4- برنامه ريزي استراتژيك

مرحله بعد به بررسي نحوه تحقق انتخابهاي استراتژيك اختصاص دارد. در اين مرحله، موضوعات زير مد نظر قرار مي گيرند:
تأمين منابع تكنولوژي: مناسبترين مسير با توجه به تجربه و وضعيت فعلي خود چيست؟(اين موضوع در فصل بعد بطور مفصل تشريح مي شود).
دامنه تغييراتي كه بايد تحت كنترل باشند:
آيا اين تغييرات، در محدوده همان كارهايي است كه قبلاً انجام مي داديم يا كارهايي كاملاً جديد و پر ريسك هستند؟
آيا گزينه استراتژيك انتخابي، مستلزم يك فعاليت تجاري جديد است(كه موضوع فصل بعدي است) يا توسعه كسب و كار موجود؟
گزينه مورد نظر را چگونه بايد پياده سازي كنيم و در اين راستا چه موضوعاتي ميتوانند مسئله ساز شوند: مديريت تغيير، توسعه بازار، مديريت پروژه و غيره؟

برنامه‌ريزي استراتژيك: چگونه انتخاب‌هاي استراتژيكمان را اجرايي كنيم

· منبع‌يابي براي تكنولوژي
· مديريت تغيير
· برنامه‌ريزي براي پياده‌سازي
· رويارويي با مسائل بعد از تغيير

دامنه ابزارهاي قابل استفاده در اين فرآيند، شامل شبيه سازي (هم شبيه سازي كامپيوتري و هم بررسيهاي ساده ذهني)، امكان سنجي و الگويابي افراد ديگري كه چنين تغييراتي را تجربه كرده اند، مي شود.

يك راهكار ساده، استفاده از نمودارهاي استخوان ماهي است. در اين نمودارها، تمامي عوامل كمكي كه بايد انجام شوند تا نتيجه موفقيت آميزي بدست آيد، در نظر گرفته مي شود. اين نمودارها، فهرستي از عوامل پياده سازي را بصورت گرافيكي نمايش مي دهند. از سوي ديگر، از اين نمودارها براي شناسايي مكان و نحوه بروز مشكلات- مثلاً از طريق روش طوفان فكري كه در آن افراد در مورد بدترين حالتي كه ممكن است در اجراي گزينه مورد نظر رخ دهد، فكر ميكنند – استفاده مي شود.

در مجموع از نمودارهاي ساده استخوان ماهي براي جلب توجه و برنامه ريزي براي موضوعات كليدي قبل از اجراي تصميمات استفاده مي شود.



در تدوين استراتژي تكنولوژي، اجماع ديدگاههاي مختلف در فرآيند تصميم گيري، بسيار مهم است. بسياري از مشكلات در نوآوري تكنولوژيكي، از ماهيت چندبعدي توسعه و فقدان ديدگاهي مشترك در مورد محصول يا فرآيند جديد در حال توسعه و يا بازار جديدي كه قصد ورود به آن را دارند، نشأت مي گيرد.
يك مسئله متداول در اينجا اين است كه مثلاً فلان كس مورد مشورت قرار نمي گيرد، در حالي كه اگر نظر وي را جويا مي شديم، به ما مي گفت كه قادر به انجام اين كار نيستيم. اصل حاكم در اينجا اين است كه تمامي گروهها از اولين مرحله ممكن (كه شامل تعريف مفاهيم يا تعيين مشخصات محصول است) مشاركت داشته باشند. هم اكنون روشهاي ساختاريافته متعددي براي مديريت اين امر وجود دارد، از جمله QFD و نگاشت كاركردي.

در اين راستا مي توان به موارد زير به عنوان مثال اشاره كرد:

بازنگري حالتهاي ممكن براي طراحي واحدي، بكارگيري قطعات مشترك براي ساير محصولات هم خانواده، مهندسي ارزش اجزاي كليدي و بكارگيري تكنيكهاي مختلف مونتاژي كه موجب كاهش هزينه ها و ممانعت از تأخيرات و مشكلات توسعه محصول، دسترسي به تكنولوژي شبيه سازي مخصوصاً طراحي كامپيوتري، موجب تسهيل مباحثات اوليه و پالايش مفاهيم شده است.

با تعميم اصل مشاركت اوليه در توسعه ايده، درگير كردن تأمين كنندگان قطعات و زيرسيستمها در اين مباحثات، اهميت فزاينده اي پيدا مي كند، تخصص آنها اغلب مي تواند راههاي غيرمنتظره اي براي كاهش هزينه و زمان در فرآيند توليد و توسعه بعدي، پيش روي شما قرار دهد. راه ديگر براي مشاركت دادن كاركنان در توسعه مفهوم، كار با مشتريان مهم است.

تحقيقات نشان مي دهد كه در صنايعي همچون نيمه هادي ها و ابزارسازي، تنها تعداد محدودي از سازمانها، كه جلوتر از اكثر شركتهاي موجود در صنعت مربوطه هستند آگاهي كامل از محصولات جديد مورد نياز دارند. همچنين پيدا كردن سختگيرترين مشتريان در يك صنعت خاص نيز راهكار ارزشمندي است، چرا كه با ارضاي توقعات آنها، مي توان اطمينان حاصل كرد كه انتظارات ساير مشتريان نيز برآورده شده است.
در معرفي فرآيندهاي جديد نيز همين ملاحظات مصداق دارد:
چگونه مي توانيم با توجه به علائق و دانش افرادي كه تحت تأثير تغيير مورد نظر قرار خواهند گرفت، فرآيند را پياده سازي كنيم؟ هم اكنون متدولوژي هاي زيادي براي مشاركت دادن كاركنان وجود دارد كه تأثير انكارناپذيري در كسب موفقيت دارند.
در تمامي موارد مذكور بايد به اين نكته مهم توجه كرد كه تدوين استراتژي، يك فرآيند كاملاً حساب شده نيست. افراد معمولاً برمبناي احساس و غريزه خود تصميم گيري مي كنند و عدم قطعيت شديدي وجود دارد.

نكات كليدي در اجرا
تمرين‌هاي مفيد:
Ø درمورد موضوع مورد نظر از ديدگاه‌هاي مختلف وارد بحث شويد.
Ø استراتژي‌ها را با طي چرخه زير ايجاد كنيد:
o ايده‌هاي گنگ و اطلاعات كلي ← اطلاعات كافي براي اخذ تصميمات مستدل
Ø به طور مستمر مسير خود را با اطلاعات جديد منطبق نماييد.
Ø استراتژي‌ها را در معرض ديد همگان قرار دهيد (آنها را در قفسه‌ها بايگاني نكنيد)