ریزش مو
چرخۀ رشد مو
از دست دادن 50 تا 100 تار مو در روز، بنا بر چرخۀ رشد مو، کاملاً طبیعی است.

این چرخه به 3 مرحله تقسیم می شود: رشد مو طی 5 سال یا کمی بیشتر، دورۀ گذر چند هفته ای و در نهایت مرحلۀ ریزش که 3 ماه به طول می انجامد و 14% موها را در بر می گیرد.

با گذشت زمان، بیشتر و بیشتر به علت های ریزش مو پی می بریم، اما همیشه، از راه حل ها نتیجۀ مورد انتظار حاصل نمی شود، و گاهی اوقات هم علل شناخته شده بسیار پیچیده هستند.

ریزش موی فصلی
در پاییز، ریزش موها به میزان اندکی بیشتر از بقیۀ سال است. با اینکه این ریزش مو طبیعی است، توصیه می شود که از یک درمان کاملاً غذایی برای مقابله با آن استفاده کرد.

رژیمی که حاوی مواد فعالی (ویتامین ها، آهن، روی) است که پیاز مو به آنها نیاز دارد. این مواد و ویتامین های مورد نیاز عبارتند از: سه گانۀ ویتامین های b یعنی b6-b5-pp، یا مکمل های غذایی (ویتامین b، ریز مغذی ها، املاح معدنی، اسیدهای آمینه) که در داروخانه ها به فروش می رسند.

استفاده از لوسیون های مخصوص مو نیز مفید است؛ اگر این محصولات نتوانند جلوی ریزش مو را بگیرند، به رشد مجدد آنها کمک می کنند. آثار این لوسیون ها بعد از گذشت سه ماه از آغاز مصرف، ظاهر می شود. به خاطر داشته باشید که برخی از این لوسیون ها باعث چرب شدن موها می شوند، و اینکه ممکن است برخی شان هم مضراتی برای مو داشته باشند.

ریزش موی غیرطبیعی
اگر این ریزش مو تداوم داشته باشد (بیش از 6 هفته)، یا یک ریزش موی غیر طبیعی طی چند ماه دیده شود، باید به دنبال علت آن گشت. با توجه به برخی از مشخصه های ریزش مو(تعیین محل، نشانه های وابستۀ احتمالی، سن، وضعیت از دست دادن مو)، تشخیص می تواند به خوبی پیش برود.

در ابتدا می بایست بررسی شود که آیا فردی که دچار ریزش مو شده، داروهایی را که موجب ریزش مو می شوند خورده است یا نه. کمبود برخی مواد غذایی (مانند آهن، پروتئین، روی...)، استرس شدید، وضعیت خستگی عمومی بدن و ضربۀ روحی نیز می توانند از علل ریزش مو باشند.

بیماری ها نیز می توانند علت ریزش مو باشند. مشکلات تیروئید، بیماری سل پوستی، عفونت میکوزیک موضعی و... ممکن است ریزش مو را با خود به همراه داشته باشند. در صورت بروز هر کدام از این موارد، باید با پزشک مشورت کنید تا معاینات تکمیلی و احتمالی را انجام دهد.

مطمئناً، برخی درمان های شدید شیمی درمانی هم ممکن است باعث ریزش موی سریع بشوند. در اکثر موارد، بعد از اتمام شیمی درمانی، موها مجدداً رشد می کنند، البته اغلب به شکل فرفری.

ریزش مو در میان مردان
اغلب موارد طاسی، که ممکن است از 20 سالگی هم شروع شود، ریشه در ریزش موی آندروژنیک دارد. علتش هم "حساسیت بیش از حد" در هورمون های مردانه، یعنی آندروژن است. عوامل دیگر، مانند کمبود برخی مواد غذایی، استرس های ناگهانی یا دائم، مصرف برخی از داروها نیز ممکن است ریزش غیرطبیعی موها را به همراه داشته باشند.

در مورد بروز ریزش موی آندروژنیک، درمان موضعی (بر پایۀ مینوکسیدیل) می تواند در نظر گرفته شود. مینوکسیدیل 2% در داروخانه ها بدون نسخه فروخته می شود. اما برای خرید مینوکسیدیل 5% نسخۀ الزامی است. این درمان ها برگشت ناپذیرند. این دارو به شکل خوراکی نیز وجود دارد، و روزی یک قرص 1 میلی گرم آن توصیه می شود. این قرص نیز فقط با نسخۀ پزشک قابل تهیه است. درمان با این قرص هم برگشت ناپذیر است.

این داروها تأثیرشان را هم بر ریزش مو و هم بر رشد مجدد (اگر پیاز مو از بین نرفته باشد)نشان داده اند، تأثیر این داروها 100% نیست و برای هر فردی در مقایسه با فرد دیگر متفاوت است.

اگر هیچ کدام از این درمان ها مؤثر نبود، راهی که باقی می ماند ایمپلنت یا میکرو ایمپلنت است، با این که این راه حل گران و هزینه بر است ولی مؤثر خواهد بود. در این روش تکه های کوچک پوست که مو در آنها رشد می کند برای رشد مجدد در قسمت های بدون مو در نظر گرفته و استفاده می شوند.

ریزش مو در میان زنان
علل ریزش مو در میان زنان متفاوت است، اما ممکن است که علتش مانند مردان به مشکلات آندروژنیک بازگردد. از زمان یائسگی به بعد، فولیکول های مو نسبت به آندروژن (هورمون های جنسی مردان که در بدن زنان به میزان کمی ترشح می شود) حساس تر می شوند.

استروژن ها (هورمون های جنسی زنان) که در بدن زنان به میزان فراوانی وجود دارد، نقش مهمی در مقابله با آثار آندروژن بازی می کند. این در حالی است که میزان استروژن در زمان یائسگی کاهش می یابد. زنانی که موهای کم پشتی دارند، بیشتر از بقیه مستعد از دست دادن موهایشان هستند.

به یاد داشته باشید که بعد از زایمان، ریزش موها کاملاً طبیعی است؛ دلیلش هم افت شدید هورمون های بارداری است.

بنابراین، ریزش مو در میان زنان نیز نیازمند مشورت با پزشک است. بعد از معاینه های کلینکی عمومی و مطمئناً معاینۀ موها، معاینات تکمیلی آغاز می شوند؛

خصوصاً برای شناخت علت دقیق اختلالات احتمالی هورمون ها. اگر علت ریزش مو، مشکل آندروژنیک است، احتمالاً درمان موضعی با مینوکسیدیل توصیه می شود. دقت داشته باشید که خانم ها نمی توانند از این دارو به شکل قرص مصرف کنند. از سوی دیگر، درمان هورمونی جایگزین هم می تواند ریزش موها را به طور موقت کم کند.