در هنگام خواب، بدن انسان روی زمین است، ولی روح او دریافت شده و در عوالم دیگر سیر می‌كند و سپس به سوی جسم برمی‌گردد. روح با یك سرعت و شكل مشخصی از بدن خارج می‌شود و بسته به نوع و شدت خواب، از جسمِ خوابیده فاصله می‌گیرد و تنها یك پیوند ضعیفی بین آنها برقرار است. حال، اگر جسم براثر عامل خارجی مانند ضربه و صدا تحریك شود، روح كه بایستی با یك سرعت معمول و مشخصی به جسم و بدن بازگردد، با سرعتی فوق العاده به بدن باز می‌گردد كه معمولاً با یك شوك عصبی و بیدار شدن همراه با ناراحتی زیاد همراه است. عوام این حالت را «پاره شدن چرت!» گویند. در واقع، این حالت نتیجه بازگشت غیرمنتظره روح به بدن می‌باشد.
رسول اكرم(صلی الله علیه وآله) بعد از بیداری از خواب شب، سر را به سجده می گذاشتند و این ذكر را بر زبان جاری می نمودند: «سپاس خداوندی را كه مرامیراندوپس زنده كردوبه سوی اوست بعثتورستاخیز.»۲