سروده های اعضای باشگاه...

[sunyboy]

یکی پر از نیاز می شود.....
دیگری پر از ناز.....
و این گونه است رسم ِ دوست داشتن....
و پایان نخواهد پذیرفت....
اشتیاق ِ ناز و نیاز
در وجود ِ احساس....

[sunyboy]

باید اقرار کنم نیست توانی دیگر
تا از این خوان نکشانیم به خوانی دیگر

من پُر از وسوسه ام عشق جلودارم نیست
وقت آن است که این را بدانی دیگر

هر چه خون از دل سوزان تو خوردم کافی است
این جگر می طلبد شیره ی جانی دیگر

نا گزیرم من از این راه اگر زنده شود
در دلم شهوت تسخیر جهانی دیگر

دست بردار از این کسوت محزون ، بگذار
حل شود یاد تو در طعم دهانی دیگر

هر که با این همه اصرار تو عاشق نشود
چشم امید ندارد به زمانی دیگر

[Fahime.M]

تمام انچه را داشتم رو کردم
تا بدانند سادگی و صداقت چقدر زیباست!
اما ندانستم
ظاهر موقر و مهربان این مردم
نقابی است
بر چهره انسانی پر از سرگردانی
.
انسانی که سادگی را در دیده مکر می بیند
و درک صریح صداقت را پیچیده!

[mehrshad67]

ای که تو از نهایت عشق وجنون بی خبری پیش به سوی من بیا تا که دهم جزای تو

[monak]

نمیدانم چرا دل ها چنین است
دلی غمگین ... دلی تنها... دلی بی کس...
زندگی با انسان چه میکند؟/
فاصله ها کم شده اند چرا دلها بهم نمیرسند
چرا بهانه ها تمامی ندارد؟؟
چرا هیچ کس به کسی کاری ندارد؟؟
دلها شکسته اند....
دلها خسته اند...
و این شد زندگی......

[fr.chemi3t]

درست این گوشه از دنیا،درست اینجایِ دل جاته

منم محوِ نگاهِ تو،دلم هر لحظه همراته

چشام دنبالِ اون راهه که رفتی و گُمت کردم

همین چشما که چند وقته،تو مجنونی و لیلاته

نمیترسه از این حرفا که مردم پشتِ اون میگن

خدا هم خوب میدونه که دل شیداته،رسواته

نفهمیدم چطوری شد،نشستی گوشهء قلبم

نشستی تو همونجایی که مسخِ عطرِ حرفاته

منی که رونده از دیروز،وشاید مونده از فردا

منی که دلخوشیم امروز،فقط یک لحظه رویاته

تویی که دورِ من شاید،کشیدی خطِ دوری رو

درست این گوشه از دنیا،درست اینجایِ دل جاته

[غریب آشنا]

چقدر سفارش کردم دوستم داشته باش .


دوستم داشته باش.اندک...ولی...همیشه...و تو...!


حالا من موندمو بارش بی قفه ی چشمانم .

[غریب آشنا]

رهایم کن!
_______
خدایا مرا رها کن!


نه اینکه خودت مرا رها کنی!


نه...!


خودت مرا محکم تر از قبل در آغوش بکش.


مرا رها کن از پریشانی ها!


رها باشم مثل بادی در گندم زار.


مثل نسیمی در علفزار.


مثل بارانی بی وقفه میان درختان جنگل.


رهای رها.

[یکی مثل خودت]

سلام نداده نیامده باید رفت


دل کند باید از این کوچه و خانه

تو را ندیده ،عاشقی نکرده باید رفت

آسمان حالی دگر دارد ،ابرها به بدرقه آمده اند

بی بهانه از ظلم زمانه ،گفتنی ها نا گفته باید رفت




چترم را برای تو میگذارم

زیر این باران بی چتر باید رفت

غصه هایت را ،غصه هایم را با خودم میبرم

زیر این باران با دلی پر باید رفت

آن گلدان شمعدانی هم برای تو

زیر این باران عاشقانه باید رفت

یادت میاد اولین سلامم را؟

زیر این باران بی خداحافظی باید رفت

نامه ی نوشتم ،دلم را ،بغض سنگین سینه ام را

زیر این باران دست خالی باید رفت

R.A.H.A