونه محدودیت زمانی، محدودیت مکانی، محدویت ویژگی‌های فردی (سن، جنس، سواد، طبقه اقتصادی و پایگاه اجتماعی ) ندارد.




منبع:ویستا