هذیان پارازیتوز اغلب در دو گروه مجزای جمعیت دیده می شود:
▪ در بیماران جوانتر که شیوع بیماری بین مرد و زن مساوی است و بین هذیان و وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین واعتیاد به مواد مخدر وجود دارد.
▪ بیماران پیرتر که عمدتا زنان هستند که همراه با اعتیاد به مواد یا کلاس اقتصادی-اجتماعی پایین در آنها یافت نمی شود. در هر دو گروه سنی بیماران درباره آلودگی انگلی خود اعتقادی هذیانی دارند. بیشتر بیماران همچنین شکایت از formication دارند ( خزیدن، گاز گرفتن، و احساس سوزن سوزن شدن ).
این بیماران حتی نمونه های گوناگونی از قطعات انگلها را در قوطی های کوچک می آورند. ضایعات خود القا شده پوستی مکرر می توانند شکلی شبیه دهانه آتشفشان ایجاد کنند که اصطلاحا به آنها آتشفشانهای ماه گفته میشود زیرا این بیماران پوست خود را بطور عمیقی میکنند که تلاش برای خارج کردن " پارازیت" است.
تظاهرات کلینیکی حاد و یا مزمن است. این بیماران می توانند از نظر اجتماعی منزوی شوند چون ترس دارند که بتوانند دیگر مردم را با آلودگی خود آلوده کنند.
چون داروهای تفننی مثل آمفتامین و کوکائین میتوانند حالت فورمیکاسیون و یا توهم را ایجاد کنند، باید شرح حال قبلی یا جاری اعتیاد یا استفاده مواد رد شود. بیماران با اختلال وسواسی Obsessive Compulsive که وسواس که روی یک نمای بخصوص پوست خود داشته باشند براحتی با یک بیمار دچار هذیان پارازیت اشتباه میشود.