آموزش فوتبال توسط پله

[shima_glk]

حمله دروغی و دریبل
حمله دروغی و دریبل ، تاکتیک هایی هستند که تمام بازیکنان باید قادر به اجرای آن باشند . تفاوت میان دو تکنیک این است که حمله دروغی بدون توپ و دریبل توام با توپ اجرا می شود .
زمانی که مدافع در مقابل مهاجم دارای توپ عقب نشینی کرده ، طرح یک حمله به او را ریخته و حریف را وادار به تغییر مسیر می کند یا زمانی که مهاجمی به وسیله حریف تحت نظر گرفته شده و وانمود به دویدن به طرف دروازه کرده و سپس مسیر خود را در جهت دریافت توپ تغییر می دهد مثال هایی از حملات دروغی می باشد . اینها روش های حملات دورغی هستند و بدون توپ اجرا می شوند . هرگز حملات دروغی یا دریبل را در جهت عرضه قدرت به تماشاچیان و دیگر بازیکنان بکار نبرید . استعداد واقعی بازیکن در طولانی تر نگاه داشتن توپ است . به یاد داشته باشید که اگر یکی از بازیکنان بدون محافظ منتظر دریافت پاس شود مطمئنا دریبل او توام با شکست خواهد بود . فراموش نکنید که پاس توام با اطمینان بهتر از دریبل غیر لازم و غیر ضروری است . شما می توانید حملات دروغی را به وسیله پا ، بدن ، بازوها ، سر و حتی چشم ها اجرا کنید .
حرکات بازیکن بدون توپ به اهمیت بازیکن دارای توپ می باشد . ممکن است این امر به نظر شما باورکردنی نباشد ولی بازی بدون توپ یک هنر است . در هنگام دفاع ، حملات دروغی می توانند موجب شوند که توپ را تصاحب کنید . تقریبا تمام بازیکنان در طی اجرای مسابقه حملات دروغی را بکار می برند . همانطور که در می دانید حتی دروازه بان نیز از این تاکتیک برای منحرف کردن بازیکن مهاجم استفاده می کند . این امر یکی از متدهای گمراه کردن حریف است و به موجب آن ذهن مهاجم از عملی که واقعاً قصد انجام آنرا دارید دور می شود .
در چنین روشی دریبل و حملات دروغی بکار می روند .
دریبل بررسی سرعت و جهت توپ به وسیله حرکات ناگهانی پا در جهات مختلف است . ابتدا ضربه آهسته به توپ وارد کنید سپس متوقف شوید . وزن بدن را متعادل کنید بچرخید و یک مرتبه ضربه اصلی را به توپ وارد کنید . نکاتی که گفته شد برخی از عوامل اصلی دریبل هستند . در دریبل مزیتی بر حریف دارید بدین ترتیب که حریف از عمل بعدی شما هیچ گونه اطلاعی ندارد . همیشه قوه ابتکار خود را بکار برید . حریف ، دائما در فکر مسیر بعدی شماست . هدف اصلی شما باید بر هم زدن تعادل حریف و تثبیت تعادل خود باشد .
بسیاری از فوتبالیست ها فقط در مورد بازی با توپ فکر کرده و هیچ توجهی به زمین نمی کنند . بازیکنی که قصد اجرای دریبل را دارد باید قوه ابتکار و استعداد خود را بکار برد . گاهی اوقات اعمال حریف فکر شما را مشغول می کند ولی به یاد داشته باشید که فریب او را نخورید زیرا از همین طریق می تواند راه تسلط خود بر توپ را باز کند .
برای اجرای یک دریبل خوب باید از آرامش ، تمرین زیاد و وضع تعادلی خوب برخوردار باشید . اگر قوانین اصلی تعادل را درک کنید مطمئنا راحت تر و بهتر می توانید از موازنه بدن برخوردار شوید . تمام افراد دارای مرکز ثقل می باشند . در انسان این مرکز ثقل در قسمت وسط بدن و در حدود ناحیه ناف قرار گرفته است . زمانی که خط فرضی مرکز ثقل بر روی قسمت وسط منطقه تکیه گاه منطبق می شود بدن در حالت آرامش و سکون به سر می برد . در بدن انسان منطقه تکیه گاه میان دو پا واقع شده است .
اگر هر دو پای شما در کنار یکدیگر قرار گیرند حالت سکون کمتر می شود زیرا مرکز ثقل بر روی خارج منطقه ایجاد شده توسط پاها منطبق می شود . اگر در هنگام ایستادن پاهای خود را از یکدیگر باز کنید منطقه تکیه گاه وسیع تر خواهد بود . آزمایش ساده ای را به طریق زیر انجام دهید :
ابتدا ایستاده و پاها را در کنار یکدیگر قرار دهید سپس از فردی خواهش کنید که شما را هل دهد . مشاهده خواهید کرد که راحت تر و سریع تر از زمانی که پاها از یکدیگر باز هستند به زمین می افتید . زیرا تعادل خود را در هنگامی که خط فرضی مرکز ثقل بر روی خارج منطقه منطبق می شود ، به دست آورده اید .
اگر بر روی زمین چمباتمه زده ، پاهای خود را از یکدیگر باز کرده و کمی به طرف جلو خم شوید مشاهده خواهید کرد که حفظ تعادل در چنین حالتی آسان تر است . حال مطلبی در مورد قانون تعادل یاد گرفته اید . هر چقدر که مرکز ثقل به زمین نزدیک تر باشد استوار تر و محکم تر خواهید بود . بنابراین برهم زدن تعادل خود در حالت ایستاده راحت تر از حالت نشسته یا خمیده است .
بنابراین برای شروع دریبل ، پاها را از هم باز کرده ، بدن را کمی به طرف جلو خم کرده ، مفاصل رانی را به طرف پایین برده ، بازوان را در حالت راحت نگاه داشته و آرام به سمت کنار خود حرکت کنید . حال مطلب مهمی در مورد تعادل فرا می گیرید . هرگونه حرکتی مسیر مرکز ثقل را به طرف بالا ، پایین و حتی جلو یا عقب تغییر می دهد . شما می توانید این نکته را با رفتن بر روی وزنه مشخص کنید . ابتدا بر روی وزنه بروید . صبر کنید تا عقربه بر روی یک نقطه بایستد سپس شروع به حرکت دادن بازوان خود کنید ملاحظه خواهید کرد که عقربه به طور دائم بالا و پایین می رود . هر چقدر که سریع تر این کار را انجام دهید عقربه نیز سریع تر حرکت می کند .
بنابراین نکته مهم دیگری که وجود نظم در دریبل می باشد نیز مشخص شد . در هنگام دریبل ، سریع تصمیم گرفته و عکس العمل نشان دهید ولی حرکات باید از نظم خاصی برخوردار باشند .
تمام افراد تیم مقابل دارای نقطه ضعف می باشند و معمولا این نقطه ضعف در پای ضعیف تر آنها نهفته است . اگر شخصی چپ دست باشد پای راست او ضعیف تر خواهد بود . عکس این مطلب هم صادق است . چنین بازیکنانی در جدا کردن توپ از پای ضعیف با اشکال مواجه می شوند خصوصا زمانی که پای ضعیف به عنوان تکیه گاه نیز بکار رود .
تهیه لیست روش های مختلف حملات دروغی و دریبل غیر ممکن است زیرا امکانات موجود نامحدود می باشند ولی هنوز هم قوانین دیگری وجود دارند که باید آنها را فرا بگیرید . به عنوان مثال زمانی که دریبل می کنید ممکن است حریف در جلو ، عقب یا کنار شما قرار گیرد . در هر حال فقط باید از توپ محافظت کرده و آنرا نزدیک خود قرار دهید . زمانی که حریف در کنار شما قرار می گیرد چه در حالت نشسته و چه در حالت دویدن همیشه بدن خود را میان او و توپ قرار دهید . اگر چه این امر بدون ارتکاب خطا مشکل است . برای انجام چنین کاری از قسمت داخل یا خارج پا در ناحیه پشت پا استفاده کنید . ضربه وارده به توپ باید آرام باشد . در زیر مثال های کوچکی آمده است :
روشی به نام کلاه وجود دارد که در آن بازیکن ضربه آرامی به توپ وارد کرده و آنرا از بالای سر حریف عبور می دهد و سپس برای بدست آوردن آن به طرف دیگر زمین می دود و اجازه تماس توپ با زمین را نمی دهد . روشی نیز در برزیل وجود دارد که به آن لقب گاو می دهند . طرز عمل بدین ترتیب است که : با توپ به طرف حریف می دوید بدون اینکه از سرعت خود بکاهید سپس ضربه را وارد کنید و به طرف دیگر حریف دویده و دوباره صاحب توپ شوید .
روش دیگر دریبل عبور از میان پاهاست . طرز عمل بدین ترتیب است :
باید سریع بوده و مراقب لحظه ای باشید که حریف جلوی پای شما پاهای خود را از یکدیگر باز می کند . سپس آرام به توپ ضربه زده و آنرا از میان پاهای او عبور دهید و برای دریافت توپ به طرف دیگر او بروید
آخرین مثال دریبل خارج پا است . با کمی شانس می توانید ضربه آرامی به توپ وارد کنید به طوری که توپ بر روی پای حریف قرار گیرد سپس در پرش خود توپ را تصاحب کنید . مهاجمان از حملات دروغی و دریبل بسیار زیاد ، بازیکنان میانی کمتر و مدافعان در موارد استثنایی استفاده می کنند . بسیاری از مدافعان را دیده اید که گل های خود را به علت تلاش در اجرای دریبل از دست می دهند . بالاخره فراموش نکنید که همیشه پاس خوب ، به بازیکن تیم که مراقبتی از طرف حریف ندارد بهتر از دریبل غیر ضروری است .

متوقف کردن توپ (توقف توپ)
متوقف کردن یا به دام انداختن توپ هنر دریافت ، نگه داشتن و تحت کنترل در آوردن آن است . مسلما همیشه توپ را در یک ارتفاع یا با سرعت خاص دریافت نمی کنید . ممکن است توپ را از ارتفاع بالا یا پایین در حالت چرخشی یا پرشی دریافت کنید . در تمام این موارد باید بتوانید سریع توپ را کنترل کنید و اجازه ندهید که از شما دور شود .برای انجام این کار می توانید از قسمت کف ، بالا ، داخل ، خارج یا پاشنه پا و همچنین چانه ، ران ، سینه ، شکم و سر در حالت ثابت یا دویدن استفاده کنید .
اولین رمز موفقیت حبس کردن توپ این است که همیشه قسمتی از بدن را که در توقف توپ به کار می برید در حالت آرامش قرار داده و در جهتی که توپ گردش می کند به طرف عقب بروید . زمانی که توپ را توسط پا متوقف می کنید وزن بدن را بر روی پای تکیه گاه منتقل کنید . زمانی که توپ به کفش شما می رسد پای خود را آرام عقب برده و این تماس را به طرف خود جذب کنید . انگشت پا باید به طرف توپ بوده و منطقه تماس را وسیع تر سازد . وزن بدن نیز باید بر روی پای تکیه گاه منتقل شده و بازوان آزادانه برای حفظ تعادل حرکت کنند . تا هنگام گرفتن توپ به آن نگاه کنید . زمانی که توپ را با قسمت خارجی پا متوقف می کنید انگشت را به طرف داخل نگاه دارید .
برای متوقف کردن توپ توسط ران ، ابتدا مطمئن شوید که پای تکیه گاه به درستی بر روی زمین قرار گرفته و ساق پا نیز شل شده باشد . این امر بستگی به مسیر توپ دارد ولی معمولا مجبور به بلند کردن پای دیگر می شوید و در نتیجه ران شما در ارتفاع کمتری قرار می گیرد . اگر ارتفاع توپ از زمین کم باشد نباید ران خود را زیاد بلند کنید . زمانی که در این عمل مهارت لازم را به دست آوردید باید بتوانید توپ را مجبور به اجرای آنچه که می خواهید بکنید .
حقه جالبی وجود دارد که در متوقف کردن توپ توسط سینه به شما کمک می کند: قبل از برخورد توپ به سینه ، ریه های خود را پر از هوا کنید و در هنگامی که توپ به سینه برخورد می کند عمل بازدم را انجام دهید و به طور همزمان بازوان و شانه ها را نیز به طرف جلو بیاورید . چنین همکاری اعضاء بدن شکل صدفی ایجاد می کنند که توپ را در درون خود جای می دهد . اگر توپ به طور عمودی بر روی سینه قرار بگیرد بدن خود را خم کرده و با تقسیم وزن میان هر دو پا تعادل برقرار کنید . بنابراین توپ به سینه شما می چسبد . اگر بخواهید توپ را توسط شانه متوقف کنید می توانید از همانجا آن را به بازیکن تیم خود پاس داده یا جلوی پای خود انداخته و ضربه نهایی را برای جای گرفتن در درون دروازه به آن وارد کنید . فرصت اجرای چنین تاکتیکی معمولا در هنگام پرش به دست می آید .

متوقف کردن توپ بر روی شانه و پایین دادن آن به بازیکن تیم بستگی به آموزش ها و تمرینات همیشگی دارد . هنگامی که توپ به شانه عقبی شما برخورد می کند باید به سرعت چرخیده و توپ را به طرف بازیکن دیگری پیش ببرید . زمانی که قصد متوقف کردن توپ توسط سر را دارید باید بدن خود را زیر توپ در حال سقوط قرار دهید . به یاد داشته باشید در تمام موارد با چشم های باز عمل کنید . زمانی که توپ به پیشانی اصابت می کند پاها را از یکدیگر باز کرده ، ران ها را به طرف جلو برده ، بدن را مستقیم نگاه داشته و بازوان را باز کنید . زمانی که توپ به شانه ها اصابت می کند سر خود را پایین به طرف شانه ها ببرید . موفقیت این عمل در قرار دادن صحیح بدن به زیر توپ است . برای یادگیری این عمل می توانید به تنهایی تمرین کنید . زمانی که به اندازه کافی مهارت به دست آوردید می توانید از شخص دیگری خواهش کنید که توپ را برای شما پرتاب کند . فراموش نکنید که بدون تمرین و عمل نمی توانید موفق شوید .

زمانی که توپ دروازه زمین و کمی دورتر از شما بالا می رود می توانید به وسیله شکم آن را متوقف کنید. برای انجام چنین عملی باید خود را در مسیر توپ نزدیک شونده قرار داده ، پاها را از یکدیگر باز کرده و وزن بدن را میان آن دو تقسیم کنید . بازوان را در طرفین قرار داده و لحظه ای از توپ چشم بر ندارید . زمانی که توپ به شکم اصابت می کند به طرف عقب رفته ، نیرو را جذب کرده و یکی از پاها را به طرف عقب ببرید که در نتیجه آن ساق پا تقریبا در حالت مستقیم قرار می گیرد . به طور همزمان قسمت بالایی بدن خود را به طرف جلو خم کنید به طوری که بدن شکل مقعر پیدا کند .

روش دیگری که در متوقف کردن توپ موثر می باشد انداختن آن توسط پاشنه و مچ پا بر روی قسمت خارج پا است . چنین مانوری نه تنها شما را بر توپ مسلط می کند بلکه قادر به قرار دادن توپ در جلوی بدن برای پاسکاری یا پرتاب به طرف دروازه می کند . وزن بدن نیز باید بر روی پای تکیه گاه منتقل شود . بدن را به طرف جلو خم کنید و برای حفظ تعادل بازوی هم جهت پای تکیه گاه را جلو آورده و بازوی دیگر را آرام به طرف عقب ببرید .
پای تکیه گاه باید موازی با زمین نگه داشته شود و قسمت خارجی مقابل توپ نزدیک شونده قرار گیرد . زمانی که توپ به قسمت خارجی پا برخورد می کند ساق پا را کمی بالاتر آورده و بدن را بیشتر خم کنید . اگر ضربه آرامی به توپ وارد کنید در مسیر نیم دایره ای پیش رفته و در جلوی شما فرود می آیید . در طی اجرای تمام مانور ها باید دائما به توپ نگاه کنید گویا در حال هپنوتیزم کردن آن هستید . برای تبحر در این مانور می توانید توپ را توسط کش یا ریسمان از محلی آویزان کنید . اگر در زمین فوتبال به اجرای تمرینات می پردازید می توانید توپ را از تیر افقی دروازه آویزان کنید . این عمل یکی از مانور های بسیار مهم است زیرا به سرعت زیادی احتیاج دارد .
بالاخره طرز متوقف کردن توپ توسط قسمت بالای پا که بیشتر باله است آموزش می دهیم . شما می توانید چنین تمرینی را به تنهایی انجام دهید . این مانور بسیار زیبا است ولی احتیاج به سرعت ، دقت و تنظیم حرکات در وقت تعیین شده دارد .
مانند همیشه پای تکیه گاه ، وزن بدن را تحمل می کند . پای دیگر را تا حد امکان بلند کنید ولی در حالت خمیده نگاه دارید . زمانی که پا به اندازه کافی در هوا بلند شده خود را بر روی انگشت پای تکیه گاه بلند کنید . توپ میان چانه و انگشتان پای بلند شده فرود می آید . در چنین لحظه ای پا را با سرعت توپ در حال سقوط و سپس آرام تر پایین آورید . زمانی که پای خود را بلند کرده و پایین می آورید مرکز ثقل بدن کمی به طرف عقب می رود و خم شدن بدن به طرف جلو و باز شدن بازوان تعادل و توازن بدن را تثبیت می کند . به چشم های خود توجه زیادی کنید . زیرا در تمام لحظات اجرای عملیات شما را یاری می کند . البته ارتفاع پای بلند شده بستگی به ارتفاع توپ دارد . هر چقدر ارتفاع توپ از زمین بیشتر باشد باید پا را بالاتر ببرید .
تمام این عملیات از حالات دویدن و ایستادن تمرین می شوند . هر چقدر بهتر بتوانید توپ را تحت کنترل خود در آورید با آن صمیمی تر می شوید . تحت کنترل درآوردن بهتر توپ مساوی با بالا رفتن شانس تیم است .