مارچ بونديهاريو» يك كودك هنگ‌كنگي است كه 9 سال بيشتر سن ندارد. او از هوش سرشاري برخوردار است تا جايي كه توانسته در چنين سني وارد دانشگاه شود و به عنوان خردسال‌ترين دانشجوي دنيا نام خود را در كتاب ركوردهاي گينس به ثبت برساند.او توانسته زبان انگليسي را در مدت دو ترم به اندازه‌اي ياد بگيرد كه يك فرد 18 ساله هنگ‌كنگي مي‌داند. او به رياضيات علاقه زيادي دارد، لذا براي يادگيري كتب بيشتر نياز به يادگيري زبان انگليسي در سطح پيشرفته داشت از اين رو اين زبان را تنها در مدت 2 ماه آموخت و هم اكنون مي‌تواند كتاب‌هاي سنگين رياضي را كه به زبان انگليسي نوشته شده بخواند و به حل مسائل آن بپردازد.

افسردگي به خاطر سادگي

وي پس از ورود به دانشگاه هنگ‌كنگ بسيار افسرده شد زيرا همه مطالب برايش ساده بود. او به خبرنگاران گفت: مطالب جديدي را نمي‌تواند از استادان خود ياد بگيرد. او در مصاحبه با خبرنگار چاينانيوز گفته است مطالبي كه در كلاس‌هاي دانشگاه تدريس مي‌شود بسيار سبك و سطحي است و او اين مطالب را حدود دو سال پيش ياد گرفته است. همچنين خبرنگار از وي در زمينه همكلاسي‌هاي دانشگاهي‌اش سوال كرد كه او با اخم و ناراحتي گفت: وقتي در كنارشان مي‌نشينم با من حرف نمي‌زنند. آنان حتي با همسن و سالان خود هم صحبت نمي‌كنند و فقط به دروس گوش مي‌دهند و سوالي نمي‌پرسند.

بازي در حياط دانشگاه

روزي به يكي از دانشجويان گفتم كه مي‌آيي برويم با هم در حياط دانشگاه بازي كنيم؟ او فقط با نگاه تمسخرآميزي مرا ترك گفت. به طور كلي محيط كلاس‌ها برايم خسته‌كننده است، زيرا درس‌ها را بلدم و دانشجويان هم با من حرف نمي‌زنند و بازيگوشي نمي‌كنند!هم اكنون دانشگاه بابتيست هنگ‌كنگ اين نابغه كوچك را به عنوان دانشجوي خود پذيرفته و براي او يك دوره تحصيلي پنج ساله در رشته رياضي را برگزار مي‌كند. او اميدوار است كه كلاس‌هاي بعدي دانشگاه برايش جذابيت داشته و استادان حرفي براي گفتن و ارائه مطالب جديد داشته باشند.اين پسر كه هم اكنون در هنگ‌كنگ زندگي مي‌كند يك دورگه است. پدرش چيني و مادرش اندونزي‌تبار است كه براي يافتن شغلي بهتر به هنگ‌كنگ مهاجرت كرده‌اند و مارچ نيز در هنگ‌كنگ به دنيا آمده است.

گفتني است در مراسم ورود اين كودك به دانشگاه جشني از سوي اساتيد بر پا شد و مارچ نيز يك سخنراني نيم ساعته با زباني شيوا و جملاتي رسا داشت.او با پدرش توني به دانشگاه آمد پدرش در زمينه هوش پسرش اظهار داشته كه او از نوزادي با ديگر هم‌سن و سالان خود فرق داشته است. او علاقه زيادي به مونوپولي، كارت بازي و شطرنج دارد. او پس از اتمام دروسش در دانشگاه نزد دوستان هم‌سن و سال خود مي‌رود و با آنان به بازي‌هاي مختلف مي‌پردازد. در ايام تعطيلات كتب كودكان و داستان‌هاي مربوط به سن خود را مي‌خواند و علاقه زيادي به داستان‌ها و رمان‌هاي نوجوانان دارد.وقتي از او پرسيدند كه چرا به دانشگاه آكسفورد نمي‌رود، جواب داد كه برادر بزرگ‌ترش در دانشگاه آكسفورد تحصيل مي‌كند و هم اكنون پدرش پول كافي براي فرستادن او به اين دانشگاه را ندارد.همچنين مارچ نمي‌تواند در خوابگاه دانشجويي زندگي كند زيرا سنش زير 12 سال است.پروفسور «فرانكلين لوك تاي چانگ» يكي از اساتيد دانشگاه بابتيست هنگ‌كنگ است، او بارها مارچ را مورد آزمون قرار داده و معتقد است كه هوش و علم و تحصيلات او از دانشجويان اين دانشگاه بالاتر است.به گفته مارچ، او از سن 7 سالگي به مطالعه كتب برادر بزرگش كه در آكسفورد تحصيل مي‌كند، پرداخته و توانسته همه مسائل رياضي او را به راحتي حل كند.مارچ دوست دارد به جايي برود و تحصيل كند كه بچه‌هاي همسن و سالش باشند و با آنان بازي كند و سرگرم شود و به كارهاي كودكانه دست بزند، اما بچه‌هاي همسن و سال او با چنين مشخصاتي پيدا نمي‌شوند كه همكلاسي او باشند چون بچه‌هاي 9 ساله در كلاس سوم دبستان درس مي‌خوانند