۱) نان به اندازه بخریم. چطور؟ توضیح می دهم. حالا که نان گران شده چرا باز هم برای یک یا دو وعده غذایی بیش از اندازه نان می خرید و درست هم نگهداری نمی کنید و حداقل نیمی از نان های خریداری شده را دور می ریزد. واقعا به اندازه نیاز بخرید.

۲) درست است که نان برکت سفره است و خیلی ازما عادت داریم نان سرسفره باشد، حتی اگر مصرف نشود. اما نان تزیین سفره نیست که بیاورید و بعد از پایان غذا نان بیات شده که کیفیت خود را از دست داده، دور بریزید.

۳) نان را درست نگهداری کنید. اگر نان اضافه می گیرد درست بسته بندی کنید و مابقی آن را در فریزر نگهداری کرده و در هر وعده غذایی به مقدار مصرف از یخچال خارج کنید. آنچه از سفره باقی می ماند حتی تکه های خرد وکوچک را هم جمع آوری کنید و دوباره به فریزر منتقل کنید و در وعده بعدی استفاده کنید. این عمل بد نیست که خرده نان ها را مصرف کنید. آن عمل زشت و ناپسند است که سرمایه ملی را که در فرآیند تولید آن میلیارد ها تومان هزینه شده، دور بریزید.

۴) بخشی از نان به یک دلیل ساده خمیر می شود و قابل خوردن نیست وآن هم به این خاطر که نان های داغ را روی هم می گذارید یا بلافاصله به پلاستیک منتقل می کنید. این رفتار خیلی عجولانه است. اگر ۵ دقیقه تحمل کنیم و بگذاریم نان حرارت اولیه پخت را از دست بدهد یا به جای استفاده از پلاستیک از پارچه استفاده کنیم، نان با کیفیت مرغوب تری باقی می ماند و درست تر مصرف می شود.

۵) بخشی از نان که واقعا خمیر است وهیچ کاری نمی شود با آن کرد می تواند یک وسیله آموزشی برای بچه ها باشد. شما که در روز یا شاید در هفته سری به بوستان ها می زنید تا بچه ها بازی کنند و سرگرم باشند، می توانید خمیرهای نان را با خود ببرید وبه بچه ها یاد بدهید که نان را برای پرندگان خرد کنند. با همین کار ساده، یک نکته آموزشی که احترام به محیط زیست است را به کودکان یاد داده اید. (این نمونه ای است که به ذهن من رسید. می شود کارهای خلاقانه زیادی تعریف کرد.)

۶) می خواهید بخشی از نان را دور بریزید؟ حداقل کاری که می توانید انجام دهید این است که آن را با بقیه زباله ها مخلوط نکنید. شاید این که نان برکت خداست لفظ زبان شما باشد، اما یادتان می رود و این برکت خدا را با همه زباله هایتان یک جا در سطل های زباله می اندازید.

می توانید ظرف ویژه ای برای نان خشک داشته باشید و آن را به مراکز بازیافت زباله تحویل دهید. شاید با خودتان فکر کنید که تحویل نان به مراکز بازیافت سودی ندارد و رقمی نمی شود و بهتر است بریزید توی سطل آشغال و خودتان را خلاص کنید، اما واقعا برای این یک مورد به صرفه و سود خودتان فکر نکنید.

در کشورهای توسعه یافته مردم موظف به تحویل زباله های تفکیک شده شان هستند. حتی در بعضی کشورها باید روی پاکت زباله تمبر هم باطل کنند وگرنه شهرداری زباله را جمع آوری نمی کند. حالا که در کشور ما این قوانین نیست، خودمان فقط باید برای نان احترام بگذاریم و با زباله های دیگرمخلوطش نکنیم.

شما هم فکر کنید شاید نکات فراوان دیگری باشد که به نظر من نیامده که باید در رابطه با نان به آن فکر کرد. هفته کیفیت نان است و مربوط می شود به آن بخشی که من و شمای مصرف کننده نقشی نداریم؛ اما بیایید برای ۵۰ درصد از انرژی روزانه که به دست می آوریم، فکری بکنیم. من و شما هم مسوول هستیم، مسوول درست مصرف کردنمان