در کتیبه ها داریوش کلمه آریا ظاهرا فقط به سکنه ایران اطلاق می شده است. کلمه ایران در ابتدا "اران" (به کسر حمزه ) به معنی مملکت آریاییها بوده است، این کلمه برای اولین بار در کتاب اراتستن به صورت آریانا آمده و حدود آن عبارت بوده است از :شمال به ارتفاعات هندوکش و البرز ، جنوب به اقیانوس هند ، شزق به هند و از غرب از دروازه خزر( معبر کوهستانی واقع در شمال غربی تهران ) تا خطی که پارت را از ماد و کرمان را از فارس جدا می کرده است.


کلمه اران اسم خاص ایران در زبان پهلوی است. در عصر هخامنشی " ایی ریا " نام اقوام ایرانی بوده است و دردوره ساسانی به این کشور " اران شتر " می گفتند و کلمات آریا ، آریاییانو ایران از آن کلمه گرفته شده است.
ظاهرا مقصود از مملکت آریاییها ، مسکن یک قوم نبوده است بلکه مراد از آن معنای سیاسی کلمه بوده است ، چون گذشته از آریاییها چندین قوم دیگر نیز به تدریج به ایران آمدند .


منبع : مقدمه ای بر جغرافیا تاریخی ایران