محدوده كار مهندسي ارزش بستگي به اندازه و پيچيدگي پروژه دارد . بالاترين ميزان برگشت مي‌تواند زماني انجام گيرد كه در اولين مرحله از عمر پروژه قرار داريم ؛ مي‌توان گفت در فاز اوليه طراحي اجراي مهندسي ارزش بسيار موثر است ، چرا كه نظريه‌ها هنوز به صورت مفاهيم وجود دارند . كارفرما و طراح در اين مرحله در تصميمات خود انعطاف‌پذيري بيشتري دارند و تغييرات ، آثار كمتري بر برنامه زمانبندي پروژه دارد . در اين مرحله كه كارفرما و مشاور در حال بررسي بودجه پروژه هستند انجام مطالعه مهندسي ارزش مي‌تواند براي شناسايي عناصر هزينه بر قبل از تصويب بودجه نهايي موثر باشد . مطالعات مهندسي ارزش براي پروژه‌هاي ساخت ، زماني انجام مي‌گيرد كه حدود سي‌درصد از طراحي پيش رفته باشد ؛ به عبارت ديگر ، طراحي نيمه‌تمام را بايد مهندسي ارزش كرد .

به طور كلي مي‌توان گفت قبل از اينكه تصميمات مهم در طراحي اتخاذ شود مهندسي ارزش توصيه مي‌شود و در آن زمان بيشترين اثر را روي هزينه‌ها دارد .
هر پروژه به طور معمول 5 مرحله توسعه دارد :
1- فرموله كردن مفاهيم (مشخص كردن عملكرد)
2- مرحله طراحي اوليه
3- مرحله طراحي نهائي
4- مرحله ساخت
5- مرحله عمليات
حال به تشريح هر يك از اين مراحل خواهيم پرداخت :
1- مرحله فرموله‌كردن مفاهيم : هدف از فاز فرموله‌كردن مفهومي تبديل (ترجمه) نيازمنديهاي كلي (عمومي) به مشخصات عملكردي است . در بيشتر موارد هنوز تصوير كاملي از پروژه نهايي شناخته نشده است ، بدين‌مفهوم كه تصميمات هنوز در شرايط نامشخص هستند . تلاش مهندسي ارزش در اين فاز در جهت تهيه ورودي براي نيل به كاركردها به نحوي است كه در كمترين هزينه انجام يابد .

2- فاز طراحي اوليه : در خلال اين فاز ، مفاهيم تعريف و مشخصات طراحي شروع شده‌اند . اطلاعات جزئي و كافي براي بيان همه چيزهاي كمي و هزينه‌ها در جهت برنامه‌ها ارائه شده است . حال زمان مناسبي براي پرسش از خصوصيات عملكرد و اصلاح آنها در صورت لزوم مي‌باشد . يك مطالعه مهندسي ارزش كه نيازمند آناليز ، خصوصيات فني و طراحي وظايف است مي‌تواند براي گزينه‌هاي جايگزين مشخص و پيشنهاد براي بهبود ارزش باشد .
3- فاز طراحي نهائي : در ضمن اين فاز ، جزئيات مشخصات طراحي فرموله و برنامه‌ريزيها انجام شده‌اند . تلاش مهندسي ارزش در اين فاز معمولا محدود به حذف جزئيات مرتبط با محدوديتهاي غيرضروري و زائد است . معمولا طراحي مجدد در اين مرحله نمي‌تواند به صورت موثر و اقتصادي انجام گيرد مگر آنكه پتانسيل صرفه‌جويي طول عمر محصول به اندازه كافي براي تعديل هزينه‌ها بزرگ باشد .

4- مرحله ساخت : در ضمن فاز ساخت ، مهندسي ارزش براي بازبيني مشخصات و نيازمنديهاي قراردادي و سفارش در تغييرات بكار مي‌رود . زمانيكه تغيير در سفارشات تمايل به افزايش هزينه‌هاي قرارداد دارد آنگاه بايستي آناليز ارزش را براي تسهيل در پيدا كردن راه‌حلهاي با هزينه كمتر و جلوگيري از افزايش عملكرد غيرضروري اعمال كرد.

5- مرحله عملياتي و نگهداري : مطالعه مهندسي ارزش در اين فاز به عنوان فرصتي براي ايجاد تغيير پيشنهاد مي‌شود كه در مراحل قبل مقدور نبودند (شايد ناشي از كمبود زمان و يا ديگر محدوديتها باشد) . نتايج مطالعه مهندسي ارزش در اين فاز صرفه‌جويي هزينه با توسعه طول عمر آن از طريق استفاده از مواد جديد ، فرايند و يا طراحي ، كاهش هزينــــه تعميرات ، صرفه جويي در انرژي و ديگر هزينه‌هاي عملياتي است .
اجراي مهندسي ارزش براي يافتن پاسخ به اين سوال است كه چه راه حل ديگري كاركرد موردنظر ، فرايند ، محصول و يا اجراي آن را با هزينه كمتري محقق مي‌سازد . بنابراين ، هرچه از زمان عمر پروژه بگذرد پتانسيل كاهش هزينه كم مي‌شود و در نهايت مي‌توان چنين گفت كه تيم طراحـي بيشترين اثر را روي صرفه‌جويي هزينه دارد .