-
اشتهایی عصبی چه علایمی دارد؟
* کاهش حداقل 15 درصد وزن بدن (نمایه ی توده ی بدن [bm] به کمتر از 5/17 برسد)
* اجتناب از خوردن غذا
* ترس زیاد از چاقی
* علاقه ی شدید به کاهش وزن و رژیم گرفتن
* تصور بدشکل بودن اندام
* استفاده نادرست از داروهای مدر، ملین و قرص های لاغری
* استفراغ عمدی
* استحمام بیش از حد
* ورزش شدید
* توقف قاعدگی در زنان
* عدم تحمل سرما
-
پرخوری عصبی چیست؟
شاید بارها اتفاق افتاده که سخت ناراحت شدهاید و موضوعی شما را چنان عصبی کرده ، یا در مورد موضوعی آن قدر ناراحت هستید که کنترلی بر گفتار، اعمال و رفتار خود ندارید. در این موقع کارهای غیرعادی و عجیبی از شما سر میزند که اگر بعد برایتان بگویند شاید باور نکنید! به موازات این تغییرات، غذاخوردن شما نیز دچار تغییر میشود. عدهای کاملا بیاشتها شده، میل به غذاخوردن را از دست میدهند (معمولا افراد لاغر این گونه هستند) و به اصطلاح چیزی از گلویشان پایین نمیرود. دسته دوم افرادی هستند که تمام وسایل اطرافشان را به چشم خوراکیهای رنگارنگ و خوشمزه دیده، میل به خوردن در آنها تشدید میشود. این افراد که موضوع مطلب ما هستند قادر به کنترل اشتهای سیری ناپذیر خود نیستند و در یک حالت بیاختیار عصبی، دایم مشغول خوردن خوراکی بوده و با وجود احساس پُری و سنگینی، غذاخوردن را متوقف نمیکنند و دست از خوردن نمیکشند. این کارها اغلب واکنشی به استرس خشم یا آشفتگی عاطفی است. علایم هشدار دهنده و رایج این اختلالها، عبارتند از:
- غذاخوردن بسیار سریع،
- غذا خوردن تا حدی که فرد احساس ناراحتی و پُری شدید کند،
- احساس ناراحتی بیش از اندازه هنگام غذاخوردن با دیگران یا تنها غذاخوردن،
- خوردن مقدار زیاد غذا، هنگامی که فرد گرسنه نیست،
- احساس گناه یا بیزاری از خود پس از افراط در غذاخوردن.
گاهی احساس گناه در این افراد به اندازهای شدید است که به غلط بعداز غذا سعی در جبران آنچه که انجام دادهاند، میکنند. استفراغ عمدی و استفاده از ملینها و مسهلها از جمله مهمترین کارهایی است که این افراد پُرخور انجام میدهند. گاهی به عمد انگشت در گلوی خود کرده، سعی درخارج شدن محتویات معده خود میکنند این افراد باید بدانند که استفراغ نه تنها همه مواد و غذای خورده شده را از معده خارج نمیکند بلکه باعث اختلال مواد معدنی و الکترولیتها، فرسایش مینای سطح داخلی دندانهای پیشین، بزرگ شدن غده ترشح کننده بزاق و بینظمی در قاعدگی خانمهامیشود که از این میان اختلالات الکترولیتی از نظر طبی جدی و خطرناکتر است.
-
باید کرد؟
1. مهمترین کار این است که آرامش خود را حفظ کرده و به صورت منطقی سعی در حل مشکل موجود کنید.
2. در طول روز سه وعده اصلی غذا، دو یا سه میان وعده مصرف شود.
3. زمان میان وعدهها باید مشخص باشد.
4. فاصله بین وعدهها و میان وعدهها کمتر از 3 ساعت باشد.
5. خوردن غذا به یک اتاق یا جای خاصی در آن اتاق محدود شود.
6. مواد غذایی موجود روی میز در هنگام غذا خوردن مشخص شود.
7. طبق فهرست خرید پیشین، موادغذایی تهیه شود.
8. باید از خوردن غذاهای خارج از برنامه خودداری کرد.
9. در صورت رعایت نکردن موارد بالا باید سعی شود از مواد کم کالری، نظیر: سبزیها (کاهو، هویج، خیار و ...) میوهها و در نهایت نانها و بیسکویتهای سبوسدار استفاده شده و از مصرف شیرینی، شکلات و چربیها واقعا پرهیز کنید.
برچسب برای این موضوع
مجوز های ارسال و ویرایش
- شما نمی توانید موضوع جدید ارسال کنید
- شما نمی توانید به پست ها پاسخ دهید
- شما strong>نمی توانید فایل پیوست ضمیمه کنید
- شما نمی توانید پست های خود را ویرایش کنید
-
قوانین انجمن