پارامترهای درایو دیسك‌سخت جدید

▪ برخی از پارامترهایی كه درایو دیسك‌سخت جدید را می‌توان با آن ارزیابی كرد عبارتند از:
۱) MTBF : (مدت زمان متوسط بین خرابی):

بنا به تعریف كارخانه‌ی كوانتم برای مثال وقتی گفته می‌شود MTBF برابر ۸۰۰۰۰ ساعت است، یعنی بر اساس برآورد انجام شده بر تعداد زیادی از درایو دیسك‌سخت زمان متوسطی را كه یك درایو نو باید بتواند كار كند،۸۰۰۰۰ ساعت می‌باشد. البته واضح است كه هر چه از عمر درایو دیسك‌سخت می‌گذرد كارآیی آن كمتر می‌شود.

۲) MTBF به طور آماری به دست آمده است و ملاك خوبی برای مشخص كردن عمر درایو دیسك‌سخت نیست. لذا به خصوصیات و ملاك‌های دیگری كه سازندگان درایو دیسك‌سخت تحت عنوان حد نهایی عمر آن وسیله بیان می‌كنند، توجه داشته باشید. این فاكتور می‌تواند بهترین مشخصه باشد. چرا كه تعداد كمی از كمپانی‌ها عمر نهایی وسیله را ۵ سال اعلام می‌كنند، در شرایطی كه آنها نهایتا" عمر ۱۸ ماه را برای درایو دیسك‌سخت انتظار دارند. (زیرا طبق نظریه‌ای كه تا امروز صادق بوده هر ۱۸ ماه ظرفیت دیسك سخت دو برابر می‌شود.) غالباً درایو دیسك‌سخت عمر متوسطی بین ۲ تا ۵ سال را دارد.

چرا درایو دیسك‌سخت فرسوده می‌شود؟ اول لازم است یادآور شویم كه صفحات فلزی درون درایو دیسك‌سخت با سرعت بسیار زیادی به دور محور خود می‌چرخند. بسیاری از درایو‌های رایج، سرعتی معادل ۱۰۰۰۰ دور در دقیقه (۱۰۰۰۰ rpm) دارند. با وجود چنین سرعتی هر اصطكاكی می‌تواند تولید گرما و فرسودگی كند. حرارت، عامل مهمی است كه باید به آن توجه كافی داشت. زیرا هر ماده بسته به میزان تغییر دما منقبض و یا منبسط می‌شود. یكی از مهمترین موضوعات مورد بحث در مهندسی ساخت درایو‌ها، این است كه با تغییر فاصله‌هایی كه به علت تغییر دما بین قطعات ایجاد می‌شود، مشكلی در انجام كار درایو پیش نیاید.

زیرا بوجود آمدن این اصطكاك‌های مزاحم می‌تواند قبل از زمان محاسبه شده و كاركرد واقعی آن باعث فرسودگی درایو بشود. دیگر قسمت‌های متحرك درون درایو نیز در معرض فرسودگی و خرابی قرار دارند. در بالا و زیر هر كدام از صفحات فلزی درون درایو دیسك‌سخت، در فاصله‌ی فوق‌العاده كمی با صفحات فلزی، هدها قرار دارند، كه عمل خواندن و نوشتن داده‌ها بر سطح این صفحات را با سرعت فوق‌العاده زیادی انجام می‌دهند. محرك هد (مكانیسمی كه حركت هد را كنترل می‌كند.)

دارای موتوری است كه باعث حركت بازوی دستیابی، (بازویی كه هد به آن متصل است) با دقت و ظرافت زیاد در امتداد شعاع صفحه فلزی بر سطح آن می‌شود. غالب درایو‌ها دارای چندین صفحه فلزی و هدی می‌باشند كه هدها فوق‌العاده به صفحه‌ها نزدیك می‌باشند. لذا نه تنها حركات دائمی درون درایو می‌تواند باعث خرابی و فرسودگی درایو بشود بلكه حتی یك لرزش هم می‌تواند باعث ساییده شدن هد بر سطح صفحات فلزی و خراشیدن و كندن ذره كوچك ماده مغناطیسی از سطح آن شود و باعث بوجود آمدن فرورفتگی بر سطح صفحه فلزی گردد. این فرو رفتگی در طول زمان كم‌كم باعث كاهش سطح مفید صفحات فلزی شده تا حدی كه نهایتا" درایودیسك‌سخت بلا‌استفاده می‌گردد.

اما برای استفاده‌ی بهتر از درایو چه كاری می‌توان انجام داد؟ درایو‌ها نسبت به ۱۰ سال پیش خیلی مقاوم شده‌اند.

اما اگر شما مرتباً به Case خود ضربه بزنید یا در حین كار آن را جابجا كنید و یا كامپیوتر كتابی خود را بر روی زمین پرت كنید، در حقیقت خود به استقبال دردسر رفته‌اید. ثانیاً سعی كنید دمای محیط متعادل باشد. Case خود را در محیط شدیداً گرم و یا سرد قرار ندهید. ثالثاً اگر تصمیم گرفتید پس از خاموش كردن كامپیوتر، دوباره آن را روشن كنید حتماً۳۵۰ ثانیه (تقریباً ۳ دقیقه) صبر كنید تا قبل از روشن كردن مجدد، صفحات فلزی درون درایو كاملا" از چرخش باز ایستاده باشند و در طول روز سعی كنید سیستم را زیاد خاموش و روشن نكنید. چهارم اینكه (احتمالاً مهمترین موضوع) قبل از خرید، به عمر مفیدی كه كارخانه‌ی سازنده برای درایو مورد نظر ارایه داده است كاملا" توجه كنید و این كه تا چه زمانی آن را ضمانت (گارانتی) كرده و چه سیاست‌هایی در قبال این ضمانت اعمال می‌كند آیا در صورت ایراد دستگاه فقط آن را تعمیر می‌كند یا اینكه یك درایو نو به شما تحویل می‌دهد.