تحقیقات نشان می دهد که بدن ما به چیزی بین هفت و نیم تا نه ساعت خواب نیاز دارد. کمتر از آن باعث بروز اختلالات جدی در جسم و جان مان می شود و بیشتر از آن هم تقریبا همین طور. البته طبیعی است که خیلی وقت ها، بیشتر از مقدار مورد نیاز هم می شود خوابید. اما خواب هم مثل غذاست، که بدن ما به مقدار بهینه ای از آن نیاز دارد، و چه بیش از آن بخوریم و چه کمتر از آن، دچار دردسرها و عوارض زیادی می شویم.
خواب بیش از حد، بر خلاف تصور عموم، باعث ایجاد احساس خستگی در طول روز، اختلال در تمرکز و کمبود انرژی و انگیزه می شود. داشتن این احساسات در طول روز باعث می شود خیال کنیم بدن ما به خواب بیشتری نیاز دارد تا خستگی مان برطرف شود. بدن ما هم، به تدریج اساسا به خواب بیشتر عادت می کند. هر چه این وضعیت شدیدتر شود، این عادت سخت تر شکسته خواهد شد. نهایتا تلاش برای کمتر خوابیدن منجر به خستگی بیشتر می شود، و به همین ترتیب، این چرخه ادامه خواهد یافت.
البته باید توجه داشت که شکستن هر عادتی نیازمند استقامت و مداومت و زمان است. بنابراین برای رفع مشکل پرخوابی باید به تدریج از خواب خود کم کرد و آن را به میزان طبیعی و مورد نیاز رساند.
پاسخ با نقل قول
