بهداشت روانی کارکنان در هر سازمان و موسسه‌ای از جمله مسائل مهمی ‌است که باید بدان توجه شود. از این‌رو مدیران ابتدا باید به نیروی انسانی و تامین امکانات رفاهی، خواسته‌ها و نیازهای آنان به عنوان عاملی برای افزایش کارایی و سطح بهره‌وری توجه کنند تا به هدف اصلی خود که همانا افزایش تولید و سوددهی بالاست برسند و این در حالی است که در هر سازمان دولتی و غیردولتی این مهم از طریق روابط عمومی‌ انجام می‌پذیرد.
بهداشت روانی کارکنان در محیط کار یعنی مقاومت در برابر پیدایش پریشانی‌های روانی و اختلالات رفتاری در کارکنان سازمان و سالم‌سازی فضای روانی کار.
روابط عمومی‌ها باید با ایجاد تفاهم درون سازمانی در میان کارکنان با یکدیگر و مدیران با کارکنان تاکید کنند. در واقع بدون ایجاد فضایی سالم در درون سازمان و ساماندهی روابط انسانی بین کارکنان، برقراری ارتباط برون سازمانی صحیحی برقرار نخواهد شد.
در یک سازمان سالم وظیفه مدیران تنها تولید کالا و کسب سود نیست، بلکه آن‌ها از طریق روابط عمومی‌ با کارکنان خود ارتباط برقرار کرده و در جریان نیازها و خواسته‌های آن‌ها قرار قرار می‌گیرند و سعی در رفع آن می‌نمایند. چنانچه مدیران به بهداشت روانی کارکنان اهمیت ندهند در بلندمدت باعث افزایش نارضایتی و کاهش کارایی آن‌ها خواهند شد.
به منظور بهره‌وری بیشتر از نیروی انسانی و ایجاد جوی سالم در محیط کار راهکارهایی وجود دارد، از جمله شناسایی، ارزشیابی و کنترل عوامل زیان‌آور در محیط کار، ایجاد جو صمیمی، همدلی، صداقت و احترام به کارکنان، شناسایی استعدادهای بالقوه کارکنان و فراهم ساختن شرایط برای بالفعل شدن آن‌ها، استفاده صحیح از افکار کارکنان و نظرات آنان در تصمیم‌گیری‌ها، اطلاع‌رسانی درباره گزارش عملکرد سازمان و برنامه‌های آینده، تامین نیازهای مادی آن‌ها و در نظر گرفتن خدمات رفاهی و تامین نیازهای معنوی کارکنان چون تایید اجتماعی از سوی مدیران ارشد و ایجاد عزت نفس در کارکنان.
فراهم آوردن شرایط مساعد کاری باعث رضایتمندی کارکنان شده و آنان با رغبت فراوان برای پیشرفت سازمان تلاش می‌کنند که همین امر منجر به افزایش کارآیی سازمان یا موسسه می‌شود.