آخی دو نفر جواب سلام منو دادن
حالتون خوبه؟
خوشین؟
همشهریها، غیر همشهری ها
آخی دو نفر جواب سلام منو دادن
حالتون خوبه؟
خوشین؟
همشهریها، غیر همشهری ها
عادله مهندسی صنایع
ا.انگار اینجا هم کسی زندگی میکنه
هه
کسی نیست ؟ یه طرحی هست قراره اینجا رو بیابان زدایی کنیم دوستان ، همشهریها،همکلاسیها و سایرین ، کجایید ؟ چرا اینجی نمیین ؟
سلام همشهری ها منم اومدم
هستین؟ نیستین؟ کجایین؟
گریه بر مصیبت نمی کنیم،لکن...
کم ندیده ایم مداحان و سخنرانانی را که در ایام محرم سعی به گریاندن مردم را دارند،شاید دلیل اصلی اش روایات مختلفی باشد که در ثواب گریه بر امام حسین(ع) داریم.
اما اگر عقل مسلکی بپرسد دلیل گریه بر مصیبت های یک شخص آن هم بعد از 1400 سال چیست؛چه پاسخ می دهیم؟
شهید مطهری که خود از عقل مسلکان و راه یافتگان است این طور پاسخ میدهد:
عاشورا دو صفحه دارد،یک صفحه سفید و یک صفحه سیاه.صفحه سیاهش از آن نظر تاریک و سیاه است که فقط جنایت است و مصیبت.واضح است وقتی حادثه را از جنبه جنایی نگاه کنیم،آن که می خورد قهرمان نیست،آن بیچاره و مظلوم است و قهرمان کسی دیگر است.
اما آیا تاریخچه عاشورا فقط همین یک صفحه است؟فقط مصیبت است و چیز دیگری نیست؟چرا باید حادثه کربلا را همیشه از نظر صفحه سیاهش مطالعه کنیم؟ و چرا باید همیشه جنایت های کربلا گفته شود؟چرا شعارهایی که به نام حسین بن علی می دهیم و می نویسیم،از صفحه ی تاریک عاشورا گرفته شود؟
من نمی گویم آن صفحه ی تاریک را نباید دید،بلکه باید دید و خواند،اما این مرثیه همیشه باید همراه با حماسه باشد.اینکه گفته اند رثای حسین بن علی باید همیشه زنده بماند حقیقتی است و از خود پیغمبر گرفته شده؛این رثا و مصیبت نباید فراموش بشود؛این یادآوری نباید فراموش بشود و باید همیشه اشک مردم را بگیرد،اما در رثای یک قهرمان.
پس باید اول قهرمان بودنش برای شما مشخص بشود و بعد در رثای قهرمان بگریید،وگرنه رثای یک آدم نفله شده ی بیچاره ی بی دست و پای مظلوم که دیگر گریه ندارد،و گریه ملتی برای او معنی ندارد.
در رثای قهرمان بگریید برای اینکه احساسات مخلوط قهرمانی پیدا کنید،برای اینکه پرتویی از روح قهرمان در روح شما پیدا بشود و شما هم تا اندازه ای نسبت به حق و حقیقت غیرت پیدا کنید،شما هم عدالتخواه بشوید،شما هم با ظلم و ظالم نبرد کنید،شما هم آزادیخواه باشید،شما هم سرتان بشود که عزت نفس یعنی چه،کرامت یعنی چه.
اگر ما صفحه نورانی تاریخ حسینی را خواندیم،آن وقت از جنبه رثایی اش می توانیم استفاده کنیم وگرنه بیهوده است.
خیال می کنیم حسین بن علی در آن دنیا منتظر است که مردم برایش دلسوزی کنند یا "العیاذ باا..." حضرت زهرا (س) بعد از هزار و سیصد سال آن هم در جوار رحمت الهی منتظر است که چهار تا آدم فکسنی برای او گریه کنند تا او تسلی خاطر پیدا کند؟؟
قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام كه هر وقت در كوچه مان آوازت بلند میشود همه از هم میپرسند " چه كس مرده است؟ " چه غفلت بزرگی كه می پنداریم خدا تو را برای مردگان ما نازل كرده است . قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یك نسخه عملی به یك افسانه موزه نشین مبدل كرده ام . یكی ذوق میكند كه ترا بر روی برنج نوشته،یكی ذوق میكند كه ترا فرش كرده ،یكی ذوق میكند كه ترا با طلا نوشته ،یكی به خود میبالد كه ترا در كوچك ترین قطع ممكن منتشر كرده و ... ! آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی كنیم ؟ قرآن ! من شرمنده توام اگر حتی آنان كه ترا می خوانند و ترا می شنوند ،آنچنان به پایت می نشینند كه خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند . اگر چند آیه از ترا به یك نفس بخوانند مستمعین فریاد میزنند " احسنت ...! " گویی مسابقه نفس است ... قرآن ! من شرمنده توام اگر به یك فستیوال مبدل شده ای؛حفظ كردن تو با شماره صفحه ،خواندن تو آز آخر به اول ،یك معرفت است یا یك ركورد گیری؟ ای كاش آنان كه ترا حفظ كرده اند ،حفظ كنی ، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نكنند . خوشا به حال هر كسی كه دلش رحلی است برای تو . آنانكه وقتی ترا می خوانند چنان حظ می كنند ،گویی كه قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. آنچه ما با قرآن كرده ایم تنها بخشی از اسلام است كه به صلیب جهالت كشیدیم…