و اشكهاي شيعه قدمهايش را آبياري مي كند دلش را بيدار مي سازد وهدفهايش را مرور
مي كند
روايت دوم در شهادت امام علي بن الحسين زين العابدين (ع)
25 محرم مي باشد
اشكهاي خالصانه و دلهاي بيدار همه ي شيعيان
تقديم امامي كه همه عمرش در سوگ جهالت انسان ودر آرزوي بيداري دوباره امت جدش گذشت
بايد كه روزها در ناريح شهادت تو حيران باشند!!! كه تو نه يكباركه صدهابار شهيد شدي تو از مدينه تا كربلا تو از كوفه تا شام شهيد شدي تو با هرسري كه عا لمان به قربانگاه بردند و جاهلان برنيزه كردند شهيد شدي تويي
شهيد شاهد لحظه معيار تاريخ آن هجرت انسان بزرگ از زندگي با ذلت به مرگ با عزت
و ما همه لحظه هاي سرد زمان را با اشكهايمان در سوگ آنچه از جهالت انسان تو را رجانيدگرم خواهيم كرد
و ما همه لحظه هاي سرد زمان را با اشكهايمان در شوق شكوه انتخاب امام حسين(ع )كه تو شاهدش بودي گرم خواهيم كرد
واشكهايمان قدمهايمان را آبياري خواهد كرد و اربعين در اربعين با تو به سوي كربلا به سوي كرامت انسان گام برخواهيم داشت و تا احياي دوباره آبروي بر باد رفته بشريت اماما!با كاروانت آهسته تربه سوي كربلا بروتا دگرباره بشرجانماند اي پسر حسين بن علي (ع)به زينب (ع)بگو دمي درنگ !شايد لازم باشد دوباره خطبه هايتان را به گوش انسان فراموشكار بخوانيد تا دگر باره جانماند از كربلا از كرامت انسان ......
اي صبا اي پيك دور افتادگان
اشكهايم را بر مزار او فشان